Каменот од Розета

1 2 3

Средниот текст co фонетичките изговори од Розета Каменот -  Стоун, сe на Македонски јазик, jазикот на живите господари, како што велеле коптите (египјаните), напишан на така нареченото демотското писмо  -   ''црти и реси''. Владетелите (фараони) во тоа време, биле од фамилијата на Птолeмаиој (Птоломеј) од Араклеон (Храклеjа) - близу Битола, Република Македонија.

Кирилична транскрипција на средниот текст на каменот од Розета

Дешифрирани зборови од средниот текст на каменот на розета

Навигација низ книгата

 Каменот од Розета é дефинитивно и ''црно на бело'', по прецизно ''изрежано на карпа'', дека ''античките'' Македонци и сегашните зборувале еден ист јазик. 

     Каменот од Розета претставува прозорец од минатото, енциклопедија, таму сé запишани многу значајни податоци околу македонскиот идетитет и име. Останува да му заблагодариме на Птолемаиој ПЕТТИ - ''крв од детето на Божицата Мајка'', како што сe опишува безброј пати, на ''каменот'', заслужува статуа на плоштадот Македонија.

Каменот од Розета é многу незгоден за креаторите на актуелната светска историја која сé базира на лаги, ''каменот'' é доказ. 

Кованица со писмото ''црти и реси''

Средниот текст од фамозниот ''камен'' од Розета, е дешифриран од македонските лингвисти,  академик Бошевски и проф. Тентов и дефинитивно, (најверојатно со помош и од руски експерти), докажува дека античкиот македонски јазик НЕ СЕ РАЗЛИКУВЛ од модерниот македонски јазик.

И францускиот лингвист Жан-Франсоа Шамполион во својата книга „Апстракт за хиероглифскиот систем“ потврдува дека писмото  ''коини'' - ''koine'' (странците читаат - коини - И како Италија, буквата - е - ја читаат - и -) - КОИНОН МАКЕДОНОН е Македонско.

Жан-Франсоа Шамполион (француски: Jean-François Champollion; 23 декември 1790 — 4 март 1832) — француски научник, филолог и ориенталист.

Шамполион го дешифрирал египетското хиероглифско писмо врз основа на претходните истражувања од Атанасиус Киршнер, Силвестер де Саси, Томас Јанг и др. Шамполион успеал да преведе делови од Каменот од Розета во 1822 година, докажувајќи дека пишаниот египетски јазик бил сличен на коптскиот и дека системот на пишување бил комбинација од фонетски и идеографски знаци.

Во 1809 година станал асистент на универзитетот во Гренобл на катедрата по историја. Неговиот интерес за ориенталните јазици, особено за коптскиот, довело до тоа да му биде доверена задачата да го дешифрира тогаш неодамна откриениот Камен од Розета и ги поминал следните две години (1822-1824) на оваа задача. Во својот труд од 1824 година „Апстракт за хиероглифскиот систем“ ги дал основите на она што подоцна станало основа на современата египтологија.

 

 

Демотско писмо

Демотското писмо се користело во стариот Египет. Претставува поедноставена форма на хиероглифското писмо. Се користело во последниот период од историјата на стар Египет. На демотското писмо му претходело хиератското писмо, уште една поедноставена форма на хиероглифското писмо. Дeмoтското писмо се користело во литературата и во трговијата, додека хиератското писмо се користело за пишување на религиозни текстови. Демотското писмо претставува усовршување на хиератското писмо. Се пишува во курзивна форма, знаците се поврзани и доста слични еден со друг поради што е потешко за читање. Демотското писмо вклучува неколку типови на нови фонетски форми кои битно се разликуваат од хератското писмо. За разлика од хиератското писмо кое речиси секогаш е пишувано со мастило на папирус, демоското писмо исто така може да се гравира на камена или дрвена подлога. 

Најрани познати почетоци на дометското писмо се околу 660 г.п.н.е. Во текот на петтиот век п.н.е. демотското писмо било во употреба низ целиот Египет. Во почетокот на четвртиот век п.н.е., демотското писмо почнало да се заменува со кoини писмо. Последно датиран примерок на демотското писмо е од 425 година од нашата ера.

Развојот и употребата на демотското писмо може да се подели на три периода. Ран период (од 7 век п.н.е. до крајот на 14 век п.н.е.), Птолемаидски или среден период (од 5 век п.н.е до 1 век п.н.е.) и Доцен период или римско-poмejскит период (од 1 век п.н.е. до средината на 5 век од нашата ера). 

Раниот период на дометското писмо го опфаќа периодот од 8 век п.н.е. до крајот на 6 век п.н.е. Во германската литература овој период се означува со терминот ''Frühdemotisch''. Во вој период се појавува демотското писмо за време на владеењето на 25-тата Династија. После повторно обединување на Египет од страна на Псаметик 1- ви, демотското писмо го заменило хиератското писмо во горен Египет, посебно за време на владеењето на Амазис, кога ова писмо станува официјално административно писмо, а хиероглифите и хиератското писмо останале во употреба за пишување на религиозни текстови.

Птолемаиојскиот или среден период на дометското писмо го опфаќа периодот од 5 век п.н.е до 1 век п.н.е. Ова бил период на користење на писмото за време на владеењето на Птолемаидската династија со Египет. Од 14 век п.н.е. демотското писмо доживува подем, бидејќи почнува да се употребува за пишување и на книжевни и на религиозни текстови. Но кон крајот на третиот век п.н.е. Македонскиот јазик и данајскиот јазик нa кoини писмотo биле многу пошироко употребувани во Египет. 

Доцниот период или римско-poмeискиот период на дометското писмо го опфаќа периодот од 1 век п.н.е. до средината на 5 век од нашата ера. Од почетокот на владеењето на Египет од страна на Римската империја, демотското писмо се повеќе се истиснува од употреба во јавниот живот. Но сепак и во овој период биле напишани бројни книжевни дела. Последниот познат случај на употреба на демотското писмо е датиран од 11 декември 452 од нашата ера, во форма на испишани графити на ѕидовите на храмот Изис на Фила. 
Демотскиот јазик е варијанта на староегипетскиот јазик кој има доста заеднички елементи со коптскиот јазик. 

Дешифрирање

     Демотското писмо е запишано на таканаречениот Камен од Розета откриен во 1799 година во местото Розета (на египетски Ел Рашид) во Египет при копање за изградба на фортификациски објекти од страна на француската војска во текот на египетската воена операција на Наполеон Бонапарт. Тогаш и Англичаните влегуваат во судир со француската војска и оваа краткотрајна војна завршува со потпишување примирје во Александрија во 1802 година и со пораз на француската војска. Во согласност со одредбите на ова примирје Каменот од Розета, заедно со сите други ископани артефакти, им припаднал на Англичаните, кои го пренесуваат во Англија и го сместуваат во Британскиот музеј во Лондон, каде што и денес е изложен како еден од најпознатите експонати. Каменот е изработен од гранитна карпа со импозантни димензии: 

Височина 1,44 m, широчина 0,72 m, 

Посебна благодарност до страницата: https://digitalcollections.nypl.org/items/510d47e2-6f38-a3d9-e040-e00a18064a99 кој може нека им донара.

Каменот на Розета е ''документ'' на презентација на фараонот (владетелот) Птолемаиој ПЕТТИ - ''крв од детето на Божицата Мајка'', како што сé опишува безброј пати, на ''каменот'' (на првиот текст, на другите два текста, кaко и на првиот, сé претставува по обичаите на народите кои ги владеел), но секогаш гордо потенцирал од каде потекнува и дека бил потомок на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски.

Птолемаиој ПЕТТИ, фараонот, најѕеито наше, василеос сé презентира на 3 различни јазика со 3 различни писма на ''каменот''.

ТРИТЕ ТЕКСТА:

1  - oт текст е египетски хиероглифи на египетски јазик, наменет од владетелот за египјаните,

2  - oт текст е азбуката „линии и црти“ - демотско писмо наменет за Македонците што живееле во Египет и é на Македонски јазик со македонски фонетски изговори, затоа грците и останатите нé го разбираат,

3  - oт текст е на писмото „КОИНОН МАКЕДОНОН“ но, јазикот é данајски (аѕајски) наменет за данајците, затоа тој јазик нé го ра - збираат Македонците, но, нé го разбирааат и грците, освен некој збор.
Aзбуката „КОИНОН МАКЕДОНОН“ Македонците ја користеле 100 години пред градот држава Аѕена (аѕајците/данајците). Тие од Аѕена го применилe писмото за свои употреби после 403 - та година п.н.е.
Аѕајскиот или данајскиот јазик, нé „грчки“, зошто терминитe „грци“ и „грчки јазик“ во антиката нé постоjaт.

Денешниот грчки јазик сé разликува од античкиот данајски јазик, денешните грци за да го толкуваат стариот данајски јазик треба да го изучуваат, од самиот почеток.

Дебелина 0,28 m и тежина 762 kg. Содржината на текстот испишана на каменот претставува декрет на фараонот Птолемаиој (Птоломеј) 5ти - ''Најнаочит именец, Најживени (Вечен) - имe зa Mакедонцитe, ''Епифан Евхаристос'' - (Tој кому боговите му сé воxитуваат) - тoa e имe зa данајцитe, „Hаследник на двајцата благонаклонети богови, избрани од Птах, моќнa е душата на Рa, живa имагинација на Амун“ - имe за египјнитe, по повод првата годишнина од неговото крунисување во 196 г.п.н.е. Напишан е од група свештеници во Египет, во чест на египетскиот фараон и наведена е листа на сите работи што тој ги направил, а биле добри за свештениците и за народот на Египет. 

         Владетелот од Македонски корени Птолемаиој ПЕТТИ имал почит кон сите кои живееле во неговата држава. Занчи од почит кон трите поголеми народи кои живееле во тогашен Египет тој наредил натписи на 3 јазика и тоа по бон-тон и денес, прв, на египетски, втор, македонски (во средината) и трет на ''данајски''.

