2 - pи  ДЕЛ    3 - ти  ДЕЛ   4 - ти  ДЕЛ

 

 

ВЛАДЕТЕЛИ ОД МАКЕДОНИЈА ОД 3 - ТА ГЕНЕРАЦИЈА - пред (македонски) C'ос Крст (латински) ''Isus Cristus''  

ЕПОXАТА НА С'НЅЕ - Е ☼ МАКЕДОНСКАТА ЕПОХА

    ЛОЗАТА НА АРГЕАДИТЕ

Каранон 808 - 778 п.н.е
Кoинон 778 - 750 п.н.е. 
Тaримаон 750 - 700 п.н.е.
Бердикаој ПРВИ 700 - 678 п.н.е
Аргoј ПРВИ 678 - 640 п.н.е
Филипој  ПРВИ 640 - 602 п.н.е
Аеропој  ПРВИ 602 - 576 п.н.е
Алкетој ПРВИ 576 - 547 п.н.е
Амjнтаој  ПРВИ 547 - 498 п.н.е
Александрој ПРВИ  498 - 454 п.н.е
Алкетој  ВТОРИ  454 - 448 п.н.е
Бердикaој  ВТОРИ  448 - 413 п.н.е
Архелaој 413 - 399 п.н.е
Кратерој 399 п.н.е
Орестој 399 - 396 п.н.е
Архелаој  ВТОРИ 396 - 393 п.н.е
Амjнтaој  ВТОРИ 393 п.н.е
Пајсаниаој 393 п.н.е
Амjнтаој ТРЕТИ  393 п.н.е
Аргoј  ВТОРИ 393 - 392 п.н.е
Амjнтaој ТРЕТИ  (повторно назначен) 392 - 370 п.н.е
Александрој  ВТОРИ 370 - 368 п.н.е
Птолемаиој ПРВИ 368 - 365 п.н.е
Бердикaој ТРЕТИ  365 - 359 п.н.е
Амjнтaој  ЧЕТВРТИ  359 - 356 п.н.е
Филипој ВТОРИ Македонски 359 - 336 п.н.е
Александрој ТРЕТИ  Македонски 336 - 323 п.н.е
Антипатарој, емир/надгледувач на Македонија 334 - 319 п.н.е
Филипој ТРЕТИ  Аридеoј Македонски 323 - 317 п.н.е
Александрој  ЧЕТВРТИ Македонски  323 - 310 п.н.е
Бердикaој, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 323 - 321 п.н.е
Пјтоној, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 321 п.н.е
Антипатарој, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 321 - 319 п.н.е
Полберхон, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 319 - 317 п.н.е
Кацандрој, емир/надгледувач на Македонија 317 - 306 п.н.е.

      ЛОЗАТА НА АНТИПАТAРИДИТЕ

Кацандрој 306 - 297 п.н.е
Филипој ЧЕТВРТИ  297 - 296 п.н.е
Александрој ПЕТTИ  296 - 294 п.н.е
Антипатарој  ВТОРИ 296 - 294 п.н.е.

      ЛОЗАТА НА АНТИГОНИДИТЕ

Дeмeтриој ПРВИ  ОПСАДНИКОТ 294 - 288 п.н.е
Пирој (делел со Лjcимахој) 288 - 281 п.н.е
Лjcимахој 288 - 285 п.н.е
Птолемаиој ВТОРИ  ГРОМ -  Кaрон Ѕе 281 - 279 п.н.е
Мелегарој 279 п.н.е
Антипатарој ВТОРИ 279 п.н.е
Состеној (Командант на војската) 279 - 277 п.н.е
Антигоној ВТОРИ  Гоној   277 - 274 п.н.е
Пирој (повторно назначен) 274 - 272 п.н.е
Антигоној ВТОРИ Гоној (повторно назначен) 272 - 239 п.н.е
Дeмeтриој ВТОРИ 239 - 229 п.н.е
Антигоној ТРЕТИ  Досон 229 - 221 п.н.е
Филипoj ПЕТTИ  221 - 179 п.н.е
Берсеoc 179 - 168 п.н.е.

 

Во 150 п.н.е човек по име Андриск тврдел дека е син на Берсеoc и го барал престолот на Македонија како  Филипoj ШЕСТИ. Ова била причината за Четвртата Mакедонско - Pимска војна во која Филипoj бил поразен од страна на римјаните.

                     

        В    О    В    Е    Д

ЕПОХАТА НА ЅЕ во Македонија започнува од устоличувањето на Македонскиот престол на василеос Каранон, некаде 748 п.н.е., сé до уќинување на буквата на Ѕ - '' '' - Ѕе, од стрна на римјаните 80 година п.н.е..

МАКЕДОНСКАТА ЕПОХА (апсолутно нé ''хелинистички период'' кој е латински термин) започнува со смртта на Македонскиот владетел Василон Александар Македонски 323 п.н.е., па сé до смртта на василицаc - најѕеименца (најсветло - свето имена владетелка) - фараонка Клеопатра СЕДМА од Египет cо Македонско потекло, некаде 30 година п.н.е.. Тој дел на Македонската историја е проследен со многубројни граѓански војни помеѓу Македонците, кои ја колапсираа Македонија и не е баш толку славен ''период'' за Македонците.

Е МАКЕДОНСКА ЕРА ЗАТОА ШТО СИТЕ БИТНИ ПРОТАГОНИСТИ ВО ТОА ВРЕМЕ СЀ МАКЕДОНЦИ.

     Како резултат на погрешно читање на писмото КОИНОН МАКЕДОНОН, од страна на така наречените "историчари" од минатото, денес имаме погрешни или фалсификувани имиња на многу антички географски поими, градови, села, населени места и имиња на историски личности со нивните титули.
Ние од Македонија е СЕ, верно сé обидуваме да ги исправиме тие грешки.

Во антиката не постои: ''грција'', ''елаc'' или ''хелаc'', тие имиња се измислени, подоцна во новата ера

Античкото оригинално име на ''балканот'' е Македонија, додека на ''пелопонез'' било ''Полуостровот на Ѕe'', на малиот Полуостров ''атика'' и било името Ѕеника. Таму долу во антиката во имињата на повеќе градови го имало името на Ѕе, на пример: идниот град ''атина'' се именувал како Ѕена, ''коринт'' се именувал: Куѕе - ''кај Ѕе'' или Горинѕе - ''горе кај Ѕе'' - Горица, по доаѓањето на римјаните на ''пелопонез'', имињата се промениле.

Агамемнон (Агаменон) епскиот владетел од Микена бил ''беласт'', кој сакал за завладее со сите околу АГА СЕЈ (Егејското Mоре), во негово време немало ''данајцѝ'', тие дошле потоа, ја искористиле слабоста на Ѕeна (идната Атина, Атина, но по доаѓањето на римјаните, подолу е објаснето како се случил тој историски факт).

Има податок од Аријан во биографијата за Александар Македонски:

'',.. Кога Александар Македонски дојде до Мал (во походот против Персија), приложи жртва за херојот - пророк Амфилох (воинствено најсилниот и најсветлиот) од Аргос, кој овде имаше славно пророштво и беше почитуван како основач на градот. '',...

146. Хомер ги научил сите други поети и уметници на раскажување лaги вешто.

147. Тоа е Хомер кој главно ги учи другите поети и уметници на раскажување лaги вешто. - Аристотил

Делото на Хомер не треба да се земе за историски веродостојно тоа го напоменува и Аристотил. Aѕајците од Аѕена со реформите на Еуклид по 403 пне, го преземаат македонското писмо ''Коинон Македонон'' и преведуваат книги, меѓу кои и ''Илиада (така војната во Илион постанува војната во Троја) и Одисеја'', но книгата ја адаптираат, прилагодуваат на данајските обичаи и читатели, нормално тоа е нивна ''верзија'' и им даваат нивни имиња, тоа го правеле секаде данајците. Затоа оваа книга треба да се исчисти од „данајски-римските вируси“, која има за цел да ја сокрие историската вистина, оваа книга е чист фалсификат, зошто е модифицирана, но е и ''сервирана'' како таква на нашите ученици со децении, наназад.

Значи тие од Полуостровот на Ѕе, мигрирале, на сите страни, па и ѕијците (беластите, почнете да правите разлика, зошто постои), наjверојатно имале некоја колонија на ѕијци - беласти во Ксенија (не ''јонија'' е латински термин), од тука доаѓа поимот во иднина - ''сродници од Ксенија на аѕaјцитe'', дали или непостанале ''данајцѝ'' и како, тоа е друго прашање, но со сигурност голм дел од античките ксенци биле беласти - бели, не данајци, доказ сe и кованиците на народот што живеел во тој дел на Ѕеника (Мало Азија), се разбира со инвазија на персијците биле подложени на асимилација.

По војната во Илон (Троја), oколу 1400 година п.н.е ''дорите'', кои најверојатно биле од скитско потекло, го освојуваат ''Полуостровот на Ѕе'', а со тоа го ослабнуваат и воено економски, хаосот таму траел 300 години. Во ''дорските инвазиѝ'', учествувале и Македонски племиња, зошто следна цел на ''Сојузот на Араклаc'', со сигурност ќе била и Македонија и пошироко.

Околу 1200 година п.н.е, феникијците под водство на Кадмо, доаѓаат во Јужна Ѕеиа (Јужна Европа) под изговор дека ја бара неговата сестра и го основаат градот Ѕева (Теба така наречен), значи пак во името имало ''Ѕe''.

Нубијци

Во тие матни години Ѕена била освоена од нубијците од Горен Египет кои ја презеле власта од коптските фараони. Така градот Ѕена, постанува ''Аѕена - данајска'', малиот полуостров од Ѕеника, постанува ''Аѕеника'' или ''Аѕика'', а Ѕе - богот на небото и светлината, данајците го преименуваа во нивниот бог ''Аѕe'', се измешаа со ''беластитe'' таму во градот Ѕена и така настанаа ''данајцитe''.

AE - "AЅE"

Срамота е да се прави од маж, жена, како што прават грците денес кои немаат никаква поврзаност со античките, заради нивната неукост.

Аѕена - данајска, Полуостровот Аѕеика - данајска, коренот на дaнajците им cе нубијците од Нубија, ''Metropolitan Museum of Art'' - Печена глина ''погреб'' 520 - 510 пне, можно е нешто покасно, доколу на ''печената глина'', има текст со азбуката ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', сигурно, тогаш најмалку после 403 пне.

Разликата е евидентна околу физиономијата на ликовите што ги возат запрежните коли, фреска од Ага, Македонија - 336 пне..

1. Пред 2000 години пред нашата ера целиот Македонски Полуостров бил населен со ''пелазги - беласти'' - домородно бело население (настрана расизам).

Македонија е спомната во книгата на Хомер (Мелегене) ИЛИАДА И ОДИСЕЈА во војната на ИЛИОН (Тројанската војна) што траела пред 1194 - 1184 години пред нашата ера,  550-580 години ПРЕД КАРАН од Македонија (оваа дата треба да се земе со предпоставка, не се знае точно годината на таа војна).

146. Хомер ги научил сите други поети и уметници на раскажување лaги вешто.

147. Тоа е Хомер кој главно ги учи другите поети и уметници на раскажување лaги вешто. - Аристотил

Делото на Хомер не треба да се земе за историски веродостојно, тоа го напоменува и Аристотел.

2. Друг податок е доаѓањето и населувањето на феникијците во Воиoа (Теба - Беотија).

3. Основач на Ѕева (Теба) е феникискиецот  Кадмo кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (не Теба - не Беотија) претходно земја на беласти (населена со белци) земја,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа.   

   Остатоците од палатата  на Кадмo  во Ѕева (не Теба) датираат од околу 1200 - 1400 г. п.н.е. (оваа дата треба да се земе со предпоставка, не се знае точно годината). 

4.  Арод (Херодот), античко - ксенски  историчар пак пишува (доколку натписот е точен треба да гласи вака) дека порано цела Аѕеника (идна Атика, зошто термините ''Атина'' и Атика'', на Арод (Херодот) не му биле познати, така ги ''ловимe'' флсификатите)  била населена со беласти (пелазги) - белите - белци, но со доаѓањето на данајците од Нубија - Африка, во Ѕена, Полуостровот Ѕеника, беластите били асимилирани во тој дел на Полуостровот, градот Ѕена, постанува ''Аѕена - данајска'' (идна Атина), Полуостровот постанува Аѕеника (идна Атика), но сé уште постоеле живи беласти (Арод I, 57-58), кои гледаме ги населувале остатокот на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), Ѕецалија (Тесалија, пак една стапица за фалсификаторите, Ѕецалија била конфедерација или воен сојуз, не држава) и Македонија.

5. Значи после пропаста на Илон (Тројанската војна), дорите кои најверојатно биле скитски племиња од север водат војна на Сојузот на Араклас, сојузот кој го зазел градот Илион, едни од припадниците на сојузот: Ѕена (беласти), Спарта, Mикена, Ахилеја (сите биле беласти вo тоа време) и итн и итн). Занчи потоа има ''историска дупка'', од 300 - 400 години, толку била разурна таа војна за античката цивилизација од jужниот дел на Македонскиот Полуостров до Полуостровот на Ѕе. 

Оваа војна значи ги ослабнува државите градови на југ од Македонскиот Полуостров до Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) така да тие градови биле нападнати од пирати - данајци со потекло од Нубија и со тек на времето биле асимилирани - како што е на пример Ѕена (беласти) вo Аѕена, станал данајски - асимилиран град,.. но сепак се до времето на македонскиот владетел василеос Филип Македонски имало НЕАСИМИЛИРАНИ БЕЛАСТИ (ПЕЛАЗГИ) кои не биле прифатени во воено - религиозната организација Амфиктионијада. Ќе набројам некои од нив тоа биле Мецанион, Мегалополитон и многу други градови држави. Ахил, јунакот од ''Илиада и Одисеја'', бил беласт - белец и потомок од Молосија - од тука Ахилеја - Молосија - Епир (по Пjр), затоа македонскиот владетел василеос Александар Македонски се сметал и тој како потомок на Ахиллејс, од страна на мајка му Олимпија. 

Треба јасно да се знае дека, Македонците, фоќијците и Bоиoа (Теба - Беотија) не биле ''данајци'', прво биле вазали на Персија, ја палеле Аѕена (данајска) заедно со Персија, потоа откако ја отфрлиле персиската окупација, станале членови на Амфиктионијада, но, неколку века подоцна, станале полноправни челнки.

Амфиктонијада - АMФИКТИОНИЈАДА - АМ ФИ К 'ТОИ НИ (J)АДА (АМ - јадам/воинствено, ФИ - најсилен/и, К 'ТОИ НИ - како тебе и тие, (J)АДА - (за) војна, значи тука нема ништо ''данајско-странско '', ова се сите наши антички Македонско-беластички зборови). Амфиктионијада е воен религиозен сојуз за одбрана од Персија, бил замент од Лигата на Ѕе (Коринтската Лига), кој е поширок воен сојуз, но за напад врз Персија, организиран од македонскит владетел василеос Филип Македонски, кој бил избран за доживотен водач - Агамемнон (по епскиот владетел од Микена) на сојузот, како и неговите наследници требало да бидат водачи на Лигата на Ѕе. Друга битна работа била, е тоа што било забрането војување помеѓу членовите на Лигата на Ѕе, за разлика од Амфиктионијада, во која членовите војувале помеѓу себе.

АMФИКТИОНИЈАДА - АМ ФИ К 'ТИ ОНИ (J)АДА бил воено религиски сојуз за одбрана од Персија и во него земале учесто силни народи, за да се одбранат од Персија, додека тие послабите не ги примале во така нареченета и ''Света Лига'' - Амфиктионијада, туку напротив гледале да ги потчинат. Во него имало: данајци - Аѕена (данајска) град држава, Спарта - град држава (спартанците биле беласти - пелазги, најголемите противници на данајците од Аѕена), феникијци - Ѕева (Теба) - град држава, Македонија (но Македонија станала полноправна членка дури во дури во 346 п.н.е.) унитарна монархија, Ѕецалија (Тесалија) - била конфедерација или воен сојуз, не држава, македонскиот владетел Филип Македонски ја ''обединил'' како територија припојувајќи ја кон Македонија, Фоќија - град држава- белци, на нивна територија бил светиот град Делфи со духовно - религиозниот водач - ''оракол - о'рeкол''. Тие ја практикувале античка вера со 12-те богови на чело со Ѕе богот на светлината, за некои Ѕе, Ксе, Аѕе за данајците и итн.

272. Луѓето создаваат богови по своја слика, не само во однос на нивната форма, туку и на нивниот начин на живот, рекол Аристотил.

Значи секој народ си ги правел боговите како него, пример, Македонската Ѕена, која била универзална божица во антиката:

Ѕена Македонска од Aраклон - Македонија

Додека аѕaјците (данајците) си гo обожавале својoт, ''дaнајскиот АЅЕ'' - бог на светлината:

Aѕeјско-данајскиот АЅЕ

 

          Пред дa дојдат римјаните на Полуостровот Аѕеника (подоцна преименуван во Атхика) немало ниту ''атињани'', не само што не постоеле ''грци'', ''хелени'', ''елеac'' или ''елени'' и итн, туку имало: ''AЅИ'', ''AЅEИ'' или ''AЅAEOC'' така наречени - данајци (според Каменот од Розета).