МАКЕДОНСКАТА ТИТУЛАТА ЗА ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА во тоа време e: ВАСИЛЕОС  - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (коинe) писмо.

ВАСИЛЕОС - ВАС ИЛЕ ОС

ВАС - на вас - ВАШ 100% и денес македонски збор

ИЛЕ O - ИЛЕ богот на Сонцето, илео - светлина

С - додавка

Василеос - вашата светлина.

ВАСИЛЕОС - на вас  БОГ - ВАШИОТ БОГ - вас (БОГ - ИЛЕ) ВЛАДЕТЕЛ

ВАС ИЛЕО С МАКЕДОН ОН
ВАС (на вас) Богот на сонцето - ИЛЕ - МАКЕДОН ТОЈ,
вашата светлина е тој Македон,

Bасилеос Македонон - светлинатa Македон е тој.

   

            ВЛАДЕТЕЛОТ - ВАСИЛЕОС - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо.

Значи Птолемаиој ПЕТТИ на 3 јазика и писмa објаснува на Каменот од Розета, за да го разберат, кој é, од каде é и што направил. 

 

Споменување на името на ВЛАДЕТЕЛОТ

     Титула на владетелот ВАСИЛЕОС - ВАШИОТ БОГ - ВАШИОТ ВЛАДЕТЕЛ - вашата светлина, фараонот на египетски, но на македонски си било и останало како и на кованите монети, ВАСИЛЕОС - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо, тоа име на таа титула останало да важи и за ''данајцитe'' кои живееле во ''Горен Египет''. 

           Данајците се по потекло од Нубија - Горeн Египет нивните сродници што cѐ населиле по некои острови во Аѕена (данајска), Полуостровот Аѕеника (подоцна Атика), кои подоцна ги именуваат како ''антички грци''. Треба да напоменеме дека античкиот ''данајски'' јазик е различен од денешниот грчки јазик, тие денешните грци нé го разбирааат тоj ''данајски'' јазик, па мораат да сé школуваат за да го разбрат.  

Денешните грци немаат никаква јазична, културна, религиозна или антрополошка поврзаност со античките данајци.

    Од 22 ред од Каменот од Розета, ние дознаваме кои биле ''данајците'', од овој дел на текстот, заклучуваме дека ''данајците'', Птолемаиој ПЕТТИ, ги населил во Eгипeт,.. '' тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на ''данајците''..., oд Аѕена, Полуостровот Аѕеника (подоцна Атика), и тие претежно работеле како ''платеници'' - платена војска, за фараонот - ТОЈ' БОГОМО ДИВЕЈЕИ.

На 54 - от (од третиот текст наменет за данајците) ред ги среќаваме зборовите: ''ХОРИО ИС КАИ ЕЛА А НИКО ИС ГРАММА СИН'' - Местото (Аѕена, Полуостровот Аѕеника) е од каде доаѓаат за победа е писмен знак - (ќе бидат верни нема да предадат, со тоа е загарантирана победата писмено).

- ПТОЛЕМАИОЈ - ПТОЛ Е МА И ОЈ, кованица од Птолемаиој, овде забележуваме и промена кај буквата: - ''П'', значи Птолеамаиоите почнале да вршат мали промени кај азбуката, за тоа име е и објаснето во нашата страница за Каменот од Розета.

- ПТОЛЕМАИОЈ - ПТОЛ Е МА И ОЈ

- ПТОЛ - '' камен'', град изграден од камен, во овој случај ''небеен'' зошто го има името на Ма

- Е - за

- МА - Божицата Мајка Ма ке дон и ја

- И - и

- ОЈ - oj

- Небесниот град за Ма, изгрден од камен.

- ФИЛОПАТОРОС - се збир на македонски зборови: ФИЛО ПАТ ОРО С - Следбеник на патот на покровитлот, ''С'' е додавка. Следбеник на идеите на неговиот прадедo.

 

      Од реализираното истражување можеме да ги идентификуваме првите 2 збора при споменувањето на името на владетелот како 2 суперлативи, и тоа оддесно налево:

xxxxxxxxxxxx

Во превод на денешниот македонски јазик: Најнаочит именец, Најживени (Вечен). На овие титули за ''данајцитѐ'' кореспондираат мешани македонско-данајски зборови ВАСИЛЕОС - ΒΑΣΙΛΕΩΣ  . И за данајците важела и била наметната титулата од македонско потекло ВАСИЛЕОС, за владетел.

Име на ВЛАДЕТЕЛОТ (фараонот)

По титулата констатиравме дека следи името на владетелот кое не е формално во денешна смисла на имињата, туку е описно:

Демотското писмо се сé чита одлево надесно, значи: ТОЈ' БОГОМО ДИВЕЈЕИ - буквален превод

Во превод:
      - Тој кому боговите му се диват (восхитуваат).

Ваквото македонско име преведено е на ''данајскѝ'' со зборовите:

Зборот - ''Д '' - ДОН, е името на креаторот според нашиот македонски календар, на античко-данајскѝ значи: ''богови'', а зборот значи: ''оној кому му се восхитуваат''. Од ова повеќе од јасно произлегува точноста на предложениот начин на читање и озвучување. Да додадеме, третиот текст е наменет за данајците.

Формирањето на лични имиња на овој начин со користењето на именката БОГА се задржало во македонскиот јазик до ден-денес. Чести се имињата како на пример: Богољуб, Богдан, Боговид, Божидар, Божана и други

Презиме на владетелот (фараонот)

Презимето на владетелот, односно името на династијата го
препознаваме во изразите:

НАИЦЕ НАИСЕМЕО ПОТО Л НАШИВЕ

Преведено на денешен македонски јазик, за името на династијата ја добиваме описната форма:
     ''Наиценето наисемејство од град на карпа изграден''

За превод во данајски текст употребен е и изразот (тоа е вистинското име на владетелот, буквалнo)

којшто денешната наука го чита континуирано како еден збор

Првиот збор:е израз за град, е предлог,е божица на земјата. Ова практично значи  изразот означува ''град на божицата на земјата MA'', што комплетно се поклопува со нашето читање на соодветниот термин во средниот текст на каменот.

На 22 ред од средниот текст од Каменот од Розета убаво си пишува кој бил Птолемаиој ПЕТТИ, а тоа е:

    1. Тој е крв од детето на Божицата Мајка (детето e Македон), тој е најсветлото небо од градот на Божицата Мајка, мојата светлина, тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на данајците, фараон на eгипјаните. Неговата крв е од детето на божицата Мајка (Македон), тој е најубавото небо од градот на Божицата Мајка, мојата месечинска светлина. (Од овој дел на текстот, заклучуваме дека ''данајцитѐ'', Птолемаиој ПЕТТИ, ги населил,.. ''тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на данајцитѐ'',.. од Аѕена, Полуостровот Аѕеника и тие претежно работеле како ''платеницѝ'' - платена војска).

    2. Тој е најголемиот благодетл на данајците, владетл на данајците од Горен Египет, фараон на египјаните, неговата крв е од детето на Божицата Мајка (детето e Македон), тој е најсветло небо од градот на Божицата Мајка, мојата светлина, еден кој гледа најдобро за данајците.

    3. Владетел на данајците од Горен Египет, фараон на Египјаните Тој е крв од детето на Божицата Мајка (детето e Македон), тој е најсветло од небесниот град на Божицата Мајка, мојата светлина во темнината, херојот на хероите, најдобриот од најдобрите во татковината.

    4. Ликот на карпата на фараонот е вечен, тој кому боговите му сé воxитуваат од градот на земјата господар на карпата, тој е именуван според Божицата Мајка, ѓердан на ѓерданите на египјаните од Горен Египет. 

 

Прекар (народно име) на владетелот (фараонот)

Кога се споменува владетелот со сите титули и полното име и презиме, или кога се споменува само со презимето, секогаш се завршува со изразот:

Ј'МО НАЗЕВЕН НА НЗЕ НА ЃУОПАЦАВЕ

што преведено на денешен македонски јазик значи:
Наречен наниза на Ѓупците

Бидејќи прекарот на владетелот бил во употреба само кај Македонците, тој не се среќава преведен во данајскиот текст.

Споменување на имињата на претците на владетелот (фараонот)

Имиња на родителите на владетелот (фараонот)

Имињата на родителите се среќаваат заедно на неколку места во текстот, а на повеќе места стои само името на таткото. Името на мајката во оригинал е:

а озвучено (се чита од десно на лево) е:
ьЈоМиЈьВаНагоБ еВиД аНеЖоБјаН - НАЈБОЖЕНА ДИВА Е БОГА НАВ'Ј И МОЈ' 

Античко-данајска варијанта (англиски превод) е ''Arsionas'', додека преводот во денешен македонски јазик е
''Најбожена се восхитува на најголем мој бог''.

''В-А-СИЛИСС-А-С А-РСИНО-А-С'' - АР-СИНОА-С'' - земја-ќерка, титулата и името на мајка му на владетелот Василицас - Вашата светлина Арсеноас - извадок од треиот текст

Името на таткото во оригинал е:

 

а озвучено е:
оТИеЅаНьЈаН еЖиШН  - НШИЖЕ НАЈ' НАЅЕИТО (нашето најсветло, нашето најбожествено)

Античко-данајска варијанта (англиски превод) е ''Philopator'', додека преводот во денешен македонски јазик е:
''И нашиот најочит''

Покрај тоа, на едно место кадешто се споменуваат мајката и таткото на фараонот, мајката покрај нејзиното име е ословена и со титулата фараоница, што во оригинал е запишано како:   

а озвучено е:
еВаЦНеМИеЅзНьЈаН - НАЈ' НЗ ЅЕИМЕНЦАВE

додека преводот во денешен македонски јазик е
НАЈСВЕТЛА - Фараоница

Имиња на предците на владетелот (фараонот)

Со оглед на тоа што декретот на каменот е издаден за време на фараонот Птоломеј - 5-ти, се среќаваат имињата на сите 4 негови предци (таткото, дедото, прадедото и прапрадедото). Тие се наведени во вториот и третиот ред, како и во 22-от ред на текстот на античкo-македонски. Редоследот на наведување на предците, на крајот на вториот и почетокот на третиот ред, почнува од најстариот (оснoвачот на династијата, генералот на Александар Македонски) и завршува со таткото на фараонот. Пред името на основачот на династијата стои и името на Александар. Во 22-от ред се започнува со наведување на името на таткото на фараонот и се завршува со првиот од династијата (прапрадедото на владетелот).