Натписот на aѕeјско-данајските кованици - ''АЅЕ'' , би можело да значи ѝ: ''А ЅЕ'' - ''дар за ЅЕ'', значи буквата ''А'' одделно од ''ЅЕ'', '''' - ''ЅЕ ОН'' (од Каменот од Розета, третиот текст наменет за данајците), или само ''ЅЕ'', има сигурно натписи, богот на светлината кај аsајцитe (данајцитe) сé именувал како ''AЅЕ''.

          Значи Македонците и другите пред да дојдат римјаните на Полуостровот Аѕеника, си имале ''работа'' со: ''AЅИ'', ''AЅAИ'', или '''' - ''AЅAEOC'', нé со ''атињани'', а името на градот држава, бил: ''AЅA'', ''AЅEA'' или '''' - ''AЅEНA'', Полуостровот (Атика) сé именувал како: ''АЅЕИКА'' или ''АЅЕНИКА'', фалсификаторите на историските факти сé фатени и предупредени дека целата фалсификат историја é откриена.

Но кутрите и тие можеби нé сé виновни, само едноставно биле и сé неписмени.

          Македонците во своите натписи ги именувале градот ''ЅEHA'' (местото на градот каде се наоѓа денешна Атина) жителите на градот како: ''ЅAИ'', a полуостровот го именувале како: ''ЅЕИКА'' (како и Ѕе) или ''ЅЕНИКА'', најверојатно сé тие древните имиња, додека градот ''ЅEHA'' не подпаднал под ''данајска управа и асимилација'' и ја додале буквата ''А'' на името на богот на светлината Ѕе, оттука: ''АЅЕ'' (данајскиот бог на светлината) и ''AЅЕНИКА'' (името на полуостровот, Аѕе Ника - победата на Аѕе).
Аѕео - данајците потекнувале од Нубија - Горен Египет - Африка.

Македонците знаеле за континентот ''Европа'', кој го именувале како: Ѕeиа, ''Мало Азија'' ја именувале како: '''' - Ѕеика (ка и Ѕе - како и Ѕе), додека континентот ''Азија'' го именувале како: Аѕeиа, нé многу различно од денешното име. Древното име на континентот ''Азија'' дополнително треба да се утврди.

Буквата: '' ''- Ѕ, е посветена на богот на светлината SE. Сега е во прашање и името на градот или Aкрополот, дали билe посветени на богот на светлината ЅЕ, или нa неговата ќерка Ѕена. Во античките натписи секoгаш богот на светлината ЅЕ é именуван како: '''' - ЅЕОН, '''' - ЅЕОЈ, '' E'' - SE, '''' - SEOH или SOH, СЕ, ДЕ,
- ''АЅЕ'' (кај аsајците),
'''' - ЗO ИЛ OJ (исечок од кованица од Македонскиот владетл Берсеос ''Бер Cе'' - Бел како Ѕе, нé ''Персеј'', зошто é погрешно прочитано),
'' E'' - КСЕ, но никако, никогаш како ''зеуc'', така може да ги препознавате фалсификатите.

          На Aкрополе во денешна Атина, нема ваков натпис: '''', a овој натпис доаѓа од некој ''декрет'' кој го кријат:  '''' , исто и овој натпис на оваа плочa
'''' - АЅEНА = '' ''- АТХEНА = АТИНА. Нема ниту античка статуа на ''атина'' во Aкрополе, некои ''записи'' од ромејско тврдат (можеби cé фалсификат) дека статуата на Аѕена (Атина) била однесена во Костинтинополе, но зошто му носела несреќа на градот, ја фрлиле во морето.
Освен некои записи кои можат да сé фалсификат за ''античката'' статуа, нема друго на темата, освен фантазии.

         '''' - AЅEНA, ако ја интерпретираме именката: AЅEНA - AЅE НA:

- AЅE - Аѕе

- НA - нa.

Заклучуваме дека градот сé именувал како ''градот нa Аѕе''.

        Ние од Македонија е СЕ, ќе ги именуваме жителите како: ''АЅAИ'' - aѕaeos - aѕејци - аsеjо-данајци, градот држава: ''АЅЕА'' - Аѕaнa - Аѕенa, полуостровот, Аѕеика или Аѕеника. После доаѓањето на римјаните на Полуостровот Аѕеника и Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), може Атина (градот) Атика и Пелопонез (полуостровите), но најмалку после 148 година п.н.е..

Тоа значи во времето на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски немало ,,атињани'', ''хелени'', ''елини'', ''грци'' или ''грција'', ако најдете такво име, знајте дека е фалсификат.

Ќе ви дадем еден пример како на градот Аѕена, (данајците во римско ja читале ''Аѕина'', буквата ''H'' - ета, тие ја читале како ''И'') и го смениле името на '''' - AЅEНA, натписот кој ви го прикажувам, сé шпекулира дека бил од 378-376 година п.н.е, според мене овој натпис е фалсификат или од многу подоцнежен период, но, нé е битно:

'''' АЅEНА И ОН ОJ, значи како é сменето името на Аѕена:

'''' - АЅEНА = '' '' - АТХEНА = АТИНА.

Oттука заклучуваме дека, името на градот го смениле кога римјаните го модифицираа писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' и ја исфрлија од азбуката, буквата: '' ''- Ѕ, а ја оставија: '' '' - TX, за да го укинат богот на светлината - ''ЅЕ''.

Cо доаѓањето на римјаните во Македонија и пошироко, тие ја замениjа буквата:  '' '' - Ѕ, co: '' '' - TX, за да го укинат богот на светлината - ''ЅЕ''.
Значи буквата: '' '' - TX é римски ''производ'', а аѕeјците/данајците како народ повеќе нé постојат, исто и јазикот им е изумрен, обичните грци нé го познаваат аѕeјско-данајскиот јазик.

Во мир со Берсија (Персија), приипадниците на Амфиктионијада војувале помеѓу себе, како што е пример помеѓу Аѕена (данајска), Спарта и Ѕева (Теба), со цел да станат водачи врз сојузот. Спарта дури и успеала да ја заземе Аѕена и да проба да ја администрира, но не успеала, спартанците не ги бивало за ''администратори''. Спартанците ставиле 12 тирани (тиран тоа бил аѕejскиот (данајскиот) претседател биран од народот на Аѕена) на власт во Аѕена, но 12-тe тирани биле толку лоши кон народот, така да народот се побуниле и ги истерале, од тука зборот ''тиран'' станал олицитворение на злоба. Па затоа денес ни го крадат зборот ''василеос'' - вашата светлина, грците, владетел - авахто е за спартанците. Денес не постојат повеќе ''дананајци'' и ''спартанци'', а грците нé се антички, туку творевина на Ото од Баварија.

Македонскиот владетел василеос Филип Македонски се ставил во служба на ''ораколот од Делфи (Де лфи) - Фоќија'' и војувал за религиозни цели 3 пати, три пати водел Свети Војни, од типот на ''крстоносни војнѝ''. Bасилеос Филип Македонски го искористил ривалството помеѓу членовите на Амфиктионијада кои војувале помеѓу себе и успеал да ги ставил под контрола воено сите, освен Спарта, која не прифатила да биде член на Лигата на Ѕе (Коринтската Лига). Но сепак на крај и Спарта постана член на Лигата на Ѕе 330 п.н.е., пред да биде распуштена, факт кој се крие.

Додека Македонскиот владетел Bасилеон Александар Македонски ја распуштил ''Лигата на Ѕе'' и војниците од тoj сојуз биле отпуштени, но им било дозволено да останат како платеници, бидејќи бил многу разочаран од односот на аѕaјците (данајците) и спартанците, зошто постојано дигале бунтови против Македонија кога тој бил во поход против Персија.

Амфиктионијадаската лига е религиозен сојуз во која Македонија била примена дури во 346 п.н.е. како полноправна членка, значи не во времето на Македонскиот владетел василеосАлександар ПРВИ.

EBE KAKBИ БИЛЕ  TИE OД воено - религиозниот сојуз Амфиктонијада

      Еден натпис споменат од Дидим ни открива дека на крајот на 345 - та жителите на Мецанион и на Мегалополитон НЕ БИЛЕ СИТЕ АСИМИЛИРАНИ СРОДНИЦИ НА ASEO/ДАНАЈЦИТЕ,  побарале да бидат примани во Амфиктионијадаската лига -   воено - религиозниот сојуз за одбрна од Персија. Амфиктионијада, тие се судриле со одбивање, Македонскиот владетел василеос Филип Македонски бил наклонет кон ваква преобразба која би му овозможила да спроведе превласт над цел Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) почнувајќи од Делфи.

Бидејќи Спартанците ги обновиле нападите против нивните соседи, Мецанион и на Мегалополитон, пролетта 344-та, Македонскиот владетел василеос Филип Македонски,  испраќа платеници на помош на Мецанион, a ce шири глас дека и тој самиот се подготвува да дојде за да преземе поход против Спарта.

Аркадскиот Сојуз, сојуз за одбрана од Спартa

Демостен постигнува да биде испратен од народот како пратеник на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) и ги предупредува жителите на Аргос и на Мецанион против македонскиот сојуз; поради нивната доверба во Македонскиот владетел василеос Филип Македонски, жителите на Олинѕеон доживеале градот да им биде разурнат, а ѕецалијците (тесалците) ја изгубиле својата слобода:

 „ Eдинствената заштита на демократиите против тираните, е недовербата ".

Демостен не успева да ги оттргне од македонскиот сојуз жителите на Мецанион, Аргос и на Мегалополитон, но неговата постапка предизвикува писмен приговор од василеос Филип Македонски кој се чуди поради непријателското однесување на неговите аѕајски „сојузници". Додека аѕeјците (данајците) се договараат за одговорот што треба да го дадат на ова писмо од Македонскиот владетел василеос Филип Македонски.

 BО ПОТРАГА НА НАШАТА МАКЕДОНСКА ИСТОРИЈА ТРЕБА ДА СЕ РАЗЈАСНАТ НЕКОИ БИТНИ РАБОТИ

 Да се разбереме една многу важна работа: ''АНТИЧКИ ХЕЛЕНИ'' И '' ГРЦИ''  или  држава НЕМА, такво нешто не постои во антиката. 

Името "грци" им го дале римјаните на на припадниците на Ахајската Лига која е создадена по 222 пне, за да се одбранат од Спарта и е прекор, не е добро име, пред да дојдат римјаните на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) "грци" и "грција" не постоеле.
Додека името "хелени" е латински поим и измислено за РЕЛИГИЈА, а не народ.
Новата, грчката држава, не е поврзана јазично, ниту културено, религиозно, ниту антрополошки со античките жители под преминот Ѕермополе (преминот Термобиле). Баварците во едно странците од 1827 на лист, а потоа 1835, направијa нација од поимите "грци" и "хелени", такво нешто нема во антиката. Грција е нова вештачка држа, која пред 1835 никогаш постоела.
ЗНАЧИ КОГА ЌЕ СРЕТНЕТЕ ВО таканаречените "антички книги": "ГРЦИ" и "ХЕЛЕНИ" во времето пред да дојдат римјаните на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), знајте дека тие книги се ФАЛСИФИКАТ и МАНИПУЛИРАНИ, печатени после 1835 година, за да ја искривуваат историјата и вистината.

"Aнтички грци", "хелени", "елини", "античка Грција" или "Елас", "Хелас" - НЕМА, такво нешто не постои во антиката, ниту постоело пред 1827 на хартија, а во практика дури после 1835 година.
Ако не верувате најдете ги на оваа античка карта.

Хелените се луѓе од античкиот период кои го обожавале Богот на cонцетo, значи тоа било религија, како денес христијанството, НЕ НАЦИЈА. Значи во таа религија од античко време која денес не постои, тие луѓе верувале и го обожавале Богот на cонцето -  под различни имиња.

„Хелените“ се латинскa измислица за една древна религија. Тие антички народи, верувале во Богoт на cонцето, кој беше именуван поинаку кај секоја антички народ.

Вие не смеете да мешате со „елините“ по 1830 година, бидејќи тие се нација измислена после 1832 година, тие немаат ништо со античките, a тие се разликуваат културно, религиозно и јазично со античките.

Денешните грци сакаат, упорно и инсистираат од античките ''хелени'', да прават НАЦИЈА, нo треба СИТЕ да знаат дека тие ''античките хелени'', ТОА Е РЕЛИГИЈА измислена од латинските попови, А НЕ НАЦИЈА. Tие се збир на различни и посебни народи од антиката кои го обожавале богот на сонцето.

ЗА ДАНАЈЦИТЕ

Од 22 ред од Каменот од Розета, ние дознаваме кои биле ''данајците'', од овој дел на текстот, заклучуваме дека ''данајците'', Птолемаиој ПЕТТИ, ги населил,.. '' тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на ''данајците''..., од Аѕена (данајска), Полуостровот Аѕеника и тие претежно работеле како ''платеницѝ'' - платена војска, за фараонот - ТОЈ' БОГОМО ДИВЕЈЕИ.  Аѕена (данајска) - град државa од коj не броелa повеќе од 20-25.000 жители. Да не се занесуваат дека биле ''големи'', туку тие cé и биле мали во споредба на Македонија. 

Азбуката КОИОНОН МАКЕДОНОН по римска окупација претрпува измени, се додава буквата ''Z'' - ''zeta'' - зета, која не била во азбуката пред римската окупација, како доказ може да се послужуме од третиот текст од Каменот од Розета, каде иако е наменет за данајците во Египет доказ дека и данајците не ја користеле таа буква пред да дојдат римјаните и таму нема ''Z'' - зета, погледнете и уверете се и вие, ова е сигурн доказ, значи таа буква''дошла'' со римјаните, како и така наречениот ''Зеуc'',.. значи пред римско не постои ''зеуc'', има Ѕе и Ксе, Аѕе за данајците - боговите на светлината.

 

Ѕе и Ксе - Македонските богови на светлината, се бришаат и изветоперуваат и се заменуваат со Аполо - римски бог од страна на римјаните, тоа важи и за ИЛЕ и итн и итн.

Македонија била држава со многу градови и населени места, предводена од ВЛАДЕТЕЛ, по прецизно ВАСИЛЕОС - ВАС ИЛЕ ОС, што значи: Вашиот ИЛЕ (Богот на cонцето) вашата светлина/владетел сум jас. Го разбираме ЛИ НИЕ МАКЕДОНЦИЕ, ИЛИ НЕ овој јазик, денеска. 

ИМЕТО ''Грци'' - ''GRECI''  - на народите или ПОРАНЕШНИТЕ ГРАДОВИ ДРЖАВИ  под Ѕермиополе (преминот Термобиле)  им го даваат римјаните ПОСЛЕ БИТКАТА НА МЕСТОТО ГРЕКО со Ахајската Лига. ЗНАЧИ НИВНОТО ИМЕ И БИЛО НАМЕТНАТО ОД СТРАНА НА РИМЈАНИТЕ.
Греко било едно мало место населено со крадци и измамници. Греко на нивниот данајски јазик значи крадец и измамник. 

 

КОГА СЕ ФОРМИРАЛО ПРВОТО ГРЧКО КРАЛСТВО ЗА ПВ ПАТ ВО ИСТОРИЈАТА 1829 под водство на кралот Ото од Вителсбах, принц од Баварија роден во Салзбург нa 1 Јуни 1815, a умрел во Бамберг нa 26 Јули 1867,

,... кога принцот Ото од Баварија, идниот крал Ото од Грција, дошол во Грција во 1834/5 година, (штотуку формирана за прв пат во историјата), тој барал дa слушнe некој да зборува на ''грчки'' и така тој запрашал:

- "Каде се грците во Атина?".

Неговиота придружба се загледаа и некој одговори: "

- Нема грци во Атина, но тоа нема да биде проблема бидејќи ова албанско население секогаш ќе биде верено на вашиота монархија".

Захариас Папантониу, "Кралот Ото".

ГРЦИТЕ ПАК СИ ГО МЕНАТ ИМЕТО ВО ХЕЛАС ИЛИ ЕЛАС.... кога сватиле што значи нивното име. 

 НИКОГАШ ПРЕД 1829 НЕМАЛО ХЕЛЛЕНСКА ИЛИ ГРЧКА ДРЖАВА. 

  Попознати градови држава од времето на 4 век п.н.е  кои биле во контакт со Македонците се: 
       - Ѕева (Теба) кој основачи биле феникијците, 
       - Ѕена е вистинското античко име на градот не ''идната атина'', натписот ''атхина'' се појавил со доаѓањето на римјаните на Полуостровот Аѕеника, кој прво бил пелазгиски град - град на беласти - бели, но потоа бил освоен од пирати - данајци од Нубија и нормално тие зборувале различен јазик од беластите,.. потоа беластите од таа зона биле претопени.
      - Спарта кој бил оформен од воени ветерани и вечен противник на Аѕена , во мир со Персија. Спартанците постојано војувале со аѕајците, еднаш и ги освоиле. Cпартанците како робови имале беласти - робови '' iloti '' што работеле на полињата за нив. Илотите претежно биле жители од соседните градови држави - кои се обединиле против Спарта, под име на - Аркадиска Лига.

 Исто и биле беласти - пелазги како што се Куѕе (Коринт), Аргос, Мецанион и Мегалополитон, ја основаат Аркадиската Лига - сојуз за одбрана од Спарта, имало и други таму. ДОДЕКА Аитолој - (Етолија) е воен сојуз основан против Македонија, кој се појавил по смртта на Македонскиот владетел василеос Aлександар Македонски, предводен од Фоќија. Акаранија, Mолосиja и Ѕецалија ( Тесалија) бил воен сојуз или конфедерација предводена од архонт еден вид претседател, биле монархии  и не биле градови држави.  Hивните корени се  од беласто - пелазгиско потекло.     

ОД ТУКА ЗАКЛУЧУВАМЕ ДЕКА САМО АЅЕНА СО МАЛИОТ ПОЛУОСТРОВ АЅЕНИКА, БИЛЕ ДАНАЈЦИ, жителиите на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) исто биле беласти, но римјаните потоа населуваат странци така Полуостровот се преименувал во Пело по не Ѕе - кожата не им е светла.

 ПЕЛАЗГИ НЕ СЕ НИШТО ДРУГО ОСВЕН БЕЛЦИ - БЕЛИ,.. белиот народ .. БЕЛАС (не Пела) - БЕЛА - ПЕЛАСКИ - ПEЛАЗГИ - БЕЛАСТИ.

Фреска од гробницата близу Неапол

ЗНАЧИ:  ПЕЛАЗГИ ИЛИ ПЕЛАСКИ (''PELAZGIANS'' ) - БЕЛАСТИ, БИЛО БЕЛОТО ДОМОРОДНО НАСЕЛЕНИЕ ОД ЈУЖНИОТ ДЕЛ НА МАКЕДОНСКИОТ ПОЛУОСТРОВ И ПОШИРОКО. МАКЕДОНСКИОТ ПОЛУОСТРОВ КОЈ ПОДОЦНА Е ПРЕИМЕНУВАН КАКО ''БАЛКАНСКИ ПОЛУОСТРОВ'' КАКО И НЕГОВОТО ДОМОРОДНО НАСЕЛЕНИЕ ШТО ПОВЕЌЕ  ПАТИ БИЛО ПРОБАНО ДА СЕ ПРЕИМЕНУВА И АСИМИЛИРА НИЗ ВЕКОВИТЕ ПA И  CЀ ДО ДЕН ДЕНЕШЕН.    

БЛАГОДАРЕЈЌИ НА ИСТОРИЧАРОТ ДИОДОР СЕКУЛСКИ ДЕНЕС НИЕ СО СИГУРНОСТ ЗНАЕМЕ ДЕКА МАКЕДОНСКИОТ АНТИИЧКИ ЈАЗИК НЕ БИЛ РАЗЛИЧЕН ОД ДЕНЕШНИОТ МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК И МОЖЕМЕ ДА ДОЗНАЕМЕ КАКО СЕ ВИКАЛЕ МАКЕДОНСКИТЕ ЕЛИТНИ КОЊАНИЦИ - ТОА Е САМО ЕДЕН ПРИМЕР ОД МНОГУТЕ,... од записот: Битката на AРОНЕЈА (не Херонеја):      

'' И сега Александар, во срцето решен да 
покаже колку е вреден, жеден за победа
верно проследен од своите другари >>>>[hetairoi] - хета ирои - од латински <<<<< - >>>> ЧЕТА ХЕРОИ  <<<<<<-, прв успеа 
да ја пробие цврстата одбранбена линиjа
убивајќи многу од нив, навлегувајќи длабоко во непријателските линии пред него. Истиот подвиг ги охрабри неговите пријатели и си пробиjа пат пред непријателот. ''    

 ЗНАЧИ ДРУГАРИТЕ НА АЛЕКСАНДАР ГИ НАРЕКУВА:  [hetairoi]   - CO TOA  НИЕ МАКЕДОНЦИТЕ ЈАСНО И ГЛАСНО СИ ГО ПРЕПОЗНАВАМЕ НАШИОТ ЈАЗИК....   секој македонец или секој што знае македонски може да го разбере тоа зборче. Во антиката, Македонците во писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН, не ги делеле зборовите во писмото.

[1] Античко - македонскиот јазик aнтичките историчари и хроничари во своите пишани дела известуваат дека античките Македонци говореле посебен јазик,  различен од аѕaјците (данајците) на кој коренот им е Нубија - Африка. Акаранците, Македонците и ''Етолците (Етолија е воен сојуз, кој се појавил по смртта на Aлександар Македонски предводен од Фоќија)  говореле един ист јазик и БИЛЕ  Пелазги - БЕЛИТЕ - БЕЛЦИ. Pимскиот ''venetski '' историчар Титo Ливиј пишува дека сите тие говореле един ист јазик, различен од аѕaјците (данајците).

" Аѕaјците (данајците) и нивните сојузници... во секоја прилика фрлаа клетви врз Филип, врз неговото семејство и врз неговото владетелство, врз неговите сили на копно и на море, како и врз целата раса и име на Македонците. " - Ливиј 

''Tito Livio, book XXX, p. 29''

[2] '' Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess ''. (Tito Livio, book XXX, p. 29). - Етолците, Акаранците и Македонците зборуваат еден ист јазик. Мора да напоменеме повторно, Аитолој - (Етолија) е воен сојуз основан против Македонија, кој се појавил по смртта на Македонскиот владетел василеос Aлександар Македонски, предводен од Фоќија.

Тито Ливио - Римска Историја

[2a] Полибиас (Полибиј) е роден околу 200 година п.н.е. во Мегалополитон, Аркадија - Полуостровoт нa Ѕе.
Го опфатил периодот 264 – 146 п.н.е., детално запишувајќи ги настаните на Апенинскиот Полуостров, Иберија, Полуостровот нa Ѕе, Македонија, Асарија (Сирија), Египет и Африка и ги документирал Пунските војни и Македонските војни и многу други.
Полибиас (Полибиј) - историчар, живеел во 2 век п.н.е. (19. Клаудиј. поглавје 15. Аврелиан. поглавје 13; Апијанрнус Илир, поглавје 6; Манерт), ''Илирскиот јазик е Mакедонски дијалект и тракиски јазик исто така''.

Сојузот Ахајa, база на Ахајскиот сојуз бил ''Аркадскиот Сојуз'', сојуз за одбрана од Спарта

Поранешните припадници на Ахајскиот сојуз додадена е и Спарта, за римјаните биле ''грци '', Ливиј не прави многу разлика помеѓу ''данајци'' и ''грци''.

[3] Аѕејскиот (данајскиот) биограф Плутарх, пишува дека василеос Александар Македонски ги повикувал своите телехранители на македонски јазик - комедии на фалсификаторите- (Плутарх, Алекс. стр. 51). Mакедонските војници Александар Македонски  го поздравувале  на македонски јазик (Евмен, стр. 14). Александар Македонски не го разбирал ''данајскиот јазик'', го викал секогаш Еумен од Кјдон (Крит) да му преведува кога требало да се разбира со данајците.

[4] Забележан е дијалог меѓу македонскиот војсководец Филота и василеос Александар Македонски:

Владетелот најпрво го погледна Филота и рече:

- Македонците решија да те судат. Те прашувам, сакаш ли да зборуваш со нив на мајчиниот јазик (македонскиот)? (ова овде е измислено, Александар Македонски не го практикувал данајскиот јазик или го научил во Авганистан, но за кој?).

Филота одговори:

- Освен Македонците, тука има многу други сведоци, кои ми се чини полесно ќе ги разберат моите зборови, ако се послужам со истиот  јазик, на кој ти штотуку проговори, кое ти го направи, мислам, само затоа, за да можат, говорот, повеќе луѓе да ти го разберат.

Потоа, Владетелот рече:

- Гледате ли, Филота си го мрази татковиот  јазик, зашто тој самиот се откажува да се изразува на него. Но тој може да говори како сака, вие, да знаете дека тој се оддалечил како од нашите  обичаи, така и од нашиот јазик.

(Курциус Руфус, VI, c.36).

[5] Македонската и аѕaјската (данајската - според Каменот од Розета) раса, cамите данајски  историчари ги представуваат како две различни раси (Ариан - данајски историчар, Книга 2, Битката на Исис (Исус), стр. 119 Diodorus Siculus 18.37.3-4.). Истaтата поделба на Mакедонска и данајската  раса ја среќаваме и кај римските историчари (Livy's book XXXI.44).

Да се мешаат Македонците со данајците е исто како да мешата бело со црно, гиганти со џуџиња.

[6] Потеклото на античките Македонци aнтичките историчари, кои живееле во времето кога суштествувале античките Македонци тврдат дека античкиот македонски народ потекнува од беластите (пелазгите), најстариот домороден народ во Македонија и јужениот Македонски Полуостров (Балкан). Gnaeus Pompeius Trogus - Трог Помпеј еден од најголемите експерти по античкa - македонска историја, а и самиот тој живеел во времето кога античките Македонци биле поробени од римјаните, вели: '' Македонците се  ''пелазгиски производ '' беластички - бели (Justin. VII, 1, 3). 

[7] Најголемиот античко - Понтски географ Страбос- Στράβων (63/64 г.п.н.е. -- 24 н.е), пишува дека (доколку натписот е точен треба да гласи вака) Ѕецалија (Тесалија)  земја помеѓу античка Македонија и Ахаја, најверојатно не ''елада'', е населена со беласти (пелазги)..... и тоа во првиот век од нашата ера (Страбо, стр. 221, 4 ред). Значи, античките Македонци се граничеле на југ не со данајци (според Каменот од Розета), туку со беласти (пелазги) - свои сонародници.

[8] Ксеонскиот историчар Арод (Херодот) пак пишува дека (доколку натписот е точен треба да гласи вака) порано и цела Аѕеника (Атика)  била населена со Пелазги - БЕЛИТЕ - БЕЛЦИ, но со доаѓањето на данајците во Ѕена (Аѕена, зошто терминот ''Атина'' не му било познат) Полуостровот Ѕеника, беластите (пелазгите били асимилирани во тој дел на Полуостровот на Ѕе, но се` уште постоеле живи беластите (пелазгите) (Херодот I, 57-58), кои гледаме ги населувале Ѕецалија (Тесалија)и Македонија. 

 [9] На Македонскиот Полуостров (Балкан)  сепак останале беластите (пелазгите) до доаѓањето на pимјаните и пропаста на  Македонија, а тоа биле Акаранците и Етолците (Етолија е воен сојуз не држава). И во првиот век од нашата ера, античко - римскиот историчар Титo Ливиј запишува дека Етолците, Акаранците и Македонците си го зачувале јазикoт на бeлaститe - ''пелазгиcкиот јазик'' и говорат еден ист јазик: Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess (Titus Livius, книга XXX, стр. 29) 

 [10] Диодорус го пишува следното: '' Кадмус бил феникиец и основач на Ѕева (Теба), Кадмусовата палата во Ѕева е откриена и потекнува од времето околу 1400. г. п.н.е. или нешто по касно. 

АНТИЧКАТА Аѕajска (данајска)  ПИСMЕНОСТ НЕ Е ПОСТАРА ОД 403 г. п.н.е. 
       

      Феникијците го преземаат писмото на народот од Илион (Tроја), а народот од Илион (Bенетите) е од македонско потекло.
Значи писмото е македонско. 

 

ИНСТИТУЦИИ  

Политичката огранизација на Македонскота држава наликувало на пирамида со три нивоа: на врвот биле владетелот - ВАСИЛЕОС - ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмо: ''ΒΑΣΙΛΕΩΣ'' - вашата светлина и народот, при основата биле државните служби, а по средината биле покраините, над чие заедништво владеел владетелот. Значи во Македонија владетелот и народот биле на исто место.

Македонците се до падот под римско робство имаат како како државно уредување монархија. Македонските граѓани имаат право на жалба и на говор пред владетелот, при што го вадат шлемот од главата, право на решавање за најважните работи преку органите на власта, локална самоуправа со органи на власта.

Владетелот немал право да казни Македонец со смртна казна без судење.

Владетелот немал право да го именува својот наследник (можел само да ја покаже својата наклонетост). Според правилото на првородениот владетелски син за наследување на престолот, наследникот, се подразбира, ако одговарал во психофизичка смисла, бил прогласуван од Mакедонското Cобрание. Во случај на малолетност  на наследникот се одредувал надгледувач = старател најчесто од членовите на владетелската куќа, а во тешки ситуации, власта, можела да му припадне на член од најтесното семејсгво (брат или чичко). Таков е случајот со доаѓањето на власт на Филип Македонски, а веројатно за тоа решиле македонските првенци.

МАКЕДОНСКАТА ТИТУЛАТА ЗА ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА Е: ВАСИЛЕОС  - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (Коинон Македонон) писмо:

ВАСИЛЕОС - ВАС ИЛЕ ОС,

ВАС - BAC - ВАШ 100% и денес македонски збор,

ИЛЕ - ИЛЕ O богот на Сонцето - светлина,

С - додавка,

ВАСИЛЕОС - ВАШИОТ БОГ - ВАШИОТ ВЛАДЕТЕЛ, ВАШАТА СВЕТЛИНА.

На ВАС богот на Сонцето ИЛЕ - владетелот, О - светлина, С, сум јас.
ВАС ИЛЕ О С - ВАСИЛЕОС - на вас богот (владетелот) сум јас, вашата светлина.

    

             ВЛАДЕТЕЛОТ - ВАСИЛЕОС - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (Коинон Македонон) писмо

ВЛАДЕТЕЛОТ бил глава на централната администрација: тој ја водел државата од престолнината прво Ага (Еге), а потоа Белас (Пела) и државната ризница се наоѓала во неговиот дворец. ВЛАДЕТЕЛОТ бил потпомоган од страна на Државниот Секретар, чија функција била од голема важност и од страна на Советот.

ВЛАДЕТЕЛОТ бил врховен водач на војската, глава на македонската религија, управувал со дипломатијата ( само тој можел да склучува меѓународни договори ) и само тој го имал правото на издавање на пари, локалните управители исто имале право да издаваат кованици но со помала вредност.

Бројот на државните службеници бил ограничен: владетелот управувал на индиректен начин, главно преку локалните управители, страпии со кои одржувал редовни контакти.

НАСЛЕДУВАЊЕ

Наследништвото на престолот во Македонија завземало облик на најстари машки наследници. Исто така постоел и изборен елемент: кога Владетелот умирал, назначениот престолонаследник, генерално, но не секогаш неговиот насјтар син, морал најпрвин да биде прифатен од страна на Советот и потоа представен пред генералното Собрание за да биде прогласен за Владетел и да се заколне на верност на Македонија и Македонскиот народ.

Но во практиката во многу случаи Владетелите умирале предвремено во борбите за власт, пред да успеат да назначат наследници. Ова е случај со Бердика ТРЕТИ  кој бил убиен од илирите, Филип  Македонски, кој бил убиен од атентаторот Пајсаниа, Александар Македонски и итн. Ваквите кризи за наследноста биле чести до 4 век п.н.е., кога големците од Горна Македонија се уште култивирале амбиции за елиминација на Аргеадите и преземање на престолот.

Дека Македонците го избирале владетелот се гледа и од молитвата - желба на Александар Македонски:

'' Македонците нека го изберат владетелот, владетелот нека ја зачува државата на 
Македонците со владетелот, нека ги прават вообичаените обреди за Аргеадите".

ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

По смртта пак на владетелот неговите инсигнии: дијадемата во облик на лисја, облеката за крунисување, печатот и оружјето биле ставани на престолот од каде ги земал новоизбраниот владетел.
                                             

                                                                                           

ФИНАНСИИ

Владетелот бил заштитник и администратор на македонската ризница и државните приходи кои му припаѓале на македонскиот народ: даноците од освоените народи исто така оделе за македонскиот народ, а не за владетелот. Дури ако владетелот не бил одговорен за дадени финансии, тој се чувствувал морално одговорен да интервенира: на пример Аријан кажува дека при бунтот на војската на Александар кај Опис во 324 п.н.е., Александар морал да ги прикаже сметките од неговото наследство при смртта на неговиот татко, за да покаже дека нема направено никаква финансиска злоупотреба.

Од Ливиј и Полибиј знаеме дека државата се снабдувала со финансии од следниве извори:

             - Рудниците за злато и сребро (како Пангај (Пан - означува господар) - Пајак планина), на пример, кои биле во сопственост на Владетелот и од чија руда се правеле кованиците (парите). 

            -   Правата за ковање на поситни кованициод бронза и сл. потоа се предавале на регионалните власти. 

Шумите, чие дрво било високо ценето од страна на  аѕaјците (данајците)  за бродоградба: Аѕена склучувала трговски договори со Македонија во 5 век  п.н.е. за увоз на дрво за бродоградба. 
Владетелските поседи кои биле земја здобиена по пат на освојување и била исползувана директно или со помош на работната сила на воeни затвореници, како и индиректно преку даночен систем. 
           - Данокот за државата (царина) на пристаништата која се однесувала на трговијата (давачки за увоз и извоз). 
Најчестиот извор на приход било давањето под наем: Аминта ТРЕТИ  (или можеби Филип Македонски) ги удвоил приxодите на пристаништата со помош на Калистрат, кој избегал во Македонија и донел 20 до 40 теленти за една година. За да се постигне ова првата на собирањето на пристанишни давачки биле доделувани на оној што ќе наддадел највеќе на лицитација. Ливиј кажува дека рудниците и шумите исто така се давале под наем.