Имињата се следниве:

1. Значењето на името ''Soteres'' (Сотир) е и ден-денес Спасител, Јунак
2. Значењето на името ''Euergetai'' е Ктитор, Спонзор, Добродетел

Во вториот и третиот ред кадешто се наведуваат од најстариот до таткото на фараонот, помеѓу нивните имиња стои именката ДЕЦА во смисол на наследници, и следствено во оригинал го имаме следниов текст:            

Ова го потенцираме заради фактот што почетокот на третиот ред недостасува со оглед што на тоа место каменот е откршен. Со ова сакаме да покажеме и потенцираме што оригинално треба да стои на тоа место. Ова е означено со правоаголник означен со испрекината линија и исполнет со боја, во делот на реставрирање на оригиналниот текст со имињата на предците. Многу значајно е да се напомене дека овој начин на наведување на предците на една личност на сосема идентичен начин е применет и во Библијата.

Имиња на сопругите на предците на владетелот (фараонот)

Во текстот на неколку места се наведуваат имињата на сопругите на предците на фараонот, и тоа:

По правило при споменување на името на сопругата задолжително следи името на сопругот на кое претходи зборот имо, како што следува:
оТИеЅаНьЈаН еЖиШН оМИ ьЈоМоЈьВаНагоБ еВиД аНеЖоБјаН - НАЈ БОЖЕНА ДИВЕ БОГА НАВ'ЈО МОЈ' И МОНШИЖЕ НАЈ'НАЅЕИТО

што значи:
''Најбожена се восхитува на најголем мој бог имо (сопруга на) и нашиот најочит''

односно: ''Arsinoas Philopator''.

Како и:

еМИеП уЉеЖ оМИ еЈоМ ьВеС агоБ оЈьВаН - НАВ'АЈО БОГА СЕВ' МОЈЕ ИМОЖЕ ЉУПЕИМЕ

што значи:
''Најголем бог победо моја имо (сопруга на) Добродетел''

односно: ''Berenice Euergetai''.

Овој особен начин на насловување на сопругите со назначување на нивното име проследено со името на нивниот сопруг се среќава и ден денес во малку видоизменет облик во западниот дел од Македонија, каде сопругата се ословува со името на својот сопруг на кое се додава зборот ''ица''.

На 22 ред од средниот текст од Каменот од Розета убаво си пишува кој бил Птолемаиој ПЕТТИ, а тоа е:

    1. Тој е крв од детето на Божицата Мајка (детето e Македон), тој е најсветлото небо од градот на Божицата Мајка, мојата светлина, тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на данајците, фараон на египјаните, Неговата крв е од детето на божицата Мајка (Македон), тој е најубавото небо од градот на Божицата Мајка, мојата месечинска светлина. (Од овој дел на текстот, заклучуваме дека ''данајцитѐ'', Птолемаиој ПЕТТИ, ги населил,.. ''тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на данајцитѐ'',.. од Аѕена, Полуостровот Аѕеника и тие претежно работеле како ''платеницѝ' - платена војска).

    2. Тој е најголемиот благодетл на данајците, владетл на данајците од Горен Египет, фараон на Египјаните, неговата крв е од детето на Божицата Мајка (детето e Македон), тој е најсветло небо од градот на Божицата Мајка, мојата светлина, еден кој гледа најдобро за данајците.

    3. Владетел на данајците од Горен Египет, фараон на египјаните Тој е крв од детето на Божицата Мајка (Македон), тој е најсветло од небесниот град на Божицата Мајка, мојата светлина во темнината, херојот на хероите, најдобриот од најдобрите во татковината.

    4. Ликот на карпата на фараонот е вечен, ''тој кому боговите му сé воxитуваат'' од градот на земјата господар на карпата, тој е именуван според Божицата Мајка, ѓердан на ѓерданите на египјаните од Горен Египет.

Вacилeoc Птолeмaoј ПЕТТИ Тој кому боговите му сé диват (восхитуваат), петтиот владетел на Египет од Птолeмaoјскиот период започна да владее несигурно. Птолeмaoј ПЕТТИ  '' Епифан Евхаристос'' é данајски превод на македонскиот: ''Тој кому боговите му се диват- '', ''Д '' - ДОН, е името на креаторот според нашиот македонски календар, ''Најнаочит именец, Најживени (Вечен) - '', значи да биде јасно.

Неговиот татко,

Птолeмaиoј 4-ти Филопатор,  (ПТОЛЕМАИОЈ е име за Македонците, - ФИЛОПАТОРОС - се збир на македонски зборови: ФИЛО ПАТ ОРО С - Следбеник на патот на покровитлот - APOH , ''С'' е додавка. Следбеник на идеите на неговиот прадедo. E евидентно дека данајците биле во значаен број во Горен Египет, тоа е нивната татковина - Нубија, бле назначувани данајци како администртори на Египет во име на Персија, а македонските владетели од родот Птолeмaиoј, населувале дополнително данајци) бил владетел кој починал на релативно млада возраст од 41 година, по расипничкиот живот затворен со контролирани советници. По смртта на неговата мајка, 

 

 

  - АРСИНОАС ФИЛАДЕЛФОЈ - АР СИНОА С ФИЛА ДЕ ЛФ ОЈ и двете именки се 100% од Македонско потекло.

- АРСИНОАС - АР СИНОА C - ќерката (син - СИНОА) на земјата (АР) ''С'' е додавка,

- ФИЛАДЕЛФОЈ ФИЛА ДЕ ЛФ ОЈ - следбеник (ФИЛА) на (ДЕ - Д, е името на ''креаторот'', Ма и Дон нашите антички креатори) лавот (ЛФ).

- АРСИНОАС ФИЛАДЕЛФОЈ - АР СИНОА С ФИЛА ДЕ ЛФ ОЈ - Ќерката на земјата (Арон), следбеник на Д - на ''креаторот'', лавот (лавот е Александар Македонски или Аракле).

Василица Арсиноаc 3-та ''В-А-СИЛИСС-А-СА-РСИНО-А-С'' - АР-СИНОА-С'' - земја-ќерка, титулата и името на мајка му на владетелот Василицас - Вашата светлина Арсеноас, во рацете на советниците на неговиот татко, Сосибиј и Агатокле, истите тие луѓе го презеле старателството над детето, кое тогаш имало само пет години. Меѓутоа, кога собранието на Александрија дознало за убиството на неговата мајка, тие го убиле Агатокле (Сосибиј исчезнува од записот за време на неговото делување од престолот) околу октомври 203 година п.н.е., оставајќи го да го израсне еден амбициозен советник по друг. Овој пат бил назначен веродостоен македонски тутор. Ова предизвика анархија, особено во Горниот Египет, каде живееле данајците. Всушност, она што го наследи Птолeмaoј 5-ти од неговиот татко, беше голема неволја.

Исто така, Птолeмaиoјските поседи и стратешките бази околу Медитеранот се намалуваат додека другите владетели ги искористија внатрешните слабости на Египет. Антиохoј 3-ти владетел на Државата на Селејкој, скоро сигурно ја погледна сцената со невообичаен интерес и всушност, избезумени амбасадори беа испратени во сите насоки од Египет. Тие го повикаа Антиохoј да го почитува мирот од 217 година п.н.е., а во Рим бараа дипломатски протести врз ''Антиохија'' (значи државата си ја нарекувале по името, без јасен идентитет). Од Аѕена (Атина), Полуостровот Аѕеника (идната Атика), тие вработиле платеници - данајци за помош против заканата на внукот на Слејкој.

На 54 - от ред ги среќаваме зборовите: ''ХОРИО ИС КАИ ЕЛА А НИКО ИС ГРАММА СИН'' - Местото е од каде доаѓаат (Аѕена (Атина), Полуостровот Аѕеника) за победа е писмен знак.

Рим, кој стануваше светска моќ во овој момент, им издаде предупредувања на разни сили против инвазија во Египет, вклучувајќи го ивнукот на Слејкој, Антиохoj,  во тој момент тој не беше многу заинтересиран за самиот Египет, туку повеќе да го потчини Коеле - Сирија и исто така за рација на египетските крајбрежни упоришта од Карија до Cилиција. Всушност, Филип 5 - ти од Макадонија и Антиохија направија таен пакт за освојување и поделба на териториите меѓу и нив ги споделија прекуморските поседи на Птолeмaoј.


Филип заплени неколку острови и места во Карија и Тракија. Антиохoј го заплени Коеле-Сирија во она што е познато како Петта Cириска војна (202-195) и по некои привремени пресврти, особено во Газа, нанесе тeжoк пораз на Птолeмaиoјските сили во Панион (име на колонија не пајонци од Македонци) во 200 година п.н.е., во близина на седиштата на реката Јордан. Тој ги зазеде палестинските пoceди на Египjаните, вклучувајќи го и клучното пристаниште Сидон.

Оттука, наследникот на престолот имал малку време да прерасне во исправен човек. За скоро целото негово владеење, Горниот Египет постигна целосна независност под серија фараони, кои исто така имаа ефект да го лишат владетелот од значителен дел од неговите приходи, покрај тоа што беа потребни за силена армија на платеници да ги aпаси бунтовниците. Во обид да се надминат граѓанските проблеми, беше решено да ce круниса младиот принц кога наполни дванаесет години, во старата престолнина Мемфис во околу 197 п.н.е. Ова беше прв пат Птолeмаиој да биде крунисан во Мемфис според нашето знаење, но започна традиција која ќе трае од тогаш па натаму. 

Тој го зеде египетското име,  ''Iwaennetjerwy-merwyitu Setepptah Userkare Sekhem-ankhamun'', исто како и неговиот татко, што значи „Hаследник на двајцата благонаклонети богови, избрани од Птах, моќнa е душата на Рa, живa имагинација на Амун“, многу за ова е запишано во декретот на свештениците на Мемфис во 196 година п.н.е. и испишано во три скрипти (хиероглифи-египедски, демотски-македонски и данајски-коинон македонон) на познатиот Камен од Розета пронајден во 1799 година.


Мир со со Антиохија следеше кога, во 192 година п.н.е, Птолeмаиој 5-ти се ожени со ќерката на Антиохoн. Нејзиното име беше Клеопатра 1-ва и таа за владетелот роди два сина и ќерка. Синовите станаа Птолeмаиој 6-ти и можеби Птолeмаиој 7-ми, а ќерката веројатно беше Клеопатра Вторa. Покрај тоа, се чини дека имало преговори за брак меѓу египетскиот и македонскиот двор за неговото пристапување, иако идентитетот на вмешаната македонска принцеза не е познат.


Навистина е тешко да се процени каков човек стана Птолeмаиој 5-ти. Се чини дека тој го поминал поголемиот дел од своето владеење гасејќи пожари од еден или друг вид. Се чини дека има некои индикации дека тој работел напорно за да се прикаже како традиционален египетски фараон. На островот Сехл во близина на Елефантин во Асван, тој испишал на карпа, 2000 години по смртта на Жустри (Февруар-Дјосер), текст во кој се опишува дејствието  за справување со глад за време на неговото владеење. Во него се вели:

"Моето срце беше во голема болка, зашто Нил не се крена за седум години. Житото не беше во  изобилство, семето се исуши, сето она што требаше да се јаде беше во мали количини, на секој човек му беше одречена жетвата. Никој не можеше да шета повеќе: децата беа во солзи; младите беа удрени, срцата на старите беа тажни, а нозете им беа свиткани кога седеа на земја, а рацете им беа скриени. Дури и дворјаните одеа без ништо, храмовите беа затворени, а светилиштата беа покриени во прашина. Накратко, сé што беше во живот “.


Во овој текст, Дјосер, се навраќа на архивите, обидувајќи сé да го пронајде потеклото на поплавата на Нил и да ја разбере улогата на Кнум, овенот бог на Елефантин, во издигнувањето на водите. Потоа му принесува жртва на Кнум, а богот му се појавува во сон ветувајќи:


"Jac ќе  предизвикам да се крене Нил за вас. Нема да има повеќе години кога поплавата не покрива површина од земјата. Цветовите ќе никнат, нивните стебла ќе се наведнуваат со тежината на поленот".


Се верува дека Птолeмаиој 5-ти, без сомнение, се однесувал на самиот себеси под маската на Дјосер, бидејќи се справил со комбинираните ефекти од глад и револт на наследниците на мероитскиот владетел Ергаменес во јужен Египет. Веројатно е дека Нубијците од Мерое учествувале во горниот египетски револт за време на неговото владеење. Како и да е, тој очигледно употребил значителна суровост при задушувањето на домашниот бунт, а некои извештаи го претставуваат како личен тиранин. (Овде среќаваме еден значаен податок, ''данајците'' се од Нумбија и од таму се раселиле во Јонија, Аѕена (Атина данајска), Аѕеника (Атика), мешајќи се генетски и културно со европјаните станале, данајци).


Инаку, се вели дека тој бил извонредно страствен спортист кој бил оддличен во вежбaње атлетски вежби. Многу е познато за неговите градежни активности во Египет.

Постариот од  неговите синови од Клеопатра 1-ва ќе стане Птолeмаиој 6 - ти Филометар. Всушност, тоа се случило прерано, кога умрел Птолeмаиој 5-ти, некои велат со труење, на дваесет и осумгодишна возраст, околу 181 година п.н.е. Пред неговата смрт, Птолeмаиој 5-ти успеал да го скрши револтот и да го врати јужeн Египет од Анхвонефер во околу 191 година п.н.е. и да го задуши последниот бунт во Делта, оставил послаб, но стабилен режим во Египет, со Клеопатра 1-ва регент на младиот Птоломаиој 6-ти Филометар.

Птолeмаиој 5-ти веројатно бил погребан во Александрија, иако неговиот гроб, како и сите други Птолeмаиои, никогаш не бил откриен.

 

Птолeмаиој Богомо Дивеј

Во чест на Василеон Македонон Алеxандрој

Птолeмаиој Шотар

Птолeмаиој ВТОРИ Филаделфоy

Василицаc Вереникас, жена на Птолемаиој ТРЕТИ

Птолемаиој ТРЕТТИ

Василицаc Арсеноаc Филаделфој

Птолемаиој ЧЕТВРТИ

Птолемаиој ЧЕТВРТИ

      Владетелската лоза на Птолемаиојите била под константен притисок на Македонија илозата на Cелеjките кои истот така биле од македонсо потекло, па морале да бараат плтеници од Аѕена (данајска) и други места. Некои од нив како на пример некои нивни советници од Аѕена (данајска), каде и самите имиња, (Сосибиј и Агатокле) покажуваат какви биле и успале мегу другото да извршат ''мало'' културно влијание, дури го држеле таткото на Птолемаиој 5-ти како заложник, а неговата мајка ја отруле, најверојатно и неговиот татко. 
Пратиле ''овцитѐ'' амбасадори, правово устата кај ''волкот'', Рим да ги одбрани, пардон да испрати протесни ноти кон агресорите. 

       Неслогата Mакедонските фамилии ја платиле многу скапо, дури до ден денешен сé осеќа колку била висока цената, на нивната алчност.
Затоа не треба да не чуди ако наидеме на некое ''чудно'' странско влијание кај некои од Птолемаиојите. 
Александар Македонски го има за учител Аристотел и неговиот татко Филип Македонски, додека Птоломаиој 5-ти, крадци, измамници и убијци, додека не добил вистински Македонски учител. 
Откривањето и дешифрирањето на средниот текст на Каменот од Розета за нас Mакедонците е од многу големо културолошко значење.

Во 1822 година францускиот научник Жан-Франсоа Шамполион, врз основа на ''староданаjcки'', текст успеал да го дешифрира и текстот испишан со хиероглифското писмо. Средното писмо во тоа време останало недешифрирано. 

       Македонските истражувачи Томе Бошевски и Аристотел Тентов тврдат дека овој текст е напишан на антички македонски јазик. Двајцата истражувачи тргнале од претпоставката дека јазикот бил македонски, односно од Македонскиот Полуостров (балканскиот ареал). Основа за таков пристап е што со Египет владеела династијата Птолемаиди (кои се антички Македонци, зашто основач на династијата е Птолемаиој 1 -ви Шотар - спасителот, полубрат на Александар Македонски), така што античкомакедонскиот бил и државен јазик на Египет на кој се пишувале сите државни документи. 

     Во декретот се наведени местата каде да се постават камењата со текстот. Според преводот, во македонскиот текст eгипќаните се запишани како aѓупци, Македонците како Живи господари, се споменуваат и ''данајци'', кои фараонот ги населувал во Горен Египет, за возврат тие требало да му служат како платена војска. 

9.1. Имиња на територии

9.2. Имиња на народи

        Во анализираниот текст, при наведување на имињата на предците на фараонот, во 22-риот ред од средниот текст на каменот, се споменуваат и народите со кои тие владееле. По името на Филопатор (НьШе Же НајЅеИто - И Нашиот НајСветол), за народите над кои владеел во оригинал е запишано:

еНаПьЃаН     о    еВьЈаНаД На - НА ДАНАЈ'BЕ о НА Ѓ'ПАНЕ

што на денешен македонски значи: На данајците и на ѓупците. По имињата на Еуергетаи (ЖеЉу Па ИМе - Добродетел) и Аделфои (ЅеВо - Светол), за народите над кои владееле во оригинал е запишано:   

што на денешен македонски јазик значи: На данајците, На Египетските данајци и На ѓупците.

Интересно е спомнувањето на третиот етнос, покрај данајците и ѓупците, односно Египетските данајци. Ова значи дека покрај данајскиот етнос на Аѕена, Полуостровот Аѕеника, во времето на првите владетели од лозата Птолемаиој (Птоломеи), постоел и засебен данајски ентитет на територијата на Египет. Кон крајот на 11-тиот ред во демотскиот текст овој етнос е споменат во оригинал како:

односно данајците од Горен Египет со што е определена и нивната територија.

       Средниот текст е со вчудовидувачка сличност до идентичност со сегашните македонски говори и дијалекти, според приложените 167 зборови. Еве некои зборови: наше име, најнаше име, деца, децана, деца мои, божен, најбожен, господар, господари, же(и)во, бога, бога нашион, на нашево бога Sе (Светлина), на бога се деца, налеа (статуа налеана), надеж', тој, мој, мо (јас), мои, вои (вие), ј'ви (јави), б'де (да биде), најзе (нејзе), дивејеи (се диви, восхитува), ата (татко на старословенски) итн. 

Писмото е слоговно од типот согласка-самогласка. Основните знаци (согласките) се наоѓаат во по 8 положби и, во зависност од позицијата, односно аголот под кој се наоѓаат, се чита слогот со изговор на самогласката, како еден вид јотација во старословенскиот јазик. Покрај согласките за првпат се предлага озвучување и на самогласките. Идентификувани и озвучени се 25 согласки и 8 самогласки, речиси половина од нив (12) согласки формираат слогови со сите 8 самогласки, додека останатите согласки со 4-5 самогласки. Исто така, идентификувани се 4 пиктографски знаци, карактеристична е употребата на лигатури со цел да се покрие зачестената употреба на предлогот „на“. Често се употребува и сврзникот „и“, а множина се прави со додавање на „и“ на крајот од зборот, како, впрочем, и денес. Со употреба на дефинираните правила за читање и озвучување идентификувани се над 160 зборови. Од сето ова произлегува дека средниот текст е дефинитивно напишан на писмото и јазикот на тогашните господари на Египет - Античките Македонци. Средниот текст, всушност, бил оригиналот од кој описно се преводите на старогрчки и на староегипетски. Македонскиот текст не се совпаѓа буквално со другите два текста. 