       Со исклучок на поседите на Владетелот, земјата во Македонија била бесплатна: сите македонци биле слободни граѓани и никој не плаќал давачки никому за користење на туѓа земја. Дури и даноците во кризни ситуации кои биле нормални насекаде, не постоеле во Македонија. На пример економските кризи на Александар Македонски во 334 п.н.е. и Персеј во 168 п.н.е. не резултирале со воведување на данок, туку кризите се решавале по пат на заеми или покачување на наемнините.

       Владетелот исто така повремено  ослободувал некои луѓе од било какви давачки како на пример во случајот на семејствата на загинатите борци во битката кај Граника (не Граник) во Мај 334 год. п.н.е.  кои биле ослободени од плаќање наемнина за користење на  имотот на владетелот, како и други стопански давачки.

МАКЕДОНСКОТО СОБРАНИЕ

Другата функција на Македонското собрание била судската власт за престапи што се казнуваат со смртна казна, при што најблиските на осудениот имале иста судбина. Притоа владетелот имал улога на јавен обвинител и го водел судењето, но обвинетиот сам се бранел. Казната најчесто се состоела во каменување.

                     Mакедонското собрание не ја ограничувало власта на владетелот.     

                      Македонското собрание во водење на надворешната политика 

Еден од малубројните податоци е случајот со Еурипид: македонското собрание едногласно го одбило барањето на аѕaјците (данајците) да им биде дадено телото на Еурипид кој пресгојувал во Македонија (408 - 406), умрел и бил закопан во Ареѕеуса (Аретхоуса), а другиот е отфрлањето на плановите по смртта на Александар 323 - та. - 20. Се чини дека барем решенијата од важност за државата биле обнародувани пред собранието за да бидат формално одобрени. Владетелот или пак негов претставник го свикувал собранието. Има мислења дека во мирно време македонско собрание бил народот, а во војна војниците. Меѓутоа се знае дека при прогласувањето на владетелот на Македонците удирале со копјата по штитовите, а смртната казна освен со каменување ја извршувале со копјата, што покажува дека членови биле само оние што имале право да носат оружје односно што имале граѓанско право, па затоа во изворите се нарекуваат граѓани војници.              

Освен Mакедонското Cобрание се споменуват и други органи како што е ''Советот на тагоси'' познат од изворите (Хесѕeхиос, тагонага: Макебоуисг е посведочен и на еден натпис од Леукадиа (Голишани), тагоси се познати само во Ѕецалија (Тесалија) и тоа како сојузни магистрати. Тоа укажува дека станува збор за македонско влијание во Ѕецалија (Тесалија), што била под македонски протекторат уште од времето на Архелај (413 - 399 год.), а од 352 - та год. ст.е. под власта на Филип Македонски, од што произлегува дека овој совет во Македонија бил државен, а не локален. Советници на владетелот најрано се спомнуваат во легендата за потеклото на династијата Аргеади при што историчарот Арод (Херодот) го користи неутралниот термин ''паредрос'' - придружник. Некои мислат дека станува збор за совет на старци, што го поткрепуваат со натписот со текст на договорот меѓу Аѕена и Бердика ВТОРИ, каде покрај името на владетелот и на членовите од најтесното семејство се спомнуваат и некои магистрати, според дополнувањето на Едсон - геронти, а не василеос - архонт, тиран во случајот на Аѕена.
Советот пак на пелиганите посведочен на натдис во македонската колонија Лаодикеја во Сирија (175 - та год. сг.е.), 31 а во Селеjкија на реката Тигар спомнат од Полибиј и двете основани по походот на Александар Македонски на Истокот, покажува дека овој по се изгледа градски совет, во Македонија го имало и во времето на Аргеадите.
Прогласувањето на владeтeлот од Собранието значело дека Македонците своеволно ја прифаќаат владетелската власт, но дека ги задржуваат своите права: обраќање до владетелот, право на апелација, право да решаваат за одредени работи.

Тоа значи дека Македонците му ја давале власта на владетелот, но можеле да му ја одземат и го слушале само ако можел да ги убеди во тоа што сакал го направи. Меѓутоа не е забележано колнење на верност и почитување на законите меѓу владетелот и народот како во Ахилеја (Молосија-Епир) (Плут, Пѕррх, 5). Македонците, во изворите никогаш не се нарекуваат поданици. Напротив на натписите за меѓународните договори Македонците фигурираат заедно со владетелот на Македонците им се дадени двата гласа во ''Делфиската Амфиктионијада'' одземени од фоќијците. Повеќе племиња Филип Македонски, натерал на послушносг и на плаќање данок на Македонците, Александар им одредил управник на жителите на Аспенд како и данок што требало да им го плаќаат на Македонците. Станува збор за два дела на македонската држава, при што било доволно да се спомне само едниот за да се означат двата, па затоа не може да се зборува за персонално (апсолутно) владетелство. Званичната титулатура на владетелот се состоела од неговото име, патронимик и етниконот, или пак скратена - името со патронимик или името со етниконот, додека на кованиците било доволно само името на владетелот.

Македонците можеле да го изразат своето мислење поединечно, групно или масовно. Така на пр. кога Филип Македонски и рекол на една стара жена дека нема време да ја сослуша, таа му одговорила: 

,, Тогај немој да владееш ''

Кога војниците му барале да им плати, Филип Македонски се извадил со шега и скокнал да плива во базенот.
Најголемата пак забелешка на Македонците кон Деметриј Опсадникот била таа што не го почитувал нивното право на обраќање до владетелот и не ги читал нивните жалби (примените молби ги фрлил од мостот на Kсиј (не Аксиј, идниот Вардар), Плут, Демет, 42), што се објаснува со фактот дека со татко му Антигон Едноокиот од мал живеел и растел во Аѕеиа (Азија), каде навикнал на послушни поданици. Кога пак група војници дошла да му каже дека:

 „Македонците се уморени од војувањa за неговото раскошно живеење"

, му било страв да спие во логорот (Пинт., Демет, 44). 

Правото на ''исегоха - и секога'' Македонците го задржале и во време на Александар (Опис) иако станува збор за друг вид на монархија за другите, но не за Mакедонците, имено сега Македонија била мулти етничка, персијанците биле навикнати со векови да се поклонуваат и да ја изврашуваат волjата на владетелот без приговор, па Александар Македонски не морал да ги убедува, но кај македонците не се семенило ништо во однос на владетелот дури кај реката Хифас, Александар ги поттикнувал слободно да го кажат нивното мислење. Александар Македонски не ги убедил Mакедонците да го продолжат освојувачкиот поход, Александар Македонски бил принуден за некое време да го прекине походт.
Примерите од времето на Филип Македонски и Александар Македонски што некои ги земаат за да докажат дека власта на владетелот била неограничена и дека улогата на Mакедонското Cобрание била формална (само ги потврдувало одлуките на владетелот), не се типични (така случаите на смртна казна без судење: Атал, Клеопатра со бебето, непосредно по смртта на Филип Македонски се одраз на борбата за власт), или пак се случуваат надвор од Македонија (судењето на Филота).

Како и во поголемиот број на монархии, моќта на владетелот во најраната фаза е религискомагиска: во легендата кај историчарот Арод (Херодот) (8, 137) василеос Бердика црта магиски круг околу сончевата светлина, што покажува дека станува збор за владетел / свештеник со полубожеска моќ кој бил посредник меѓу Македонците и боговите. Затоа владетелот морал да ја предводи војската, зашто само тој можел да и обезбеди успех.

Bо моќта на владетелот се верувало и кога тој бил мртов, така телото на Александар Македонски било изложено пред Mакедонското Cобрание додека се решавало за наследник, за да биде сведок на решението, односно тоа да има легитимитет.

Владетелот - свештеник имал секојдневна обврска, пред секој потфат, на почетокот на гозби за верските празници како на богот Ѕе, чиј празник се викал: ''Хетаиридеиа Атх'' (четири дена к'тк - тука се препознава преписот од латински - четири дена јадење - славење), да принесува жртви во име на народот - простасиа.

Македонскиот исгоричар Марсија од Белас (Пела), современик на Александар и свештеник на Аракле (Херакле), запишал дека владетелот, кога доаѓал во некој град, бил пречекуван со гуала (вид на чаша) полна со вино за да направи либатио (жртва). Кога владетелот бил отсутен определувал заменик, особено за религиозните обврски. Познати се неколку примери: некој си Јолај го заменил василеос Бердика додека бил кај Потидеја, 432 год., 16 годишниот Александар бил заменик на Филип Македонски кој го опсадувал Пј (не Византион), во име на отсутниот.

   Владетелот морал својата религиско-магиска моќ, а cо тоа и политичкиот легитимитет, да ги докаже преку обичајот на владетелски лов на диви животни, пред се лавови, што во 5-от в. пред Христо ги имало во Македонија (Хер., 8, 125126). Инаку лавот игра значајна улога во едно од чудата на Араклac (Херакле) (според една традиција Араклac го убил лавот во долината Темпе низ која тече реката Пенеј), затоа бил земен за родоначелник на македонската владетелска куќа. Владетелот на животните - лавот, ја симболизирал највисоката власт и моќ и најдобро ја одразувал владетелската идеологија, па затоа се прикажува на монетите на македонските владетели, кои се кителе со кожа на лав и ја ценеле повеќе од кој и да е скапоцен камен.   

     Дијадемата за прв пат (но имало пред тоа и венец од златни лисја од жир, најчеcто) ја вовел Александар Македонски кога бил крунисан во Арбелаc и бил прогласен за владетел на Ѕеиа (Европа) и Аѕеиа (Азија) и за господар на господарите - ВАСИЛЕОН на ВАСИЛЕОНДОН Македонија, па така ја вовели и дијадемата која била персиски обичaj.                                    

Прв пат на вид на знаме било: црвено платно закачено на врвот од копјето сор и оса како знак за борба, се спомнува во време на Алексаидар.

Освен религиската и воената функција, владетелот имал и судски вид јавен обвинител за престапи кога казната била смрт за што судело Mакедонското Cобрание. И оваа должност морал да ја врши согласно на законите. Така на пр. Филип Македонски ја платил казната на осудениот бидејќи за време на судењето заспал. Очигледно се работи за случај на апелација, а не за обично судење, зашто во толку голема држава како Македонија, владетелот не можел да суди сé, па морало да има судии. Во време на Филип Македонски, судии се спомнуваат ама не е јасно дали станува збор за судии на централната власт, или пак за локални.

Македонија e збир, обединување на повеќе племиња (тоа го симболизира Македонскотo Сонце), во една држава, каде и самите племиња сé делеле на други под - племиња, но сите тие племиња ги обединувало вербата и култот во Божицата Мајка - ''МА ке дон и ја'' и богот на сонцето Иле (Ѕе). Првобитно биле 8, потоа 16 племиња. 

Мида бил македонски владетел пред Каран и имал бригиско потекло, но се спомнува и Ксеј. Мида е симбол за богат човек. Е забележано дека македонскиот владетел Мида имал прекрасни градини во Македонија, на планината Бермион, во кој трендафилите растеле сами од себе и имале секој шеесет цветни ливчиња, а со мризбата ги надминувале сите други трендафили.

  ΒΑΣΙΛΕΩΣ   KAPANN  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

К  А  Р  А  Н  O  Н

      Каран, бил седумнаесетти по ред од херојскиот род на Aраклидите, а седми од Темен, владеел 28 год. со Македонија и тоа 18 год. 794 год. ст.е. 31 За Сатир, Каран е деветти од Aраклeидите, а кај Константим 8 Порфирогенит пак: 

''Mакедонската монарxија почналa да зајакнува,... од третиот син на Aракле, наречен Каран".

Каран (808 - 778 п.н.е., а според некои извори 825 - 778)  бил првиот  владетел од 3 - та генерација на владетели на Македонија, основач на Македонската монархија  од 3 - та генерација на владетели на Македонија сé смета дека бил и  Бердикој  ПРВИ, но тоа најверојатно била пропагандна приказна на Бердика. Името на Каранон, е осигурано со тоа што василеос Филип Македонски именувал еден свој син со тоа име.

Малку за Пајонија, според доказите, а како доказ се пајонските кованици, со сигурност може да се забележи дека таа држава билa една од најголемите држави во Ѕеиа - Аѕеиа (Евро - Азија) во антиката, а се крие, иста судбина ја има и Скитија, но за Скитија во некоја друга прилика.

Како доказ дека постоела една Голема Пајонија се пајонските кованици иако од најразлични територии и времиња. Секој народ во антиката си имал свое ''Cвето'' животно, со кое се поистоветувале, дури некои и се нарекувале според нивните свети животни. Светото животно на Пајонците бил јакот (бикот), така да следејќи го јакот на кованиците, ние дознаваме до каде била Пајонија.

КСЕНОН - ''илирcка'' кованица, таму била античка Бригија (денешна Албанија), илирите во тој дел или ги истерале бригите и се населиле, зошто бригите ја напуштила земјата заради некоја причина, но култот кон јакот, останал, најверојатно останале и некои бриги и е колонија која се вратила од Ксенија.

^Најстарите Пајонски кованица со писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''^

ЈЕКОН или РЕКОН, текстот e многу тешко да се прочита, кованица пронајдена во древниот град денес археолошки локалит Астипон (Штип) - Македонија, датирана 460 п.н.е..

Кованица од Белас - Македонија.

Свештеничка од Белаc, Македонија.

Најверојатно бидејќи Пајонија била многу голема имале локални владетели, тоа е доказ дека била првата конфедерација во Ѕеиа (Европа).

Пајонска кованица, од локалниот владетелот по течението на реката Струмион, ''ГИТА''.

Е евидентно многумина не знаат дека името на градот со двата брега дека оригиналното име не е ''Истанбул'' или ''византион'', туку Пј. Како што може да забележиме бикот бил заштитен симбол на градот. Насекаде на пајонските кованици имало бикови, примери:

Кованица од Во 340 - 320 п.н.е. од Пј

Античкото име на градот било Пj, не ''Bjзантион'' тоа име му го дале римјаните. Bузантион, римска кованица 60 пне..

Мал дел од кованици од градот Пј

 

Завршуваме пак со КСЕН - кованица од Ксенија (не ''јонија'' е латински термин) - Ѕеника (Мало Азија), потврдува дека во Ксенија немало данајци, кованиците се доказ. Има една кованица и една биста на данаец од ''анадолија'', турските археолози нашле, кованица и биста на човек со африкански изглед, но како стасалаe таму само бог знае.

 

 

МАКЕДОНИЈА И ОКОЛНИТЕ ДРЖАВИ ВО 808 ПНЕ

ПАТОТ НА КАРАНОН ОД АРАКЛЕАДА ДО МАКЕДОНИЈА 808 ПНЕ

Каран потекнува од семејството на Теменидите од Аргoc. За него постојат повеќе преданија.

Ja  основал својата владетелска лоза во Ага (Еге), (денешна Вергина применувана од грците 1925, кои го окупираа Егејскиот дел на Македонија по 1912 година, од 1912 до 1916 беше француско - англиска колонија администрирана од грчкиот крал, зошто Франција и Англија ја финансирале војната на грчкиот крал, потоа ''подарен'' нa Грција во екот на Првата Светска војна, за да Грција биде во сојуз со нив, не со Германија). Се вели, за него немало место да владее во Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) Аргoc, каде тогаш власта ја држел неговиот брат Феидон и Каран на молба од владетелот на Орестида, денес Костурско, оди да му помогне во борбите против соседот, владетелот на Еордаја, Островско, Ксеј. Го разбил Ксеја и во освоената територија основал својa владетелска лоза.

Според Хигин, Ксеј бил тој што го поканил Каран да му помогне против соседите, ветувајќи му ја својата ќерка и своjaтa држава. Но навреме предупреден од еден Ксеев роб за стапицата која му ја подготвувал, Каран го убива овој владетел. По победата над Ксеј, Каран издигнал трофеј, но еден лав се спуштил од Олимп и го соборил столбот. Оттогаш македонските владетели не издигнуваат трофеи по победите или ретко.

Според преданието на Јустин, Каран откога собрал војска и дошол во Македонија, врвејќи зад едно стадо кози, со помош на дождот и маглата успеал незабележано да влезе во еден град. Изгледа откако го заземал градот, тој се сетил на претскажувањето и тука го поставил својот престол, во градот Ага (Еге). Оттогаш во сите војнички походи, пред Македонската војска, настапувале кози, а Каран откако ги изгонил непријателските владетели,  обединил дел од македонските племињата, племиња кои верувале и основен култ и божество била Божицата Мајка - MA кe, Д (името на богот) OH (дека тој е единствен) e креаторот (вториот креатор на светот по Македонскиот антички календар), од тука - МАКЕ ДОН И ЈА и  Ѕе - богот на сонцето, не само што обожавале исти божества, тоа што е најважно зборувале ист јазик, со милениуми, тоа да е јасно.

AГA ЅЕ ТJX Ѐ

АГА (името на светата козата и градот) ЅЕ ТУКА Ѐ

          АГА во древниот свет сé однесува на светата коза Ага која сé обожвала како божество најмалку 2000 години п.н.е., оттука и името на древната македонскa престолнина Ага (нé Еге име кое é погрешно прочитано или ''вергина'' име кое го дадоа грците после 1925 на древниот археолошки локалитет, грците, кои апсолутно немаат никаква релација со античките народи во регионот, секако читаат погрешно ''AГAΘE - АГАТХЕ'', го преведуваат како ''со срeќа'', што е апсурд, кој дел од зборот, попрецизно зборовите, означуваaт ''со срeќа'', ''АГА'' или ''ТХЕ'').

          Македонски кованици со буквата ''Ѕ'' - Ѕе и светата коза Ага, од македонскиот владетел, василеос Амjнтaој (нé Аминта, зошто е погрешно прочитaно) ПРВИ

Круг со точка ја означува буквата ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' - '''' - Ѕ ѝ е во чест на богот Ѕе, буква која била заменета од римјаните со буквата '''' - TX, круг со црта по 40 - та година п.н.е., оттука грците читаат ''ТХЕ'' нé ''ЅЕ''.

Сé претпоставува дека името на градот го дал македонскиот владетел василеос Каранон, според еден негов сон или предание, дека една коза ќе му го посочи градот од каде ќе владеел, но има показатели, кои треба дополнително да сé истражуваат зошто сé потребни солидни докази, дека името на градот é подревно.

Амјнтаoj ПРВИ, не бил официјален владетел туку бил деградиран во берсиски (персиски) страпија - вазал, исто и неговиот син Александрој, затоа не можел да ги потпишува своите кованици со своето име, сé додека Александрој ПРВИ не ја ослободил Македонија, се прогласил за владетел и така почнал да ги потпишува своите кованици со неговото име.

 

 

ШТИТOT СО ОСУМТЕ ЗЕТИ

Сонцето со 8 зети (зраци),
Македонските племиња (зраците) околу владетелот (E - SE - Точката го симболизитра Ѕе).

Според второто предание, Ѕе - богот на сонцето му претскажал на Каран дека една коза ќе му го посочи  градот од каде ќе владее, тоа бил древниот македонски град Ага (Еге), oд кој град  ДОАЃА И ИМЕТО НА ЕГЕЈСКОTO  МОРЕ.                  

 ΒΑΣΙΛΕΩΣ  KOINN - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

К O И Н O Н

       Коинон e ВТОРИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација, владеел од 778 до 750 п.н.е.. 

Македонскиот историчар Марсјас од Белас (нe Пела) ја раскажува следната етиолошка приказна во врска со неговото име: 

„... И извесен Kонопис од Колхис дошол во Македонија и живеел во дворот на Каран, кога се роди наследникот машко дете, Каран имал желба да го именува по неговиот татко, Киранон или Каранон, но мајката се спротивставила и сакала по нејзиниот татко да се именува детето. Кога од Kонопис беше прашан, e одговорено: со ниту едно име. Затоа тој беше наречен Коинон (заеднички) ".

Значајно за времето на владеењето на василеос Коинон е тоа што почанлo да се употребува во Македонија писмото/азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН:

Правилно име на писмото е: ''КOINN   MAKEΔNΩN'' - КОИНОН МАКЕДОНОН.

Нас не интересира ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмото од времето на василеос Коинон (Коин), од 800 - та година п.н.е. до Филип ШЕСТИ, нé понатаму, нормално е дека сé разликува од другите видови на азбуки ''коини'', зошто тоа е тоа оригиналното:

КОИНОН МАКЕДОНОН

МАКЕДОНСКОТО ПИСМО

КОИНОН МАКЕДОНОН ☼ МАКЕДОНСКОТО ПИСМО

 

Азбуката опстојува горе долу, уште од  800 - та година п.н.е., време кога на Македонскиот престол бил владетелот василеос Коинон (Коин) и така во чест на неговото име,  азбуката е наречена по неговото име - КОИНОН МАКЕДОНОН. Како доказ e и буквало исковано името на писмотo на Македонските кованици, за жал како доказ за името (моментално) сé Македонските кованици од една слободна (Касторија) територија пред да биде повторно окупирана од римјаните.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   TAPIMAN - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

   Т A Р И М А O H      

 

       Тaримаон (Тар и Ма) е ТРЕТИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација, владеел од 750 до 700 п.н.е..

Во „Историјата на светот“, Сер Валтер Рали наведува дека Каран, водејќи колонија во Македон (ија), забележал стадо кози како бегаат од невреме и ги следел кон Портите на Воден.
Бидејќи билo мрак, тој незабележано влегол во градот и го освоил градот без отпор. Наскоро откако тој го симна Ксеј (Значи Ксеј бил владетел пред Каран,.. имало и други пред него) станa владетел на Македон (ија). 
Откако владееше 28 години, го наследи Коин, кој владееше дванаесет години.
Коин го наследи неговиот најстар син Тaрима, кој владееше 28 години.
Тaрима беше наследен од од Бердика ''A'' - ПРВИ.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

Според читањето на азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН - ПЕ = БE, значи, БЕРДИКА.

Б Е Р Д И К А O J     П Р В И

 

        Бердика ПРВИ бил ЧЕТВРТИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација кој владеел од 700 п.н.е до 678 п.н.е..
Тој е познат како прв владетел кој ги обединил поголемиот дел од македонските племиња. Оваа биографија на василеос Бердика можеби е пропаганда. Името на Каранон не е спорно, еден син на василеос Филип Македонски се именувал како Каранон.
Бердика кој на овој начин воспоставил власт и застанал на престолот во Македонија. Од Aproc избегале кај илирите тројца браќа, кои биле потомци на Темен; тоа биле Гаван, Аероп и Бердика.

Откај илирите, преминувајќи ги планините, втасале во Горна Македонија, во градот Лебаја. Таму се главиле слуги за плата кај владетелот и тоа, едниот ги пасел коњите, другиот говедата, а најмладиот од нив, Бердика, козите и овците.

Во тие стари времиња и луѓето кои биле на власт биле сиромашни, не само масите, па жената на владетелот сама им го готвела јадењето на слугите. И секогаш кога печела леб, лебот на слугата Бердика сам од себе нараснувал двојно. Бидејќи тоа постојано се случувало, владетелката му кажала на својот маж.

Кога владетелот го чул тоа, веднаш помислил дека тоа е божјо чудо и дека предвестува нешто големо. Затоа ги повикал слугите и им рекол да си одат од неговата земја. Тие, пак, му рекле дека е право првин да си ја добијат заработувачката, а потоа ќе заминат. Α владетелот, кога слушнал дека зборуваат за плата, залуден од некој бог, покажувајќи на она место на подот каде што се спуштале сончевите зраци што влегувале низ оној отвор на покривот низ кој излегува чадот од куќата, рекол: 

„ Еве, ви ја давам платата што вие ја заслужувате ". Гаван и Аероп, постарите браќа, слушајќи го тоа, останале стаписани, а најмладиот рекол вака: 

- „ Го примаме, владетелу, тоа што ни го даваш ".

Притоа со ножот, што случајно го имал кај себе, го заокружил тоа место на куќниот под каде што паѓале зраците. Откако така ги оградил зраците, трипати зацрпал од нив и си ги ставил во пазувите, а потоа и тој и неговите браќа заминале.

Кога тие заминале, некој од советниците му објаснил на владетелот што значи тоа што го направило момчето и со каква мисла најмладиот од браќата го зел понуденото. Кога го чул тоа владетелот, се накострешил и пратил коњаници за да ги убијат момчињата.

Во таа земја има една река на која потомците на тие мажи од Aproc и принесуваат жртви како на свој спасител. Тогаш реката, откако ја преминале Теменидите, толку надошла што коњаниците не можеле да ја преминат. Момчињата, пак, дошле во друг дел на Македонија и се населиле блиску до таканаречените Градини на Мида, синот на Гордиј. Во нив сами од себе растат трендафили од кои секој има по шеесет цветни ливчиња, a co миризбата ги надминуваат сите други трендафили. Во тие градини, како што прикажуваат Македонците, бил фатен Силен. Над градините се издига планина, која се вика Бермиј, a е непроодна поради снег и студ.

Македонија 678 п.н.е.

Откако го зазеле тоа место, браќата, тргнувајќи оттаму, преземале напади, па ги покориле и другите делови на Македонија.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APГY   ''А'' РВI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Р Г O Ј     П Р В И

 

               Аргoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 3 - та генерација од околу 678 п.н.е. до околу 640 п.н.е.. Го наследил татка си Бердика ПРВИ. По него, наследникот на Македонскиот престол бил неговиот син Филип ПРВИ. Споменат е од  ксенскиот историчар Арод (Херодот) и од Јунијан Јустин.  

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ФIΛIY  ''А'' РВI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

Ф И Л И П О Ј      П Р В И

        

       Филипoj ПРВИ, син на Аргoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 3 - та генерација од 640 п.н.е. до 602 п.н.е.. Бил наследен од Аероп ПРВИ.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AEPOY  ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Е Р О П О Ј        П Р В И

 

         Аеропoj  ПРВИ 602-576 п.н.е бил владетел на Македонија 3 - та генерација, син на Филип ПРВИ, правнукот на Бердика ПРВИ, четвртиот владетел и татко на Алкетoj  ПРВИ  (Ксенскиот историчар Арод (Херодот), 8. 139).

         ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AΛKETY  ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Л К Е Т О Ј     П Р В И

 

           Алкет ПРВИ 576 — 547 г. п.н.е. бил владетел на Македонија, кој живел во  6 век п.н.е. и бил петти во лозата Аргеади.

Ксенскиот (не jонскиот, ''јонија'' е латински термин) историчар Арод (Херодот) го споменува Алкет како син на владетелот Аероп ПРВИ. Хрониката на Есевиј вели дека Алкет владеел 29 години, во времето во кое Карош (не Кир Големиот) бил владетел на Персија. Подоцна ова име го носеле и владетелите на Молосија.

Името му означува - Алкет - А Л к е Т - јас (богот) Ил како (богот) Т.

Mакедонски вазал кој работел како платеник за берсијците, од времето на Карош - Ка Aр ош од Берсија

Карош од Берсија (не Кир) берсиски владетел

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY  ''А''  РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А М J Н Т А O J     П Р В И

 

Амjнта ПРВИ бил владетел на Македонија 540 - 498 п.н.е кој бил даночен вазал на перскискиот владетел Дариј ПРВИ. 

Го поставил камен  - темелникот на градот Белас (не Пела) со намена да биде главен град на Македонија, да ја замени старата престолнина Ага (Еге). 

Може да се каже дека со него почнува историјата на Македонија од 3-та генерација на владеели. Тој бил прв македонски владетел кој одржувал врски со другите држави. Во времето на Амjнта ПРВИ, данајците почнале да го колонизираат Македонскиот брег. Аминта се сојузил со Песистратите на Аѕена (данајска) и кога Хипиј бил истеран од Аѕена, Амjнта му ја понудил територијата на Термајскиот залив на Антема.

КРАТКО ЗА ЕТЕИЈА

Еејтеја, државата на етеите (хититите) била уништена од Берсија. До 1902 не се знаело ништо за нив, но во биографијата на Македонскиот владетел Василеон Александаp Македонски има податоци дека тој се разбирал со нив без преведувач и векови после уништување на нивната држава. Најверојатно етеите биле скити.

Етејска архитектура

БЕРСИСКИ ИНВАЗИИ И МАКЕДОНИЈА 512 ПНЕ

Bо 512 година п.н.е. персиската војска го преминала Илеcпон (Босфорот), ја зазела Тракија, го преминала Истар (Дунав) и им објавила војна на скитите. По неуспешната кампања против скитите, персијците се свртеле на запад и југ на Македонскиот Полуостров. За понатамошниот тек на случувањата, историчарот Aрод (Херодот) ( 5, 17 и понатаму ) опишува дека кога персискиот војсководец Магабаз:

 „ Ги покорил пajонците, испратил во Македонија пратеништво од седум најугледни персијци, кои после него уживале најголем углед во војничките логори. Тие биле пратени кај Амjнта, во име на владетелот Дариј, да побараат земја и вода…” 

Тој им дал тоа што барале и ги повикал да му бидат гости, па им приредил богат ручек и ги нагостил Персијците колку што можел подобро.

Кога после ручекот седеле и пиеле вино, персијците изјавиле: 

„ Пријателу Македонче, ние персијците имаме обичај на свечен ручек да ги донесеме со себе своите жени и љубовници да седат со нас ”.

На тоа Аминта одговорил:

„ Персијци, ние таков обичај немаме, кај нас се одвоени мажите од жените, а бидејќи вие сте господари и ги барате, желбата ќе ви биде исполнета ”. 

Жените дошле и седеле покрај персијците и тогаш тие веднаш почнале да ги пипкаат по градите, зашто веќе биле пијани, а некои се обиделе и да ги бакнуваат. Додека Амjнта бил мирен, но гневен, неговиот син Александар не можел веќе да се воздржи, па нерасположено му рече на Амjнта:

 „ Ти татко, со обзир на својата старост, можеш да се повлечеш и остави го пиењето, а јас ќе останам и ќе ги послужувам гостите ”.

Бидејќи владетелот Амjнта отишол, Александар им рекол на персијците: 

„ Почитувани гости, овие жени ви стојат потполно на располагање и можете, ако ви е по волја, сите или поедини да ги обесчестите, но пуштете ги да се измијат, па пак ќе ви се вратат по миењето ”. 

Бидејќи персијците се сложиле, тој ги пратил жените надвор, во женските одаи, а Александар облекол исто толкав број голобради момчиња во женска облека, па на секого му даде нож и ги вовел внатре. Кога влегол со нив, им рекол на персијците: 

„ Персијци, мислам дека сте добро нагостени, па ви ги нудиме уште и своите мајки и сестри да се уверите дека ви  укажуваме онакво почитување какво што ви припаѓа ”. 

Штом персијците се обиделе да ги милуваат преоблечените момчиња, тие ги убиле сите до еден. По големата истрага на персијците, Александар вешто ги смирил, а на шефот на истражната персиска комисија Бубар му дал многу пари и сестра му Гигеја за жена, со што работата била забошотена.

Антички извори: Ксенскиот историчар Арод (Херодот) 5. 17, 94; Јустин 7. .2 ; Тукидид 2. 100; Павзаниј 9. 40 

Берсискиот Владетел на владетелите Дареиос ПРВИ

Берсиска кованица од времето на Дареиос (Дариј) Големиот 505 п.н.е.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел кованицата - СТАТЕР од сребро (сребреник), системот го копирал од Берсија, за да го олесни екoномскиот развој во Македонија.
СТАТЕР - С' ТАТЕ 'Р, ЗЕМЈАТА НА ТАТКО.
С ТАТ АР по веродостојно.
СТАТАР - татковина - држава
С'ТАТО - ''STATO'' - држава, но на италијански.
''Patria'' - татковина, сé е сврзано со зборот татко, во однос на државата.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел и кованицата - ДРАХМА - ДР АХ МА.

ДРАХМА - ''ΔΡΑΧΜA'' - еднина
ДРАХМАИ - ''ΔΡΑΧΜAI'' - множина

Зборот ДРАХМА е Македонски, по прецизно тоа сé збир на 3 збора: 

ДРАХМА - ДР АХ МА 

Д'Р - дар
АХ - за
MA - Божицата Мајка - Ма

Значи: ДРАХМА - Дар за божицата Мајка - Ма ке дон и ја. Божицата Мајка - Ма, си го бара само своето, не туѓото.

*** Грците под водство на Ото од Баварија после 1832 го имаат украдено името на Македонската античка финансиска валута.

    Според второто предание, Ѕе - богот на сонцето му претскажал на Каран прадедото на Амjнта, дека една коза ќе му го посочи  градот од каде ќе владее, тоа бил древниот македонски престол Ага (Еге), oд кој град  ДОАЃА И ИМЕТО НА ЕГЕЈСКОTO  МОРЕ. 

Магичниот квадрат го добива своето име затоа што сите редови, колони и дијагонали се собираат до истиот збир, кој се нарекува магична константа. "Магичниот прозорец", е на првата  кованица на Македонскиот владетел василеос Амjнта ПРВИ, значи далеку по древен и го има на многу други Македонски артефакти. Македонците биле астрономи (Кокино), Математичари (квадратот), доктори (Хипокрит), биолози и итн и итн уште во антиката. Античката мистична Александрова академија од Александрија го имала тој амблем како симбол, наречен "магичен квадрат".

Следејќи ги кованиците и буквата ''Ѕ'' - Ѕе, дојдовме до многу значајно откритие, а тоа е дека Македонскиот владетел, василеос Амjнтој (Аминта) ПРВИ, таткото на Александрој (Александар) ПРВИ, веќе го користел писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' пред својот син и наследник на своите кованици, значи теоријата дека писмото потекнува од времето на Коинoн (Коин), е се поблизу. Василеос Амjнта ПРВИ своите кованиците ги потпишувал со името на богот на светлината, буквата: - ''Ѕ'' - Ѕe.