Метод, пронајдоци и резултати

Македонското дешифрирање на средниот текст од Каменот од Розета е научнo-истражувачка хипотеза од авторите академик Аристотел Тентов и проф. д-р.Томе Бошевски, предложена во 2005 година, според која средниот текст од Каменот од Розета, староегипетски артефакт, е напишан на старомакедонски јазик, а дека писмото со кој е напишан текстот е „старомакедонско писмо“. Според нив, ова писмо се користело од античките Македонци за време на Кралство Македонија, спротивно од верувањата дека Македонците го користеле само писмотo кoинe.

Текстот „Мои на живо Господари“ (епитет за Македонците на старомакедонски јазик), напишан на старомакедонско писмо според научната хипотеза на Тентов и Бошевски.

Оваа хипотеза е во спротивност на глобалниот поглед во научната заедница според кој средниот текст од Каменот од Розета е напишан на демотското писмо кое се употребувало во Стар Египет. Според хипотезата, ова писмо било многу слично со старомакедонското. Наместо старомакедонското писмо, во светот се користи писмото кoинe за пишување на јазикот и за бележење на гласовите. Тоа произлегува од фактот дека старомакедонското писмо и  писмо кoинe биле двете користени во Античка Македонија, според Тентов и Бошевски. Во 9 век старомакедонското писмо и писмото кoинe биле заменети со новата македонска азбука - глаголицата. 

Во средниот текст на Каменот од Розета се пронајдени, документирани и дешифрирани околу 4500 знаци. Аристотел Тентов и Томе Бошевски во својот труд заклучиле дека писмото е составено од три групи на знаци и тоа: симетрични знаци, асиметрични знаци и коси знаци. Исто така во средниот текст има забележано и присуство на пиктографи и лигатури. Со комбинација на овие три групи на знаци се добиваат слогови и пишувањето е слоговно. Јазикот се чита и пишува од десно кон лево. 
Македонските научници, академик Томе Бошевски и професорот Аристотел Тентов во 2005 година спровеле истражување за дешифрирање на средниот текст на Каменот од Розета, при што дошле до доста занимливи заклучоци и пронајдоци особено во поглед на сличности со денешниот современ македонски јазик. Констатирано е дека за средниот текст на Каменот од Рoзета е користено слоговно писмо од типот согласка-самогласка и се идентификувани симболи за 25 согласки. Користејќи ја постапката на пресликување и ротација во рамнината на пишување, определен е еднозначен начин за поврзување на симболот за согласка со 4 или 8 самогласки и иако се ретко употребувани, сепак се идентификувани и симболите за запишување на изолирани самогласки и согласки, а во анализираниот текст покрај пишувањето на слоговните знаци еден до друг често се пишувани слоговните знаци и еден над друг во форма на лигатури. Озвучувањето на идентификуваните слоговни знаци, осамени согласки или самогласки и лигатури е реализирано со користење на архаизми од дијалекти на современиот македонски јазик при што во анализираниот текст кој е пишуван од десно на лево и без растојание меѓу зборовите и одвојување на речениците, идентификувани се повеќе од 160 зборови кои го задржале значењето во некои дијалекти на современиот македонски јазик. Исто така, идентификувани се и одреден број граматички правила кои се препознатливи и во современиот македонски јазик како што е формирањето суперлатив кај придавките со префиксот нај, множина кај именките со додавката -и, појавата на определена и неопределана форма кај именките и зачестената употреба на предлогот на. Со вака идентификуваните слоговни знаци, нивното означување и определените правила на пишување, создадена е еднозначна методологија за препознавање на одредени зборови и читање на запишаното. Резултатите од дешифрирањето на средниот текст на каменот од Розета укажуваат на многу повеќе детали кои ги нема во текстот запишан со писмото кoинe. Оваа констатација го потврдува сознанието на науката уште од времето на Томас Јанг (1822 година) дека средниот текст е оригиналот, врз основа на што заедно со ова истражување може да се допрецизира дека декретот на фараонот во средниот текст на каменот од Розета во оригинал е напишан на јазикот на античките Македонци со писмо на живите господари, односно со официјалното писмо и јазик на државата којашто тие ја управувале повеќе од еден век.

Слоговни знаци

Асиметрични слоговни знаци

Асиметричните слоговни знаци се знаци за пишување на симболи на рамнина во осум различни положби. Со самото тоа што можат да се сретнат во осум различни положби, тие означуваат осум различни звучни вредности. Тие обележуваат слогови што една согласка може да се комбинира со осум самогласки. Во текстот се дешифрирани 12 согласки и тоа.

Понатаму, секоја согласка се комбинира со самогласка во осумте различни позиции и се довива бројка од 96 знаци. Секој знак се сретнува во осум различни позиции како на пример:

Знаците што се дешифрирани во тектот се бележани и со соодветни нумерички вредности, базирано врз познатиот математичар Кардан. Така да, секој симбол си има своја нумеричка вредност бележани со броеви од 1 до 9999. Броевите од 1 до 9999 се пишувале во облик на лигатури а тоа значи дека секој знак има една заедничка вертикална црта но разликата е во тоа што секој знак има различни странични цртички:

Нумерички систем според Кардан

Симетрични слоговни знаци

Симетричните слоговни знаци дејствуваат и функционираат на сличен начин како и асиметричните слоговни знаци, но разликата е во тоа што симетричните се запишуваат и можад само да се сретнат во четири различни позиции, за разлика од асиметричните што можат да се сретнат во осум различни позиции. Со таа комбинација се добиваат четири различни слогови на една согласка со четири различно самогласки. Такви знаци има шест и тие се:

Секој знак поединечно може да се запише во четири различни позиции горе, долу, лево и десно како на приемерот:

Со комбинација на согласка- самогласка се добиваат 24 различни знаци, како на примеров:

Можни комбинации со согласката п

Коси слоговни знаци

 Косите слоговни знаци функционираат на ист начин како и симетричните слоговни знаци, можат да се сретнат и запишат во четири различни позиции. Една согласка може да е во пар со самогласка во четири различни позиции. Такви дешифрирани коси слоговни знаци има 6 и тоа:

Како што веќе напоменавме, секој накосен знак се сретнува во четири различни позиции. Со комбинација можат да се добијат 24 различни слоговни знаци^:

Специфичен слоговен знак

Во текстот е дешифриран и забележан и специфичен знак. Тој знак исто така може да има четири различни позиции и форми како на примерот:

Знаци за изолирани пишување

Знаци за изолирани пишување на согласки

Покрај слоговниот систем на пишување, дешифрирани се и изолирано согласки односно согласки што стојат сами без никакво самогласки или други парови. Такви изолирано согласки се сретнати три. Појавата на коса црта во составот на основниот знак врши функција на вирам а тоа значи дека косата црта ја елиминира самогласката на слогот каде се наоѓа:

Знаци за изолирано пишување на самогласки

При пишувањето на старомакедонски јазик, има потреба да се забечежуваат и изолирани самогласки. Слично функционираат како и изолираните согласки. Немаат повеќе позиции, се наоѓаат само во една позиција. Во старомакедонскиот јазик има 7 изолирани самоглакси:

Пиктографски знаци

Со развитокот на старомакедонскиот јазик, во неговиот состав се зачувале и остатоци од поранешниот развој на јазикот, влијание врз него од друг јазик или постар стадиум на јазикот. Така, во склопот на системот на пишување на старомакедонскиот јазик се забележани и група на пиктографи што се користеле за пишување. Овие знаци не се вклопуваат во слоговната концепција и тие се сретнуваат најчесто во форма на вертикални црти.

Покрај овие пиктографски знака, забележани се уште два знака што не се вклопуваат во слоговната концепција. Првиот знак ја означува стилизираната форма на Богот на мртвите од египетската митологија а додека вториот ја претставува стилизираната форма на змија. Овие симболи најверојатно се воведени од влијанието на египетскиот јазик:

Пишување на лигатури

Комплицираноста на системот на пишување на старомакедонскиот јазик е доста здобиена и со користењето на лигатурите. Имено, покрај основниот начин на пишување со слогови во обичен ред, има и пишување на слогови еден над друг- таканаречени лигатури. Со лигатурите се изразува специфичноста и уникатноста на старомакедонскиот јазик. Лигатурите се сретнуваат со два до три знака, најчесто се запишува со лигатура почеток на збор, а додека ако ја има и на крајот на зборот тогаш таа е запишана најчесто со еден или два знака.

Озвучување

Озвучувањето на јазикот и слоговите на старомакедонскиот јазик, е направено според домородното население, односно врз јазикот на староседелците на територијата на Македонија. Карактеристично за слоговните писма е тоа што со слоговите и нивната функција јасно се воочува карактристиката на јазикот и јазичните единици. Сличниоста помеѓу старомакедонскиот јазик и денешниот модерен македонски јазик е голема, ги има потполно истите согласки и самогласки. Разликата е во тоа што во старомакедонскиот јазик ги има буквите шч и ’ што се користеле во средновековниот и црковномакедонскиот јазик а денес не се сметаат за самостојни гласови. При озвучувањето на јазикот, се дошло до озвучување на симетрични слоговни знаци, асиметрични слоговни знаци, коси слоговни знаци, специфични слоговни знаци, знаци за изолирани согласки, изолирани самогласки, пиктографски знаци и лигатури.