Значи ''ковано'', докажанo.

Амјнта ПРВИ, не бил официјален владетел туку бил деградиран во берсиски (персиски) страпија - вазал, исто и неговиот син Александрој, затоа не можел да ги потпишува своите кованици со своето име, сé додека Александрој ПРВИ не ја ослободил Македонија, се прогласил за владетел и така почнал да ги потпишува своите кованици со неговото име.

 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΑΛΕΑΝΔΡY  ''А''  РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

 

А Л Е К С А Н Д А Р O J    П Р В И

 

 

МАКЕДОНСКИОТ ВЛАДЕТЕЛ ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ ПРВИ  -  ОРГАНИЗАТОРОТ НА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ ПО ПОВОД НА ОТСТРАНУBAЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА.

Василеос Александар ПРВИ бил владетел на Македонија од 498 п.н.е до 454 п.н.е. Бил син на Амjнта ПРВИ И E ОРГАНИЗАТОРОТ НА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ ПО ПОВОД НА ОТСТРАНУBAЊЕ НА БЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА.

Александар бил син на Амjнта, а Амjнта син на Алкет, на Алкета му бил татко Аероп, кој бил син на Филип, а на Филип му бил татко Аргoј, а на Аргoј татко Бердика. Такво е родословието на Александар, синот на Амjнта.

 

Македонец со македонската капа - Кауција (ка у Ѕе - како во Ѕе) - т.н. ''сонце на главата'', во војската на Кашајрша 480 п.н.е.

Кога Александар, испратенод Марaдон, втасал во Аѕена, вака им се обратил на aѕaјците (данајците):

„Мажи аѕaјци, Марaдон ова ви го вели:

Мене ми втаса писмо од Големиот владетел, кое го кажува ова:

,, На аѕејците им ги простувам сите грешки што ги направија во однос намене.
Cera, Марaдон, ти вака направи: прво, врати им ја земјата, а второ, покрај таа, нека земат самите и друга, која сакаат и нека управуваат според сопствени закони. И сите храмови што јас им ги запалив, ако сакаат да се смират со мене, обнови им ги,, .

 

Александар  бил во непријателски односи со Берсија (Персија) и ги имал убиено дипломатите на Дарoј ПРВИ кои дошле на Македонскиот двор на неговиот татко за време на Ксенска буна, заради недолично однесување кон домаќините. Но подоцна морал да се покори на Берсија за време на походот од страна на (персискиот) Дариевиот син Кашајрша (не Ксеркс) ПРВИ, врз Аѕена (данајска) и бил представник на персискиот војсководец и страп Марaдон (не Марадаониус - латинско - не Марадони, туку: Ма 'рa дон - многу македонски, е евидентно некој предавник). За време на мировните преговори по поразот на Персија во битката кај Саламис во 480 п.н.е. И покрај неговата соработка со Берсија, Александар често им давал воeна помош и совети на Аѕена и ги предупредил за плановите на Мардон во битката кај Платаеа во 479 п.н.е.

По Берсиските војни, Василеос Александар ПРВИ владетел на Македонија конечно успеал да ја врати независноста на Македонија. ПО ТОЈ ПОВОД ТОЈ ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ СПОРТСКИ ИГРИ.

Ксенската Буна 

Aѕaјците (данајците) ги помагале ксенците од Ѕеника (Мало Азија) во неуспешното востание против берсијците, востанието траело 10 години, пред да биде задушено од Берсија. Има една интересен податок каде берсискиот владетл го задолжува својот роб, да го потсетува секој ден, дека треба да ги казни аѕaјците од Аѕена. Берсиската армија пробала да ги окупира аѕејците перку десант од вода, но не успеале, зошто аѕајците имале и тие силна поморска флота.

Мултнационалната војска на Ка ша Jр ша 480 п.н.е.

За освета берcијците и нивните вазали (меѓу кој сé и Македонците) под водство на Кашајрша доаѓаат во Аѕена и ја палат, притоа оставаат дел од армијата 90.000 војници во Воиoа (Беотија), да презимат и да ги докрајчат следното лето аѕaјците.

Значи овој извадок подолу е од 479 п.н.е. зимскиот период, кога Големиот берсиски владетел сакал да се помири со аѕaјците од Аѕена, па пробал да ги подмити.

Кога Александар, испратен од Марaдонoј, втасал во Аѕена, вака им се обратил на aѕaјците (данајците):

„Мажи аѕaјци, Марaдон ова ви го вели:

Мене ми втаса писмо од Големиот владетел, кое го кажува ова:

,, На аѕејците им ги простувам сите грешки што ги направија во однос намене.
Cera, Мардонoј, ти вака направи: прво, врати им ја земјата, а второ, покрај таа, нека земат самите и друга, која сакаат и нека управуваат според сопствени закони. И сите храмови што јас им ги запалив, ако сакаат да се смират со мене, обнови им ги,, .

 

 Делови од Македонија сé до Воиoа (Беотија) биле окупирани и сега и тие како вазали на берcијанците и тиe земаат учество во таа војна. Но најверојатно берсијците само го искористиле поводот за казна врз Аѕена да окупираат нови територии. Воедно персијците ја уништуваат големата Пајонска држава.

Берсијците градат спектакуларен мост кај теснецот Илеспонт за транспорт на војската од Ѕеника кон Ѕеиа (Европа)

Мостот бил вистинско инжинериско чудо за времето
Мостот бил изграден за да берсискат војска полесно манeврира кон Ѕеиа

     Ксенците потпомогнати од aѕaјците (данајците) дигнале востание, кое се проширило скоро низ цела источна Ѕеника (Мало Азија). Tоа го налутил персискиот владетел ДАРOЈ ПРВИ, КОЈ ПОТОА НЕГОВИOT син  Кашајрша (не Ксеркс) ПРВИ  доаѓа со 200.000 војскa преку Илеcпонт, каде изградиле мост и преку Македонија и останатите стасале до на Полуостровот Аѕеника, преку преминот Ѕермополе (Термобили) и ја пали Аѕена (данајска). Aѕaјците бегаат надвор од Аѕена и така се спасуваат.

Берсиски артефакт, берсиец убива коплит

Oттука и омразата на Mакедонците и аѕaјците (данајците)  кон Берсија,.. зошто берсијанците сигурно не биле и добри кон Mакедонците, не само кон  градовите  држави. 

Ка ша Jр ша од Берсија (не Ксеркс) берсиски владетел

Ка ша Jр ша од Берсија (не Ксеркс) берсиски владетел - Музеј на Иран

ПОХОДОТ НА КАШАЈРША (НЕ КСЕРКС) ОД БЕРСИЈА 480 ПНЕ И БЕРСИСКИ ВАЗАЛИ

Треба јасно да се знае дека, Македонија (унитарна држава), Ѕецалија (Воен Cојуз), Фоќиc (град држава), Ѕева (Теба - град држава), Кариа (град држава) и други, не биле ''данајци'', прво биле вазали на Берсија, ја палеле Аѕена (данајска) заедно со Берсија, потоа откако ја отфрлиле берсиската окупација, станале членови (Македонија во 346 п.н.е.) на Амфиктониада (cега не е јасно дали и воопшо постоел овој сојуз во тоа време, зошто и Фоќис, заедно со Делфи зошто градот бил во Фоќија, билe берсиски вазали), но градот Кариа (или Карија по наше) бил униште од данајците, мажите биле убиени, а жените и децата станле сексуални робови, нивните ''приходи'' биле наменети да се се обновува градот Аѕена.

МРАЧНАТА ВИСТИНА НА КАРИАТИДИТЕ

Кариатиди - Кораи статуи во Акропол во Аѕена данајска, храмот Еретеј, машките статуи се викале Таламони

       Откако славно го победиле конфликтот, данајците донеле заедничка одлука да направат војна на жителите на Карија (од Ѕеиа). Откако ја освоија тврдината, тие ги убија сите способни мажи, го запалија градот и ги поробија жените, без притоа да ги натераат да ги сопрат ударите или другите матронични украси. Тие сакаа всушност да ги искористат сите свои сограѓани, угнетувани од срамот од тешкo примернo ропство не само за време на прославата на триумфот, туку засекогаш. 

Архитектите на ВРЕМЕTO тогаш ги претставуваа во јавните згради сликите на жените од Карија во чин на носење тешки обвинети, сакајќи да ги потсетат потомците за нивната вина и нивната казна.

 (Де архитектура, 1, 1, 5; Марко Витрувио Полионе)

 

Имено за што станува збор, станува збор за жителите на Карија, соседен град држава на Аѕена данајска, кој станал сојузник на персијанците. За одмазда данајците го уништиле градот, а жените, најверојатно и децата ги принудиле на срамно ропство. Заначи преживеаните жени и деца на Карија биле однесени во храмови - ''јавни куќи'', а приоходите од таа дејност била наменета за обновување на Аѕена данајска. 

Сé предпоставува дека дел од Акрополот вo Аѕена данајска, храмот Еретеј бил претворен во храм (јавна куќа) од аѕaјскиот тиран Еретеј. 

Сега и ова не е јасно, дали илирите ги иселиле бригите од Бригија и на нивно место се населиле илирци, или бригите се иселиле самите, треба да се истражува.

Во последната битка cо перcијанците под водство на персискиот војсководец Марадон во Воиoа (Беотија), каде перcијанците останале да презимат, во војската на здружените градови држави - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'', кои биле НЕАСИМИЛИРАНИ ПЕЛАЗГИ - белци - Аркадиската Лига од Полуостровот на Ѕе, имало 35.000 војници илоти од тоталниот број на 70.000 во војската на здружените градови, ''Амфиктонијада (не е јасно дали тогаш постоел тој сојуз ) и Аркадиската Лига''.

     После нивниот пораз во Платеа 479 п.н.е., персиската војска под команда на Артабаз сé обидела да се повлече  назад во Ѕеника (Малo Азија). Повеќето од 43.000 преживеани биле нападнати и убиени од силите на Македонскиот владетел Василеос Александар Први на устието на реката Стримон. Василеос Александар Први на крајот ја врати Mакедонската независност по завршувањето на Персиските војни.

Битката кај делтата на реката Струмион, означува крај на персиската доминација во Македонија
Оваа битка се крие на големо од ''историчаритe'' или кутрите не слушнале за неа

На местото на битката бил изграден град по име Амфиполитон, најверојатно од Македонскиот Василеос Александар ПРВИ.

Името на градот е Македонско, интерпретација на името - АМФИПОЛИТОН:

АМФИПОЛИТОН - АМ ФИ ПОЛИТ ОН

- АМ - ам - војна,

- ФИ - најсилен, антички бог на силата,

- ПОЛИТ - град од камен изграден каде изобилува вода (тој збор може да се интерпретира и на друг начин, но вака е во ред),

- ОН - тој.

АМФИПОЛИТОН - Воинствено најсилни од градот кој изобилува со вода за пиење.

Персискиот мост кај Илеcпонт бил уништен од аѕајците од Аѕена

По битката кај влевот на реката Струмион во Агајско Море идната местоположба на на градот Амфиполитон, аѕајците од Аѕена ја искористуваат таа прилика и го уништуваат мостот кој го изградиле персијците и инсталираат аѕајска колонија. ''Канап'' од мостот бил долго чуван од водачите на Аѕена, како симбол на победата врз Персија. Тогаш аѕајците и инсталирале колонија кај Илеcпон 479/8 п.н.е., со изговор дека ќе го чуваат Ѕеискиот (европскиот) дел од преминот од идни агресии од Персија.

     Од благодарност кон василеос Александар Први, Македонскиот владетел, иако сé борел како вазал на страната на Персија, но им давал воени информации, (значи бил шпион) на здружените држави градови - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'', НЕ АСИМИЛИРАНИ ПЕЛАЗГИ - белци - Аркадиската Лига, (тој подоцна постанал еден вид сојузнк, а не чен на во воено - религиозната организација Амфиктонијада, тој не бил ''данаец'', ниту сродник на данајците), на василеос Александар Први, му било признаето и дека бил потомок на Араклеон (Херкул).

ТРЕБА ДА НАПОМЕНЕМЕ дека василеос Александар Први, со своите војници учествувал како вазал и сé борел на страната на персијците, во таа војна, ги помагал здружените градови држави - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'' - Аркадиската Лига, во борбата против персијците, со воени информации, за да го придобијат, потоа заради воени интереси, воено - религиозната организација Амфиктонијада, постанал еден вид сојузнк, а не член на нивната воено религиозна организација, апсолутно нé затоа што бил сродник на данајците, туку заради воени интереси, па, му било признаето дека бил потомок на Араклеон (Херкул).

Значи Василеос Александар Први, имал потреба од валидни сојузници, а не дека бил ''данаец''. Персија била многу голема држава со многу економски и воени ресурси, не сé знаело дали повторно ќе нападнат во Ѕеиа (Европа). Затоа Василеос Александар Први, решил да сé здружи и станал еден вид сојузнк, а не член на воено - религиозниот сојуз Амфиктонијата, која основна цел им била одбрана од Персија. Својот дел Македонците го имаат направено и сé очекувалa повторна инвазија од персијците. 

Амфиктионската Лига или ''Светата Лига'', е религиозен сојуз во која Македонија била примена дури во 346 п.н.е.. значи, не, во времето на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, како што лажат денес грците.

    ВО ЧЕСТ НА ПОБЕДАТА ВРЗ ПЕРСИЈА И ОТСТРАНУВАЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА, АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ НА СЕВЕРНАТА СТРАНА ОД СВЕТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП. НА ТИЕ ОЛИМПИСКИ ИГРИ АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ПОКАНУВА СИТЕ НАРОДИ КОИ ЗЕМАЛЕ УЧЕСТВО ВО БОРБАТА ПРОТИВ ПЕРСИЈА СО ТОА ОВИЕ ИГРИ БИЛЕ И ПРВИТЕ МЕЃУНАРОДНИ ИГРИ ОРГАНИЗИРАНИ ОД МАКЕДОНЦИТЕ.

Занчи градовите држави под преминот Ѕермополе (Термобиле) на Полуостровот Аѕеника (cамо тие биле данајци, населени од Африка) и на Полуостровот на Sе (Пелопонез) НЕ БИЛЕ СИТЕ АСИМИЛИРАНИ СРОДНИЦИ НА ДАНАЈЦИТЕ. Илотите, домородно население од Полуостровот на Ѕе, не биле сродници на аѕajците (данајците) кои потекнуваат од Нубија - Африка. 

ПОЛИТИЧКИТЕ СОСТОЈБИ ПОД И ОКОЛУ ПРЕМИМИНОТ ЅЕРМОПОЛЕ 480 ПНЕ

Потеклото на аѕајците (данајците) им бил нубијците од Нубија. Значи само малиот Полуостров Аѕеника, бил асимилиран целосно од данајците, другите делови не.

Воиoа (Беотија), со градот Ѕева (Теба) ( Светата Чета од Ѕева) биле асимилирани од феникијците, НЕ од данајците.

Основач на Ѕева е феникискиецот  Кадмус кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (Беотија) претходно пелазгиска (населена со белци) земја,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа (Европа). Диодор (110 3 p.305).

   Остатоците од палатата  на Кадмус  во Ѕева (Теба) датираат од околу 1400 - 1200 г. п.н.е.  

Mакедонски вазал кој работел како платеник за берсијците, од времето на Карош - Ка Aр ош од Берсија

     Македонците САМО ГЛЕДААТ на  ПОТЕНЦИЈАЛЕН сојузник КОН  градовите  држави, ПРОТИВ ИДНАТА ОСВЕТА ПРОТИВ БЕРСИЈА .... БЕРСИЈЦИТЕ ЈА ПУСТОШАТ МАКЕДОНИЈА СЀ ДО КОЧАНСКАТА КОТЛИНА (денес), ОВА НЕ БИЛО ЗАБОРАВЕНО ОД МАКЕДОНЦИТЕ КОИ ПОСЛЕ 150 ГОДИНИ ПЕРЕЗЕМААТ ОСВЕТИТЕЛНА ВОЈНА ПРОТИВ БЕРСИЈА.  

ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ - МАКЕДОНСКИ СПОРТСКИ ИГРИ

      ВО ЧЕСТ НА ПОБЕДАТА ВРЗ ПЕРСИЈА И ОТСТРАНУВАЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА,  МАКЕДОНСКИОТ ВЛАДЕТЕЛ, ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ,  ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ НА СЕВЕРНАТА СТРАНА ОД СВЕТАТА  ПЛАНИНА ОЛИМП. НА ТИЕ ОЛИМПИСКИ ИГРИ ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ПОКАНУВА СИТЕ  НАРОДИ  КОИ ЗЕМАЛЕ УЧЕСТВО ВО БОРБАТА ПРОТИВ ПЕРСИЈА СО ТОА ОВИЕ ИГРИ БИЛЕ  И ПРВИТЕ МЕЃУНАРОДНИ  ИГРИ ОРГАНИЗИРАНИ ОД МАКЕДОНЦИТЕ.

           ЗНАЧИ ОРГАНИЗАТОР НА ОЛИМПИСКИТЕ СПОРТСКИ ИГРИ БИЛ  ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ,  ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА И СЀ ОДИГРУВАЛЕ  НА СBEТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП, BО МАКЕДОНСКА ТЕРИТОРИЈА, ПО ТОЧНО НА СЕВЕРНАТА СТРАНА НА СВЕТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП,  ПЛАНИНА КОЈА СЀ ГРАНИЧИ И CO ЅЕЦАЛИЈА (ТЕСАЛИЈА), НАPOД, KOJ БИЛЕ  KOHФEДEPAЦИJA ИЛИ ВОЕН СОЈУЗ - ЅЕЦАЛИСКА ЛИГА, НA  ГРАДОВИ ДРЖАВА СО APXOHT. 

       ОД ТУКА ТЕОРИЈАТА ДЕКА ТИЕ ИГРИ БИЛЕ ''ДАНАЈСКИ ИГРИ'' ИЛИ ''ГРЧКИ'' Ѐ НЕТОЧНА И НЕЛОГИЧНА,  БИДЕЈЌИ ТИЕ ТОГАШ ГРЦИТЕ, НИTУ ПОСТОЕЛЕ, А АЅAЈЦИТЕ БИЛЕ ДАЛЕКУ Н ЈУГ, не е исклучено да тие од Полуостровот на Ѕе си организирале свои спортски игри, но таму кај нив.

СЕТA ОВАА ТЕОРИЈА ЗА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ КАКО ''ДАНАЈСКИ ИГРИ'' ИЛИ ''ГРЧКИ'' Ѐ ИЗМИСЛЕНА, НЕТОЧНА и НЕЛОГИЧНА.

***** Првиот организтор на Олимписките Игри бил АРАКЛЕОН - (Херакле на латински), НО ТОЈ Е МИТ И РЕЛИГИЈА, како христоијанството денес, а не вистинска личност. Значи Македонскиот василеос Александар ПРВИ, син на василеос Аминта ПРВИ, поттикнат од митот на Араклеон, за кој го сметал како предок, за да ги придобие своите нови сојузници организирал Интернационални Спортски Игри на планината Олимп, оттука Олимписки Игри.

Таткото на Александар ПРВИ, Македонскиот василеос Амjнта ПРВИ, син на василеос Алкет, го вовел монетарниот систем инспириран најверојатно од персијците, додека неговиот син Александар го усовршил и го додал името на владетелот на писмото ''КОИOН МАКЕДОН'', на кованиците, со тоа ги заштитил уште повеќе и македонското писмо.

МАКЕДОНИЈА 454 ПНЕ

 

Овие кованици со писмото KОИНОН МАКЕДОНОН докажуваат дека градот Еион или Оион, или АИОН, според овие кованици:

''АJ'' или ''HI (KОИНОН МАКЕДОНОН) - АИ'', што асоцира на вистинското име на градот - АИОН

АИОН, за сега ќе го нарекуваме Еион, бил Македонски регионален административен центар во времето на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ и дека границите на Македонија на исток се протегале најмалку до Еион идниот Амфиполитон. Точното име на градот за сега е нејасно, за жал, мора да се ''потпреме'' на историските пишани докази кои најчесто се фалсификувани, додека не најдеме сигурен доказ.

За попрецизна датација на овие кованици, треба да се испитаат во лабораторија, но ќе се докаже дака биле најкмалку после 479 п.н.е., после битката кај утоката на реката Струмион, а со тоа и до градот Еион.

Постојат кованици од Еион без букви, но вака е многу потешко да се определи под кој административен центар припаѓал градот

По Јонското востание, кое било неуспешно бидејќи бунтот завршил со тоа што персијците повторно воспоставиле контрола над Тракија и Пaјонија, вклучувајќи го и Еион, a таму била изградена персиска тврдина наменета за постојан престој, веројатно во 492 п.н.е..

Местоположбата на персиската тврдина

Еион функционирал како еден од главните ахеменидски (персиски) градови во Тракија и Пaјонија, каде што се чувала хранатa за персискиот владетел Ксеркс ПРВИ и неговите големи војски. Арод (Херодот) и Диодор зборуваат за персиски гарнизони, меѓу кои беше и оној во Еион, што значеше дека неговиот висок командант очигледно бил етнички персиец. Ксеркс ги отповикал повеќето персиски трупи од областа зимата 480/479 п.н.е., се разбира откако биле поразени.

После битката кај утоката на реката Струмион, а со тоа и до градот Еион, Македонија го отфрлила вазалнот статус кон Персија и станала независна држава под водство на василеос Александрој - ПРВИ, градот потпаднал под Македонска администрација, а не како што денешните ''историчари'', најчесто грци кои се окупатори на Егејскиот дел на Македонија од 1912 година, лажат и ја кријат вистината, посебно за битката кај реката Струмион.

Најверојатно Македонскиот владетел василеос Александрој - ПРВИ, им дозволил на аѕајците од Аѕена да имаат една ''пристанишна станица'' за по пат кон Илепонт, но тие тоа го искористиле, посебно за време на тракиските инвазии и граѓанската војна во Македонија по смртта на василеос Александрој - ПРВИ и некој период го освоиле градот сега под име Амфиполитон. Градот подоцна потпаднал и под спартанска управа и евентуално и под управа на градот држава Ma Арон,

доказ се и овие две кованици (погоре), кои најверојатно се од времето кога градот Еион бил под административна управа на градот држава Ма Арон, јас така ги читам буквите - ''АР'', што асоцира на на градот држава Ма Арон или ''АJ'' или ''HI (KОИНОН МАКЕДОНОН) - АИ'', што асоцира на вистинското име на градот - АИОН, градот можеби бил некој период независен, што е многу по логично, но тоа било многу подоцна, сигурно после смртта на Македонскиот владетел василеос Александрој - ПРВИ, така почнало да се шири писмото KОИНОН МАКЕДОНОН на исток.

Грците преку измислени текстови додадени во историски раскази - хронаки, најчесто на Арод (Херодот) и Диодор, најчесто, лажат за некакви опсади врз Еион, како тоа?, но битката кај Струмион 479 п.н.е., тоа било битка помеѓу Македонците и персијците, ги разоткрива фалсификатите.

Еион според открините кованици, несомнено бил важен административен економски центар, се до преименувањето во Амфиполитион, кога станал предградие - пристаниште на Амфиполитон.

 

Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, прв го додал името на владетелот на писмото "КОИНОН МАКЕДОНОН", на Македонската кованица - статер, со тоа го заштитил Македонското писмо и е од големо значење овој негов чин.
СТАТЕР - С' ТАТЕ 'Р, ЗЕМЈАТА НА ТАТКО.

     Македонија била сметана за варварска земја од страна на аѕејците (данајците) кои имале колонија близу Македонија, по прецизно им било дозволено една колонија од василеос Амjнта ПРВИ во крајбрежниот град Маѕеон (не Метхон), но аѕајците почнале да профитираат, Македонците биле загрозени од аѕајскиот експанзионизам, почнале да се маешаат во внатрешните и надворешните работи на Македонија. Сега не е јасно, кои се поголеми варвари, аѕајците кои во тоа време биле неписмени или Македонците кои биле, писмени.

Писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' е Македонско.

    Македонците, докажано на кованици од времето на Македонските владетели Амjнта ПРВИ и неговиот син Александар ПРВИ, официјално за потребите на македонскиот двор во 498 г. п.н.е. го употребуваат писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', значи најмалку 100 години пред аѕaјците (данајците). Аѕена (данајска), кoja дури во 403 година п.н.е. за време нa тиpaнoт Евклида (Папаставроу, 1972, 61) гo ''вовелa'' пиcмo ''KOИHИ'' и направиле препис на книгата Илиада и Одисеја за нивни потреби.

Значи аѕaјците (данајците) го применуваат тоа писмо ''коини'', дури во 403 г. п.н.е.. Тоа означува дека аѕaјците пред 403 година п.н.е. БИЛЕ НЕПИСМЕНИ, или користеле некој друг вид на писмо за комуникација.

**** Објаснување на имињата на некои антички Македонски божества, Гена и Ма:

- ГАГЕНА - ГА - големата Гена, божицата на здрвјето, жена на Ар - креаторот,

- МЕГА - Ма големата Мајка, Га - Големата, МА - божицата Мајка, ќрка на Гена,

- ГА - голем, Mакедонски антички збор.

Оттука заклучуваме дека зборот ''МЕГАС - МЕ Г' АС'', всушност е Mакедонски збор, а не странски:

- ME - (слоговно) Големата мајка Ма,

- Г' (a) - ГА - големата Гена, божицата на здрвјето, жена на Ар - креаторот,

- AC - јас.

Значи МЕГАС АЛЕКСАНАР - јас сум како ''Ма и Гена Александар'' - ''големиот, најважниот и најсветиот Александар''. Оттка гледаме дела грците не знаат што употребуваат, т.е. употребуваат Македонски зборови и сé фалат со Македонски владетели и сето тоа ни го сервираат на нас Македонците како нивно.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AΛKETY  ''В'' ВTOРI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Л К Е Т О Ј    B Т О Р И

 

      Алкет BТОРИ 454 – 448 п.н.е. бил најстариот син на Mакедонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ. Тој станал владетел на Македонија по смртта на својот татко во 454 п.н.е.. Неговите браќа биле Бердика ВТОРИ и Филип. Алкет бил познат по својата зависност од алкохол. По шест години владеење, тој бил убиен од својот внук Архелај ПРВИ, од помаладиот брат и го преземал престолот на Македонија.

       ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY  ''В'' ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

Според читањето на азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН - ПЕ = Б значи, БЕРДИКА.

Интерпретација на името Бердика:
БЕРДИКА - БЕР ДИ КА - од десно на лево - КА Ди БЕР - Како Ди (Д - бог креаторот ) БЕЛ - Бел како бог.

Б Е Р Д И К А O J      B Т О Р И

         Бердика BТОРИ бил владетел на Македонија од 454 п.н.е до 413 п.н.е. Бил син на василеос Александрој ПРВИ.

По смртта на Mакедонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ во 452, Македонија почнала да се распаѓа. Македонските племиња станале речиси целосно автономни и имале слаби врски со владетелот.
Македонскиот владетел Алкет бил алхохоличар неспособен да ја води државата, па неговите браќа започнале граѓанска војна за Македонскиот престол, додека Македонија станала предмет на инвазија на траките, илирите и аѕајците. На аѕајците (данајците) од Аѕена им било дозволено да основаат една колонија во градот Маѕеон од Mакедонскиот владетел василеос Аминта ПРВИ околу 499 - та година п.н.е., кај Терманскиот Залив во Македонија, но аѕајците почнале да се шират профитирајќи од граѓанската војна, веќе ставиле некои Македонски градови како нивни вазали и го освоиле Амфиполитон, со образложение дека им бил потребен градот за да се снабдуваат со дрво за бродоградба.

ИНВАЗИИ ВРЗ МАКЕДОНИЈА ВО ПЕРИОДОТ ОКОЛУ 452 ГОДИНА П.Н.Е. И СЕПАРАТИСТИ

Како резултат на тоа се одвоиле: Илимаја, Линк, Белагон, Пајонија, а тие од Халкидеон си направиле свој сојуз, под името Халкидеонски сојуз.

ХАЛКИДЕОН, кованица од Халкидеонскиот сојуз

Кованица од Олинѕеион (не Олинт или ''олинтос'' и итн), еден од водачите на Халкидеонската Лига и кучето било симбил на аргеадите, знак дека тие од Олинѕеион биле Македонци.

Кованица од Олинѕеион или Аканѕеион, Халкидеон

^Најстарите Пајонски кованица со писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''^

ЈЕКОН или РЕКОН, текстот e многу тешко да се прочита, кованица пронајдена во древниот град денес археолошки локалит Астипон (Штип) - Македонија, датирана (околу) 460 п.н.е..

Многу силен доказ дека пајонците биле во склоп на Македонија во времето на Македонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ од каде го презеле писмото. Aѕajците (данајците) од Аѕена дури после 430 година п.н.е., со реформите на Еуклид, почнале да го користат писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''.

Кон 434 год., братот на Бердика ВТОРИ, Филип, го предизвикал брата си за престолот. Филип добил помош од Аѕeна (данајска) и сепаратистот, владетелот Дерда на Илимаја. Бердика BТОРИ возвратил со тоа што предизвикал востание во неколку вазални градови на Аѕeна, вклучувајќи ја и Потидаја. Аѕeна возвратила со 1000 хоплити и 30 бродови во Македонија и ја зазеле Терма. При маршот за опсада на Пинд, им се придружиле уште 2000 хоплити и 40 бродови. Меѓутоа, додека траела опсадата на Пинд, аѕајците (данајцитe) дознале дека Куѕе (Коринт) пратил 1600 хоплити 400 лесна пешадија во поддршка на Потидаја. За да се справат со оваа нова закана, Аѕана (данајска) склучила сојуз со Бердика ВТОРИ и продолжила да се бори во Потидаја. Бердика ВТОРИ веднаш го прекршил договорот и се упатил кон Потидаја каде аѕајците (данајците) победиле.

Во 431 год., Аѕeна (данајска) се сојузила со владетелот Ситалк на Тракија, по венчавката на аѕаецот Нимфодор со сестра му на Ситалк. Нимфодор потоа почнал преговори меѓу Аѕeна и Бердика ВТОРИ, каде Бердика ВТОРИ го добил назад градот Терма. Како резултат на тоа, Аѕeна ја повлекла својата поддршка на Филип и тракијците ветиле дека ќе му помогнат на Бердика ВТОРИ да го фати. За возврат, Бердика ВТОРИ измарширал накај сепаратистите од Халкидеон (Xалкидик).

Меѓутоа Бердика ВТОРИ повторно ги изневерил аѕајците (данајците) и пратил 1000 војници во поддршка на Спарта во нивниот напад на Акарнанија во 429, но тие пристигнале предоцна за да бидат од помош (Тукидид 2.80). Како одговор на тоа, Ситалк ја нападнал Македонија со ветување за помош од Аѕeна. Оваа помош никогаш не дошла и Бердика ВТОРИ повторно употребил дипломатија за да го задржи интегритетот на Македонија. Ја ветил својата сестра за невеста на внукот на Ситалк, кој го убедил Ситалк да ја напушти Македонската територија.

По оваа препирка, Бердика ВТОРИ се сојузил со Спарта и во 424 год., зедно со спартанецот Брасид го ослободиле Амфиполитон од аѕајците (данајците), кој бил една од најважните пристанишни градови во тоа време заради блискоста на областа со дрво за бродоградба. Ова бил тежок удар за Аѕeна (данајска) бидејќи била присилена  да увезува дрво од Македонија многу години. Ова ја зајакнало силата на преговарање на Македонија многукратно. Сојузот со спартанците му помогнал на Бердика ВТОРИ да ги зацврсти своите граници со тоа што го нападнале сепаратистот, владетелот Архабеј на Линк, со ветување на помош од Илирија. Меѓутоа илирците ја смениле страната и го нападнале Бердика ВТОРИ и неговите спартански сојузници. Слабо обучените македонски војници избегале и затоа спартанците почнале да се повлекуваат и од лутина ги нападнале македонските товарни коли. Ова го расипало односот помеѓу Македонија и Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) за многу години и затоа Бердика ВТОРИ морал да склучи сојуз со Аѕeна (данајска) во 423/2 год.

Во 417, Бердика ВТОРИ го напуштил сојузот со Аѕeна (данајска) и се приклучил кон Спартанско - Арговскиот сојуз. Само четири години подоцна, заради притисок од страна на Аѕeна, Бердика ВТОРИ ги раскинал врските со Полуостровот на Ѕе.

Најверојатно Бердика ВТОРИ го изградил градот Бер, на север од Ага, зошто датацијата на локалитетот е истата од тоа време.

МАКЕДОНИЈА 414 П.Н.Е.

Бердика ВТОРИ умрел во 413 п.н.е и му го предал наследството на својот син, Архелај.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APXEΛAY   ''А'' ПРВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

А Р X Е Л А O J     П Р В И

      Mакедонскиот владетел василеос Архелаoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 413 до 399 п.н.е кој стапил на престолот  по смртта на неговиот татко, Mакедонскиот владетел василеос Бердика ВТОРИ. Мајка му на Архелај всушност била робинка, а Архелај успеал да дојде до престолот со тоа што го убил неговиот чичко, братучед и неговиот полубрат кој бил законски наследник, но се докажал како способен и полезен владетел кој од корен ја променил државната административна структура, војската и трговијата.

Кратко по неговото крунисување, Архелај бил соочен со ситуација која му дозволила тотално да ги промени односите на Македонија со Аѕeна (данајска), кои представувале голема закана во последните 50 - тина годни. Аѕајците (данајците) биле тешко поразени во Сjракосион (Сиракуза), при крајот на 413 год. и најголемит дел од нивните бродови биле уништени.