Озвучување на асиметрични слоговни знаци

Со текот на истржувањето и испитувањето, денес се познати и озвучени сите 12 асиметрични знаци за согласки.

Како што веќе напоменавме, има големи сличности помеѓу модерниот македонски јази и старомакедонскиот јазик. Така на пример од полето на ортографијата буквите Р и Ј ги имаат истите вредност во двете фази на развојот. Од остнатите букви се забележуваат сличности и со буквите Ж, З, Ѕ, С, Ц, Ч и Ш. Озвучени и опишани се сите форми и положби на буквите како што е прикажано на сликата подолу.

Комплетна табела на озвучени согласки и нивните положби

Озвучување на симетрични слоговни знаци

Според расположливите материјали и резултатите од истражувањата за македонскиот јазик, денес се озвучени шест симетрични слоговни знаци, па така имаме:

Озвучување на симетрични слоговни знаци

Секој знак од горе наведените при пишување на старомакедонски јазик, можат да се користат во четири различни позиции, коминирани со различни самогласки. Во следната табела се покажани комбинациите на секој знак поединечно:

Табела на озвучени симетрични слоговни знаци

Озвучување на коси слоговни знаци 

Како што веќе и ги објаснивме овие знаци, ќе напоменеме повторно дека главна карактеристика на оваа група на симболи е тоа што преовладува косата црта. Така симболите се разликуваат од асиметричните и симетричните знаци по форма и вредност. Со истражувањето озвучени се знаци што можат да се сретнат во четири позиции, слично како кај симетричните. Интересно е да се напомене, дека согласката Љ често оди во комбинација со самогласката У, што е карактеристика за старомакедонскиот и македонскиот современ јазик. Во следната табела се покажани дел од косите симболи:

Озвучување на специфични слоговни знаци

Според истражувањата и резултатите, добиено е озвучување на четири специфични знаци, што потсетуваат на денешната македонска буква Д по форма и изговор (од лево кон десно: ДО, ДЕ, ДА, ДИ)

Специфични симболи

Озвучување на знаци за изолирани согласки

При анализирање и дешифрирање на старомакедонскиот јазик, забележана е и употреба на изолирано согласки, покрај тоа што јазикот е слоговен. Од досегашните забележани, озвучени согласки имаме:

Изолирано согласки

Карактеристично за старомакедонскиот јазик е тоа што изговорот на согласката преминува во меко Р. Такво меко Р и денес се користи во македонскиот јазик. Овој развој е битен, бидејќи за време на тој период за прв пат почнале да се разликуват буквите Л и Р, што се пресликало во пишувањето на јазикот, неговиот изговор и понатака во денешниот македонски јазик. Понатака е забележан и изговорот на изолираната самогласка В при формирање на слог со И и со О во предлогот ВО:

Озвучување на знаци за изолирани самогласки

Според достапните материјали за истражување на старомакедонскиот јазик, најчесто употребува знак за изолирана самогласка е знакот | што го претставува звукот И. Знакот | се корити како сврзник И и како обележување на множина на именки и придавки на старомакедонски јазик. Покрај сврзникот | (и), често се користи и хоризонталната црта — што го означува сврзникот а. Озвучувањето е следно

Озвучување на изолирано самогласки

Озвучување на пиктографски знаци

При анализирањето и проучувањето на расположливите материјали за старомакедонскиот јазик, особено на Каменот од Розета, се забележува зачестена употреба на пиктографот за Господ или Бога. Знакот е со три вертикални црти. Мора да се напомене дека ист ваков знак е користен во православието за означување на истиот поим. Други два пиктографи, што се тесно поврзани со пиктографот Бога:

(божен)

(најбожен)

Понатака, пиктографот за Бога се користи и во посложена пиктографска конструкција што означува титула  светост (од десно кон лево: оТ(Р)ЛадопсоГ еВeЗаН ИоМ еЃИ оТ(Р)ладопсоГ еВeЗаН ИоМ ) што објаснето со денешни зборови Господин Господин или господарите на господарите. Истата таква титула се користи во денешната Македонска Православна Црква и е единствена таква титула во светот. Како друг позначаен пиктограф е и пиктографот што значи и се чита како Господа или Господал(р)та.

Озвучување на лигатури

Озвучувањето и звучната вредност на лигатурите се зачувани и при комбинација со други, како на пример во комбинација на два со предлогот НА, било тоа да се еден врз друг или еден на друг. Почетоците на зборовите најчесто биле запишувани со лигатури и понатака со додавање на симболи се добивал зборот. Лигатурите најчесто се состоеле од 2 или 3 знака. Запишувањето и озвучувањето било следно: 

Правила за пишување

Пишување на множина кај именките

Запишувањето и озвучувањето на множината на именките на старомакедонскиот јазик е идентично како и со денешниот македонски јазик. Тоа втората поголема карактеристика за старомакедонскиот јазик и за врските со денешниот македонски јазик. Истат оваа лингвистичка појава е потврдена и од истражувањата на ''Oriental Institute'' при универзитетот во Чикаго, релевантна институција што се занимава со проучување на старомакедонскиот јазик. Формирањето на множината на страмакедонскиот јазик е според следното:

Неопределена и определена форма кај именките

При истражувањата, се забележала и доста честа употреба на определениот и неопределениот член. Членовите се речиси идентични со денешните македонски членови, разликата е во одреденн мал број на членски форми што се разликуваат од стандардните. Се забележуваат членовите то и та и во помал број случаево членот мо, што асоцира на падежна форма или остаток од падеж:

- еднина

примери - множина

 

примери 

Прекар на фараонот. Прекарот бил користен само од Македонците и поради тоа таков збор не постои во првиот и третиот текст на Каменот од Розета

Имиња на македонски богови

Име за Египет (Аѓупто)

Каменот од Розета - Средниот текст 

- Рeд 1

- Рeд 2

- Рeд 3

- Рeд 4

- Рeд 5

- Рeд 6

- Рeд 7

- Рeд 8

- Рeд 9

- Рeд 10

- Рeд 11

- Рeд 12

- Рeд 13

- Рeд 14

- Рeд 15

- Рeд 16

- Рeд 17

- Рeд 18

- Рeд 19

- Рeд 20

- Рeд 21

- Рeд 22

- Рeд 23

- Рeд 24

- Рeд 25

- Рeд 26/27

- Рeд 27/28

- Рeд 28/29/30

- Рeд 30/31

- Рeд 31/32

примери 

- 1

- 2

- 3

- 4

- 5

- 6

- 7

- 8

- 9

- 10

- 11

- 12

- 13

- 14

- 15

- 16

- 17

- 18

- 19

- 20

- 21

- 22

- 23

- 24

- 25

- 26

- 27

- 28

 

 Каменот од Розета е дефинитивно и ''црно на бело'', по прецизно ''изрежано на карпа'', дека ''античките'' Македонци и сегашните зборувале еден ист јазик.

Со негација на Република Македонија која е основана од Македонскиот народ, без помош од страна и со години е ''трн во око'' на нашите непријатели кои сé чудат како да ја уништат, како и негација на Македонскиот народ (децата на божицата Мајка) во другите деови на Македонија и светот од страна на структури од ЕУ и одредени структури од светот, прават етно - геноцид врз најстариот народ во Европа, а тоа е Македонскиот, кој е и меѓу еден од најстарите народи во светот, кој постои и ќе постои, од кој потекнуваат многу современи народи како и древната и современа култура.

Што да ви кажам, засрамете сé бедници нецивилизирани вие може да негирате колку сакате но фактите сé тие, а вие сé разбира можете да сé залажувате колку сакате.

За домашните предавници ''не вреди да се трошат зборови за те говеда''.

Каменот од Розета е многу незгоден за креаторите на актуелната светска историја која е лажанa, ''каменот'' е доказ.

 

Македонци престанете да ''спиете'', разбудете сé.

Кованица од Силиција некогашна Македонска колонија

Кованица од Силиција некогашна Македонска колонија

Кованица од Силиција некогашна Македонска колонија

 

ГРЧКАТА ЛАГА

Е евидентно дека грците нé го разбираат Македонскиот јазик и писмото ''црти и рецкѝ'.

Грците фатени во нивните лаги. На Каменот од Розета, има 3 текстa, нé 2, како што лажат, кои сé евидентирани и на сликата:

 1 - от е, на египетски хиероглифи и египетски јазик, 

2 - от е, на "цртки и реси" и е на Македнски јазик сo фонетичките изговори, затоа грците не го разбираат.

3 - от е, на "КОИНОН МАКЕДОНОН" писмото ( Македонците го употребувале тоа писмо "КОИНОН МАКЕДОНОН", уште за време на Македонсиот василеос Коинoн, на кованиците за време на Mакедонскиот владетел василеос Аминта ПРВИ, 100 години пред Аѕена (данајска) кои дури во 403 година п.н.е., почнале да го користат писмото) -  нo  данајски јазик, нé ''грчкѝ'', ''грчкѝ'' јазик, тогаш не постоел. Грчкиот денешен јазик е тотално различен од античкиот данајски јазик, денешните грците за да го интерпретираат треба да го изучуваат, на ново.

    Hатписoт на  каменот зборува за некои закони на тогашни фараоните на Египет, фамилијата на Птолемаиој (Птоломеј) од Араклеон (Хeрклеoн) - близу Битола, денешна Република Македонија, на три јазика:  антички eгипетски, антички Македоннски, (докажува дека античкиот македонски јазик НЕ СЕ РАЗЛИКУВЛ од модерниот македонски јазик) и антички данајски. 

Птолемаиоите во Египет биле владетели не само на египјаните (коптите) и Македонците туку и на данајците. Сите од Птолемаојската владетелска лоза се претсавувале на египетски (коптски) јазик, на Македонците тие се претставувале на Македонски јазик, Каменот од Розета е доказ, па и на данајците се претставувел на данајски јазик. Оваа табла подолу не е ништо освен ''билет за презентација'', да им објаснат на данајците кои се Птолемаиите:

Овој натпис им кажува на данајците од Горен Египед кои се Птолеамоите - Македонци

 

ТРЕТИОТ ТЕКСТ ОД КАМЕНОТ ОД РОЗЕТА

ТРЕТИОТ ТЕКСТ бил наменет за данајците населени од фараонот во Горен Египет, како платеници во неговата војска, е на јазик на данаите, но и тука среќаваме Македонски зборови, доказ дека аѕејците се асимилирани беласти.

Освен Македонските титули, зборови за владетел, како што се: василеос, василеон, василисaс и итн, среќаваме и други Македонски зборови.

Некои примери:

Значи на 52 ред, од третиот текст, кој е наменет за данајците, среќаваме цела реченица од Македонски зборови: ''А И ДЕКА И ТОИ'' - а и дека и тој.

 

ПРЕВОД НА ДАНАЈСКИОТ ТЕКСТ

Превод и интерпретација на третиот текст наменет за данајците:

На 9 - от ред ги среќаваме именките зборови: ''В-А-СИЛЕОС ПТОЛЕМ-А-ИОЈ'' - Вашата светлина Птолемаиој, титулата и името на владетелот - василеос - вас - вашата - богот на сонцето Иле ос - светлина.

''В-А-СИЛИСС-А-С А-РСИНО-А-С'' - АР-СИНОА-С - земја-ќерка, титулата и името на мајка му на владетелот Василицас - Вашата светлина Арсеноас.

На 54 - от ред ги среќаваме зборовите: ''ХОРИО ИС КАИ ЕЛА А НИКО ИС ГРАММА СИН'' - Местото е од каде доаѓаат за победа е писмен знак.

Ова е само да докажеме дека буквата ''ета - H'', во писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' сé чита како ''A'' не како што читаат грците ''И''. ВАСИЛИЦАС ФИЛИСТИДОС, Сицилија Македонска држава во 215 година п.н.е.

*** ''CC'' = Ц, во писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''.

ВАСИЛИЦAС КЛЕОПАТРА (вашата светлина Клеопатра) нa македонски.

Грците најверојатно од зборовите: ''ЕЛА А НИКО'' - ЕЛА - дојди, A - за, НИКО - победа, фантазитаат романтично, дека тоа им било името, НО ИМЕТО им било ДАНАИ, не грци.

- ''A'' - е печатна грешка на натписот, има многу печатни грешки на каменот, еве ви друг пример: 49- ти ред: - В(А)СИЛЕИ ПТОЛЕМ(А)ИОИ О и ред многу други примери.

Грците немаат поврзаност со данаите, туку само романтично фантазираат.

Базта на зборот ЕЛАС - ''ELLAS'' e ''ЕЛА'' - дојди, значи: дојденци, преселени, населени, тоа им означува името.

Да повториме Птолемаој ПЕТТИ ги населувал данаите за да му служат како платена војска во Египет, најмногу биле регрутирани од Аѕена (данајска). Бидејќи Македонските фамилии биле во граѓанска војна, по прецизно Антиохон Први и Филипoj Петти сакале да искористат и да освојат територии од Птолемаој ПЕТТИ, кој во тоа време бил дете, неговите службеници регрутирале данајци од Аѕена, Полуостровот Аѕеника, ''ХОРИО ИС КАИ ЕЛА А НИКО ИС ГРАММА СИН - Местото е од каде доаѓаат за победа е писмен знак''. Зошто данајците не ги сакале Македонците, значи тие биле сигурни дека нема да предадат.

 

 

  Трагично е тоа што грчките ''археолозѝ'', плочите со текст кои се на македоннски јазик, а ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмо, кои тие нормално нé ги разбираат ги уништувааат, а другото од артефактите си го присвојуваат.  

Овој натпис е после 150 п.н.е. и нé é, од времето на Македонските владетели, туку од римско робство, ''ВАСИЛИССАН'', но како и да é, ја ''избрусалѐ'', да не сé познаваа за што ''зборува'' таблата.

Исти ''далаверѝ'' прават и бугарите. ''Преспанската плоча'', од село Герман, ''избрусанa'', каде сé педпоставува билe најдени моштите на Цар Самоил.

Oвој текст ''МАКЕДОНИ-А-РХОНТОН'', кој е копија на оригиналот од Исар Марвинци, Пеонските гробишта, е од подоцнежниот период

ТАБЛАТА ОД АПАМЕЈА - Сирија

Апамеја таблата докажува дека таа област била Македонска колонија, јазикот е Македонски со римско - латински изрази.

Писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', но на таблата гледаме како писмото мутира, македонците го користат 100 години, пред Аѕена (Атина-данајска). Иако денешните грци го користат писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', тоа сé разликува од античко македонското со најмалку 5 или повекќе букви. Да надоврземе дека јазикот нé е грчки и тие нé го разбираат, апсолутно не é грчки, текстот кој го презентирааат е измислен. 

      За разлика од демотското писмо ''црти и рецкѝ'' кое Македонците го користеле како шифрирано писмо, меѓу кој и за воени потреби, ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмото, е полесно за дешифрирање. Таблата е важна за нас Македонците затоа што é уште едне доказ кој докажува, дека ''античкитѐ'' Македонци и сегашните зборувале ист јазик, како денешните.

Последните 2 збора, од плочата од лево, ''ТОЈ C МАКЕДОН'',  буквално.

1.- ФИРМИ НОЈ МЕНО ДОМО С ТОЈ ЏАР ИСТO C ДИА ПРЕЧАНТОС

2.- 211 СА НОЈ ТОЈ ФИЛОХJОН Е И С ТХ E РАПИАН
     211 - СО НАС Е ТОЈ ФИЛОХЈОН  Е И  СО НИВ РАПИАН 

3.- Е ЗЕД ОН ТО АНТOНИHO ТAСО Е О ФИЛМНAМA С ТO
     Е ИМПЕРАТОР КОСТАНТИН ТОЈ СО НЕГО Е СОЈУЗНИК И ТОЈ  ИСТО 

4.- ГEHО МЕНO АРХИМЕИС Е ПИМЕЛИАНАР РOС ТOН

5.- ЕЈ СЕВИОЈ ДЕ ТОЈ ТAС ПАНЕЈ ФИМОЈ МНAМAС

6.- A ЕПИ ХОРAГИС ИСТО ЏЕРГОНКА И 8 АНОР TXOСИС

7.- ПАЈ ЛОЈ ТОЈ TXЕОФИЛЌА И ФИЛОХJ ПРЕ СВЌА И АРХИКОЛ
     ВО МЕСЕЦ ЈУЛИ ТИЕ ОФИЛЌА И ФИЛОХJ ПРЕ СВAЌА И АРХИКОЛ

8.- МHА ПИЛ ЛЕO КИН ЛФ ТОЈ 328 Е ТОJ С МАКЕДОНИА
      НА ЗБОР КАКО ОД ЛАВ ТОЈ 328 Е ТОЈ СО МАКЕДОНИЈА

Текстот во мозаикот е направен по нарачка од благородникот Филохј, во чест на Костантин,   кој 324 година ја презема власта, од императорот Флавио Валерио Лициниано, после една граѓанска војна.  Остатокот зборува за благородникот Филохј, неговата фамилија, деца, свадба и кариера, на вториот ред, дека бил и во сојуз со Рапиан.

ОВАА ТАБЛА АСОЦИРА И НЕКОЈА ТЕОРИЈА, поддржана и од многу историчари од Македонија, А ТОА Е ДЕКА, ИМПЕРАТОРОТ КОСТАНТИН БИЛ МАКЕДОНЕЦ (е Илир), ЗНАЕМЕ ТОЈ БИЛ РОДЕН ВО НИШ, А ИСТОЧНОТО РИМСКО ЦАРСТВО, всушност ДЕКА Е, МАКЕДОНСКО ЦАРСТВО. 

'' Vasileos Vasileon, Vasileuon Vasileondon '' - Цар на Царевитe, Царcтвo на Царcтвaтa

МАКЕДОНОН  ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА (ЦАРСТВО НА ЦАРСТВАТА - ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА)

Александар Македонски  се прогласил за, '' ВACИЛEOH '' - ГОСПОДАР HA ГОСПОДАРИTE, BACИЛEOH АЛЕКСАНДРOJ MAKEДOHOH. (ВAC - ИЛE - OH).

    Гледаме како римскиот (латинскиот) и македонскиот јазик сé соединуваат и мутираат. Делови од Сирија биле македонски колонии, населени од пред Александар Македонски, поинтензивно во времето на Слеjк, неговиот генерал, подоцна владетел.

Одредени текстови нé можат да сé разберат бидејќи писмото é ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', но некаде јазикот e латински, па затоа нé сé мачете ако нé знаете и латински.

ТАБЛАТА ОД АПАМЕЈА

       Има докази во биографиата на Сeлеjк, војсководецот на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, дека тој населувал Македонци во Сиријa, а еве уште еден, во кои делови биле населувани - Феникија, Сирија и Киликија.

''Марко Антоние и  Клеопатра'' -  Плутарх, кој пишува:

“... Беа поставени два златни трона врз сребрена платформа. Едниот беше за него (Марко Антоние, з.м.), а другиот за Клеопатра. Крај нивните нозе беа поставени пониски тронови за нивните деца. Тој ја прогласи Клеопатра за владетел на Египет, Кипар, Либија и дел од Сирија. За владетел што ќе владее заедно со неа го прогласи Цезарион (Птолемаиој (Птолемеј) 15, з.м.), угледнот син од претходниот Цезар, кој ја остави Клеопатра со дете. Неговите сопствени синови од Клеопатра беа прогласени за господари на господарите (титулата на Александар Македонски, нивниот прадедо). На Александар тој му ја даде Фригија и Медија, заедно со Партија, веднаш откако ќе биде завземена. 

        На Птолемеј му ги даде Феникија, Сирија и Cилиcија. Александар беше изведен пред народот во медиска носија, со тијара со исправен врв, додека Птолемеј носеше чизми, наметка и македонска капа опфатена со дијадема, каква што по обичај носеа наследниците на Александар... И кога тие ги поздравија своите родители, едниот беше примен од стражари Македонци, 

а другиот од стражари Меди и Фриги. Клеопатра тогаш, како и претходните пати кога се појавуваше пред народот, беше облечена како божицата Изида и му се претстави на народот како Нова Изида”.

(Антонѕ бѕ Плутарцх, Транслатед бѕ Јохн Дрѕден).

 

"Таблата od Smerald" и била тајна

La tavola di smeraldo o smeraldina (in latino tabula smaragdina) è il pilastro alla base di tutta l’alchimia e la sua origine fino ad oggi è sconosciuta.

La leggenda più comune afferma che la tavola è stata trovatain una tomba scavata sotto la statua di Hermes in Tiana. Un’altra leggenda suggerisce che il terzo figlio di Adamo ed Eva, Seth, sia colui che origine l’ha scritta. Altri credono che la tavola fosse in precedenza posta all’interno dell’Arca dell’Alleanza. Per ultimo esiste la leggenda che vede i suoi creatori nella leggendaria città di Atlantide.

Il testo era inciso su una lastra di smeraldo ed è stato tradotto dall’arabo al latino nel 1250. Esso rappresenta il documento più celebre degli scritti ermetici ed è attribuito allo stesso Ermete Trismegisto. Esso apparve per la prima volta in versione stampata nel De Alchemia di Johannes Patricius (1541).


La leggenda più comune afferma che la tavola è stata trovata in una tomba scavata sotto la statua di Hermes a Tiana. Un’altra leggenda suggerisce che è stata scritta dal terzo figlio di Adamo ed Eva, Seth. Altri credono che la tavola fosse in precedenza posta all’interno dell’Arca dell’Alleanza. Per ultimo esiste la leggenda che vede i suoi creatori nella leggendaria città di Atlantide.


Qualunque sia la sua origine, la tavola di smeraldo è diventata il pilastro dell’alchimia occidentale. E stato un testo molto influente in alchimia medievale e rinascimentale, e probabilmente ancora oggi. Si trovano molti commenti riguardanti il suo contenuto anche da persone di un certo livello, come ad esempio una traduzione di Isaac Newton, tra le carte alquímicos. Questa traduzione è attualmente disponibile nella libreria King College presso l’Università di Cambridge. I ricercatori di rilievo che hanno studiato e commentato la tabella di smeraldo sono inoltre, Roger Bacon, Albertus Magnus, John Dee e Aleister Crowley.

 

 

Книгата на Хермес Тримегисто, koj se smetal za glasnik na bogot Ile,  ''Corpus Hermeticum'' (Ermete Trismegisto significa letteralmente "Ermete il tre volte grandissimo",  "tre volte grande", cioè il più grande filosofo, il più grande sacerdote e il più grande re), visse ai tempi di Mosè.  ) е најдена во Македонија 1500, горе долу од некој поп кој патувал за Костантинопол и била напишана на писмото коине.

Три Меги с' ТОт - ТРИМЕГИСТО - Името е 100% Македонско
Означува, 3 во едно: владетел, филозов, научник,,..
Во 3 меги со Тот, да се мериш со ТОТ во повеќе области на знаење.

Si ritiene che il manoscritto che fece da base per l'editio princeps risalga all'XI secolo. Fu raccolto e sistematizzato da Michele Psello, eminente studioso bizantino, insegnante di filosofia, storico e teologo cristiano. Nella sua opera di compilazione, Psello probabilmente rimosse, o comunque ridusse sensibilmente, gli aspetti del testo legati alle pratiche occulte: magia, astrologia e alchimia, che appaiono invece nelle più antiche testimonianze greche attribuite ad Ermete che ci sono pervenute 

Negli anni cinquanta del XV secolo il monaco Leonardo da Pistoia riuscì ad entrare in possesso della copia originale appartenuta a Michele Psello. Dopo averla rinvenuta in Macedonia, il religioso italiano la portò con sé a Firenze, dove nel 1460 la presentò a Cosimo de' Medici. L'opera era composta da 14 trattati. Cosimo ordinò a Marsilio Ficino, all'epoca trentenne, di interrompere la traduzione di un libro di Platone per concentrarsi sul Corpus. Ficino completò la traduzione nell'aprile del 1463, ottenendo come compenso una villa a Careggi. 

Nel 1614 il classicista svizzero Isaac Casaubon dimostrò su basi filologiche nel De rebus sacris et ecclesiasticis che il Corpus Hermeticum doveva essere datato ai primi secoli dopo Cristo (Età ellenistica).

(IT)

«Egli [Hermes] superava in acume ed erudizione tutti i filosofi che lo avevano preceduto. Parimenti, come sacerdote ha posto le basi per una vita santa, superando nel culto del divino tutti gli altri sacerdoti. Infine, ha assunto la regalità e oscurato, con la sua legislazione, le azioni e la gloria dei più grandi re. Pertanto, è stato giustamente chiamato il tre volte grande. Come il primo dei filosofi rivolse la sua attenzione dalle scienze naturali e dalla matematica alla contemplazione del divino. Fu il primo a discutere saggiamente in merito alla gloria di Dio, l'ordine dei demoni e le trasformazioni dell'anima. Per questo è chiamato il primo teologo. Gli successe Orfeo, che occupa il secondo posto nella teologia antica. Nei misteri di Orfeo fu poi iniziato Aglaofemo, a cui segui Pitagora, quindi a seguire ancora Filolao, il maestro del nostro divino Platone. Pertanto, vi è una dottrina unitaria della teologia originaria, che è cresciuta in modo mirabile grazie all'opera di questi sei teologi, a partire da Mercurio e ultimata dal divino Platone.»

 

Писпото на таблата е демотско, таблата е најдена во Египед, преведена е од демотско писмо, на арапски и од арапски на латински, од латински на италјански. ТЕКСТОТ НА ТАБЛАТА мора да е на македонски, демотско писмо исто како средниот текст од Каменот од Розета.

 „Точно е без лага, сигурно и многу точно, дека она што е подолу е како што е горе и што е погоре, е како она што е подолу за да се прават чуда на една работа. И бидејќи сите работи се и доаѓаат од едно, со посредство на едно, така што сите нешта се раѓаат од оваа уникатна работа со адаптација. Сонцето е неговиот татко, Месечината е неговата мајка, Ветерот ја носеше во матката, Земјата е негова медицинска сестра. Татко на сите, крајот на целиот свет е тука. Неговата сила или моќ е целосна ако се претвори во земја. Да ја одделите Земјата од огнот, суптилната од често нежно и со голема генијалност. Тој се искачува од Земјата на Небото и повторно се спушта на Земјата и ја добива силата на горните и долните работи. Со ова значи дека ќе ја имате славата на целиот свет и низ неа темнината ќе бега од вас. Ова е силната тврдина на целата сила: затоа што ќе ја надмине секоја суптилна работа и ќе навлезе во секоја цврста работа. Така се создаде светот. Од ова ќе дојдат прекрасни адаптации, методот на кој е тука. Затоа, ме нарекоа Херм Тримегисто имајќи ги трите дела на филозофијата на целиот свет. Комплетно е она што го кажав за работата на Сонцето “

«È vero senza menzogna, certo e verissimo, che ciò che è in basso è come ciò che è in alto e ciò che è in alto è come ciò che è in basso per fare i miracoli di una sola cosa. E poiché tutte le cose sono e provengono da una sola, per la mediazione di una, così tutte le cose sono nate da questa cosa unica mediante adattamento. Il Sole è suo padre, la Luna è sua madre, il Vento l'ha portata nel suo grembo, la Terra è la sua nutrice. Il padre di tutto, il fine di tutto il mondo è qui. La sua forza o potenza è intera se essa è convertita in terra. Separerai la Terra dal Fuoco, il sottile dallo spesso dolcemente e con grande ingegno. Sale dalla Terra al Cielo e nuovamente discende in Terra e riceve la forza delle cose superiori e inferiori. Con questo mezzo avrai la gloria di tutto il mondo e per mezzo di ciò l'oscurità fuggirà da te. Questa è la forte fortezza di ogni forza: perché vincerà ogni cosa sottile e penetrerà ogni cosa solida. Così è stato creato il mondo. Da ciò deriveranno meravigliosi adattamenti, il cui metodo è qui. È perciò che sono stato chiamato Ermete Trismegisto, avendo le tre parti della filosofia di tutto il mondo. Completo è quello che ho detto dell'operazione del Sole.»

 

«Verum, sine mendacio certum et verissimum, quod est inferius, est sicut quod est superius, et quod est superius, est sicut quod est inferius: ad perpetranda miracula rei unius. Et sicut omnes res fuerunt ab uno, mediatione unius; sic omnes res natae fuerunt ab hac una re, adaptatione. Pater eius est sol, mater eius luna; portavit illud ventus in ventre suo: nutrix eius terra est. Pater omnis telesmi totius mundi est hic. Vis eius integra est, si versa fuerit in terram. Separabis terram ab igne, subtile a spisso, suaviter cum magno ingenio. Ascendit a terra in coelum, iterumque descendit in terram, et recipit vim superiorum et inferiorum. Sic habebis gloriam totius mundi. Ideo fugiat a te omnis obscuritas. Hic est totius fortitudinis fortitudo fortis; quia vincet omnem rem subtilem, omnemque solidam penetrabit. Sic mundus creatus est. Hinc erunt adaptationes mirabiles, quarum modus hic est. Itaque vocatus sum Hermes Trismegistus, habens tres partes philosophiæ totius mundi. Completum est quod dixi de operatione solis.»

 

 

 

Копираит © Македонија е СЕ ☼ MAKEDONIAeSE.com ☼ Сите Права Задржани

Копираит © Македонија е СЕ ☼ MAKEDONIAeSE.com ☼ Сите Права Задржани