Кованица од СЈРАКОСИОН (Сиракуза) С ЈРА К ОСИ ОН - С Јра (со Ара, жената на Ѕе) К (кај) ОСИ (о Ѕе) тој

Поради ова на аѕајците очајно им требало огромно количество на дрво за нови бродови и така василеос Архелај бил во состојба да ја постави цената. Потем тој великодушно ги снабдувал со сето дрво кое им требало. Како признание за ова, аѕајците го почестиле Mакедонскиот владетел василеос Архелај и неговите деца со титулата ,, Народен Проксенос и Евергет ".

Потоа Архелај се зафатил за спроведување на многу внатрешни реформи. Издал големо количество на кованици од оддличен квалитет, изградил тврдини, направил прави патишта (од важност за мобилноста на војската) и ја подобрил организацијата на војската, особено коњицата и коплитите.

Mакедонскиот владетел василеос Архелај е основач на светиот град Дион, на источните падини на Олимп, чии ѕидини изнесувале 2.500м во должина, а површината на утврдениот дел била 460.000 м². Покрај храмот на богот ''Ѕе'', тука биле и светилиштата на други богови, Дион и Деметра, потоа Асклепија, Изида (евидентно не била само египетска божица, исто како Ра, кој се обожавал многу во Македонија и во тоа време), Муза и други. Следат театри, некрополи, палати, терми, куќи за великаните и друго, кои биле откриени со археолошките истражувања од 1920, 1929, 1978 и понатаму. Градот бил изграден за да ја брани светата планина Олимп од странски освојувачи, пред се од експанзијата на аѕајците кои имале близу колонија и другите непријатели, да немаат пристап кон светите места.

Архелај спаѓа меѓу крупите личности на Македонија. Тој го продолжил обликувањето на внатрешната и меѓународната политика на Македонија, која била трасирана од страна на  Македонскиот владетел василеос Бердика ВТОРИ, за ослободување на приморските делови на земјата од аѕајскиот колонијализам, како и од аѕајското влијание. За да се ослободи од притисокот на Аѕана (данајска), тој во 410 година п.н.е. го преместил градот Пинд, кој бил најзначаен приморски град на Термајскиот Залив на македонската независност, во внатрешноста на земјата. Во неговиот период, Македонија се развила во модерна држава.

Василеос Архелај исто така бил познат како човек од култура и создал посебни културно - уметнички врски со  Аѕана.

Во новата Македонска престолнина, Белас - светол (illuminated),  Беласти - светли (the illuminated), (не Пела), (кое го ПРЕМЕСТИЛ од Ага) тој почнал да ги прима големите поети, трагичари, вклучувајќи го и Еврипид (кој ги напишал неговите трагедии Архелај и Бахите за време на неговиот престој во Македонија ), музичари и сликари, вклучувајќи го и Ѕевкиј (најславниот сликар во тоа време). 

Стопанството станало јако. Се граделе големи палати, сообраќајници, општествени и културни институции. На неговиот Македонски двор во Белас престојувале истакната личности од културниот живот, а меѓу нив и светски познатиот поет и секако главен трагичар Еврипид (485 - 406) кој бил Анаксагорин ученик и Сократов пријател. Тој во Белас кај Македонскиот владетел василеос Архелај останал до својата смрт (стандард шема - антички шпион), со многу големо взаемно почитување. 

Декорацијата на македонскиот двор ја извршил популарниот сликар на Араклеон (Хераклеа) од Сиѕеилија (Сицилија), земјата на двете сонца, под името Ѕевкиј, околу 430 година п.н.е. 

Исто така, познато е дека своето македонско потекло го истакнувал многу порано и прочуениот епски поет Хесиод (околу 700 година п.н.е.) кој пишувал дека е син на ''Ѕe''  и бил со исто презиме како Македонија и Македонците - Македoн -  МАКЕДОНOH (Е.I.Е., 1976, 1490). Хесиод е автор на теогонијата, создавање митови за боговите на Олимп и козмогонијата, за постанокот на светот. Тој во својот труд под наслов „Дела и денови” ги удрил темелите на науките за земјоделието, бродарството, домаќинството и живеењето, а сето тоа го преплетувал со митови и басни.

 

        Македонскиот владетел - василеоc - (вашата светлина) BАС ИЛЕ ОС Архелаoј   ЈА ПРОДОЛЖИЛ ТРАДИЦИЈАТА ШТО ЈА ЗАПОЧНАЛ HЕГОВИОТ  прадедо,  Македонскиот владетел - василеоc - BАС ИЛЕ ОС (вашата светлина) АЛЕКСАНДOJ ПРВИ и го вовел празникот ''Олимпија'', кој бил верски празник со атлетски натпревари во чест на победата врз персијците, на SE / ИЛЕ - Богот на Сонцето  и музите  во храмот на SE / ИЛЕ - Богот на Сонцето. Најголемите атлетичари и ументници биле собрани на едно место за овој настан на североисточната страна од светата планина Олимп во штотуку изградениот Македонски религиски - културен град Дион. Tака  со учествототo  на повеќе народи тој спортски настан  имал меѓународен карактер. 

 

                Василеос (вашатата светлина) Архелај бил убиен во 399 п.н.е. во лов од страна на еден од неговите слуги од доверба. Можно е ова дело да било дел од заговор, иако ништо никогаш не се докажало. Дотогаш тој успеал да ја претвори Македонија во голема воена и економска сила.

Македонија 399 п.н.е.

По несреќната смрт на Македонскиот владетел василеос Архелај, настанува период на анархија, инвазија од страна на илирите, пајонците, oлинѕеонците од Халкидеон и други. Овој период во Македонија траел околу 40 години, а се смениле девет владетели, следела воена помош од Спарта (362 и 379 година п.н.е.). Македонија станала неспособна да води независна меѓународна политика и се нашла меѓу двајца ривали:   Аѕeна (данајска) и Ѕева (Теба).

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   KPATEPY   ''А''   ПРВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

К Р А Т Е Р O J

      Македонскиот владетел василеос Кратер бил владетел на Македонија во 399 п.н.е..

      ΒΑΣΙΛΕΩΣ   OPEΣTY   I   AEPOY  ''В'' ВТОРI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

                                                                                                                                             

ОРЕСТOJ   И   АЕРОПOJ   ВТОРИ

 

              Македонскиот владетел василеос Орест бил владетел на Македонија кој живеел од 399 до 396 п.н.е..

Орест бил син на Македонскиот владетел василеос (вашатата светлина) Архелај од Клеопатра, која веројатно била вдовица на василеос Бердика ВТОРИ. Кога Архелај го загубил престолот заради заговор против него, Орест се уште бил дете и бил прогласен за василеос само формално, а фактички владеел неговиот старател Аероп. Тој наскоро го убил и самиот Орест и го зазел престолот на Македонија (Диодор, 14.37). 

         

Македонскиот владетел василеос Аеропoj ВТОРИ бил владетел на Македонија од 399 п.н.е. – 393 п.н.е., старател на Орест, синот на Македонскиот владетел василеос (вашатата светлина) Архелај ПРВИ. Аероп владеел речиси шест години, започнувајќи од 399 п.н.е..
    

                   Во првите четири години владеел заедно со Орест, а во останатите сам. Бил наследен од неговиот син Пајсаниа. (Диодор. 14. 37, 84; Дексип по Синкел. стр. 263, а.; сост. Полиен 2. 1. с 17). 

         ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APXEΛAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Р X Е Л А O Ј     В T O P И

 

        Македонскиот владетел василеос Архелај BТОРИ  бил вториот наследник на неговиот татко Архелај ПРВИ и владеел седум години. Тој бил брат на Орест. Според Хроникон, Архелај владеел четири години. 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

А М J Н Т А O J    В T O P И 

 

  ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AYΣANIAY  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

П А Ј С А Н И А O J

 

Василеос (вашатата светлина) Пајсаниа бил владетел на Македонија во 393 п.н.е.

           Македонскиот владетел василеос Пајсаниа бил син на василеос - (вашата светлина) Аероп BТОРИ. По таткова линија припаѓал на лозата ''Линкестиди'', кои делувале во северозападна Македонија. Владеел една година и според Диодор бил убиен од василеос Амjнта ВТОРИ, внук на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, кој го зазел Македонскиот престол (Диодор, 14.89).

Во хронологијата на владетели, василеос Пајсаниа понекогаш стои по Амjнта ВТОРИ според распоредот на таблици на лозата на Хрониката на Есевиј, кој ја составувал во 4 век, според претходните записи на античките историчари и делумно според Диодор. Историјата за него е оскудна и конфузна. Во ова време македонските владетели се менувале често во меѓусебна борба за Македонскиот престол, а и името Амjнта истовремено го носеле неколку членови на на лозата Аргеади. 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    В T O P И 

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APГY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Р Г O Ј    В T O P И 

       Василеос Аргој ВТОРИ бил претендер за Mакедонскиот престол, кој со помош на илирците, го протерале Амjнта ВТОРИ и го чувал престолот две години. Потоа, Василеос Амjнта со помош на ѕецалците (тесалците), успеал во истерување на Аргој ВТОРИ и возвратил дел од својата моќ. Најверојатно, во 359 п.н.е. истиот тој Аргој ВТОРИ се обидел повторно во освојување на престолот. Тој успеал да ги убеди аѕајците (данајците) да го поддржат, но василеос Филип ВТОРИ, кој туку што станал владетел на Македонија, го спречил во тоа. Подоцна Аргoј со помош  без успешно се обидел преку сила да го заземе Македонскиот престол. Неговата смрт не е позната, но најверојатно бил убиен од василеос Филип Македонски, близу Ага.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY  ''Г'' ТPETI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    T P E T И  

        Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Василеос Амjнтаoj ТРЕТИ (или ВТОРИ), син на Архидеј и дедо на Александар Македонски, бил владетел на Македонија од 393 (или 389) до 369 п.н.е.

Василеос Амjнтaој на Македонскиот престол од гранит, завиткан во Пурпурна наметка. Е евидентно гранитот бил ценет од Македонците заради неговата цврстина, значи нé злато, туку од гранит бил Македонскиот Престол, ја симболизира цврстината на Македонскит владетел - Василеос - вашата светлина и сила.

Василеос Амjнта дошол на престолот по десет години проблеми со наследството по смртта на василеос Архелај BТОРИ, покровителот на уметноста, книжевноста и спортските Олимписки Игри.

Во овој период западната граница на Македонија е на удар на илирските племиња кои, под водство на Вардилa, навлегуваат и ги ограбуваат горномакедонските територии. Македонските владетели имаат постојани врски со ѕецалските (тесалските) аристократи и воено им помагаат со намера да ја прошират својата територија.

Но тој имал многу непријатели во самата Македонија; во 383 год. бил истеран од страна на илирците, но следната година си го повратил престолот  со помош на Ѕецалија (Тесалија).

Парада - Враќањето на василеос Аминта, придружен од василевна Евридика во Македонија

Склучил договор со Спарта, кои му помагале да го намали влијанието на Олинѕеион (379 г. п.н.е .). Исто така влегол во сојуз со Јасо од Фераe (Ѕецалија) и  одржувал пријателство со Аѕeна (данајска).

Така, во еден период, Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Амjнта успева голем дел од северна Ѕецалија (Тесалија) да постави под свој протекторат, а кога тиранинот Јасон од Фераe ја освојува Ѕецалија, василеос Амjнта со него склучува политички договор. Во ова време Амjнта склучува воен и економски сојуз со Халкидеонскиот сојуз на педесет години, но договорот набрзо е раскинат затоа што Халкидеонскиот сојуз не само што не и` помага на Македонија кога е нападната од илирите, туку и ја напаѓа, па дури и навлегува во Белас (не Пела).

Bасилеос Амjнта бара помош од спартанските хоплити, кои го напаѓаат Олинѕеион ( 382 г. п.н.е. ), зашто овој најмоќен Халкидеонски град влегува во сојуз со Ѕева (Теба) и со Аѕeна и претставува опасност не само за Македонија, туку и за Спарта. Спартанците, заедно со коњаниците на Македонскиот владетел василеос Амjнта и на Дерда од Илимаја војуваат се` до 379 г. п.н.е., кога Олинѕеион се предава; според мислењето на Исократ, спартанците не водат сметка за ''своите'' интереси (се мисли интересите на Анфиктонијадата - воено религиознио сојуз), туку војуваат и гинат,.. загинува спартанскиот авaxтoс (владетел) и неговиот брат во полза на македонскиот владетел.

Со обновување на Аѕајскиот поморски сојуз, Македонија станува главен снабдувач на дрвен материјал за бродоградба, што е причина Аѕeна (данајска) и Македонија повторно да влезат во сојуз, пред се` да склучат трговски договор.

МАКЕДОНИЈА 369 ПНЕ

Македонскиот владетел василеос Амјнта ТРЕТИ од неговата жена, василица Евридика ВТОРА од Линк, имал три сина и една ќерка, од коj најмладиот е познатиот Македонскиот владетел василеос Филип  Македонски. 

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ     ΑΛΕΑΝΔΡY   ''B''   ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Л Е К С А Н Д Р O J      В T O P И

    Bасилеос Александар ВТОРИ  бил владетел на  Македонија од 370 до 368 п.н.е, по смртта на неговиот татко Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Амjнта BТОРИ - ТРЕТИ. Тој бил најстар од неговите три сина. Иако веќе бил доволно возрасен, Александар бил многу млад кога дошол на власт. Ова било многу проблематично за него бидејќи неговите непријатели продолжиле да војуваат со Македонија. Македонскиот владетел василеос Александар едновремено бил соочен со илирска инвазија од северозапад и напад од истокот од страна на претендентот Пајсаниа. Пајсаниа набргу зазел неколку града и се заканил на неговата  мајка, која била во палатата во Белас со нејзините млади синови. 

       Bасилеос Александар ВТОРИ  ги победил непријателите со помошта на аѕајскиот војсководец Ификрат. На барање на Алевдај, Македонскиот владетел василеос Александар интервенирал во граѓанската војна во Ѕецалија (Тесалија), која всушност била Воен сојуз. Потоа успешно зазел контрола врз Ларисаион и неколку други градови но, изневерувајќи го ветувањето кое го дал, ставил гарнизони. Ова ја испровоцирало Ѕева (Теба) - градот државата која била водечката воена сила во тоа време. 

        Војсководецот на Ѕева, Пелопид ги истерал македонците од Ѕецалија. Потоа го неутрализирал Македонскиот владетел василеос Александар со тоа што ги заштитувал амбициите на Александровиот зет Птолемаиој од Алорос и го натерал василеос Александар да го напушти неговиот сојуз со Аѕeна (данајска) и да се сојузи со Ѕева. Како дел од овој нов сојуз, василеос Александар морал да ги предаде заложниците, вклучувајќи го и неговиот помал брат принцот Филип.

За време на еден фестивал врз василеос Александар бил извршен атентат по наредба на Птолемаиој. Иако братот на василеос Александар, Бердика ТРЕТИ станал владетел, тој бил под старосната граница и Птолемаиој бил поставен за надгледувач.
                                 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ    TΛEMHIY  ''А''   ПPBI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

П Т О Л Е М А И О Ј     П P B И 

Птолемаиој ПРВИ или Птолемаиој од Алор бил надгледувач на Македонија од 368 до 365 п.н.е. Извршил атентат врз неговиот претходник Александар ВТОРИ за да ја заземе власта. Владеел како мир/надгледувач за младиот принц Бердика ТРЕТИ, се додека принцот Бердика не го убил во 365 п.н.е..

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY   ''Г''   ТPETI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо
                    

Б Е Р Д И К А O J     Т Р E T И 

     Bасилеос Бердика бил владетел на Македонија од 365 до 356 п.н.е, наследувајќи го својот брат Александар ВТОРИ.
    Бердика бил син на Амjнта ТРЕТИ и Евридика ВТОРА и бил под старосната граница кога Александар ВТОРИ бил убиен од страна на Птолемаиој од Алор, кој потоа владеел како регент. Бердика го убил и со тоа го презел престолот.

Птолемаиој од Алор, како старател на принцовите Бердика и на Филип, владее сé до 365 г. п.н.е., кога на власт доаѓа Бердика ТРЕТИ, кој го враќа принцот Филип од заложништво. Новиот владетел воспоставува добри односи со Ѕева (Теба), за што е прогласен за пријател и добродетел. Василеос Бердика се обидува да има добри односи со Аѕена (данајска) и со аѕајската колонија Маѕеон, но аѕајците биле многу проблематични, во повеќе наврати се обидуваат да ги потчинат приморските градови на Македонија и во неколку наврати го освојуваат и Анфиполитон.

По промената на политичките прилики, Бердика ТРЕТИ се свртува против Аѕана и во 359 г. п.н.е.. го ослободува Амфиполитион од аѕајците.

Во исто време илирите, предводени од стариот војсководител Вардилac, напаѓаат на Орестида и Бердика загинува во битка со четири илјади македонски војници  359 г. п.н.е.. Како последица на тоа Халкидеон се одвојува и прогласува независност, а аѕајците го освојуваат важниот Македонски стратешки град Пинд.

МАКЕДОНИЈА 359 ПНЕ

Во овие кризни моменти за македонската држава, Македонското Cобрание за нов македонски владетел го прогласува Филип ВТОРИ, најмалиот син на Амjнта ТРЕТИ.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTY    ЕТВРТI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    Ч Е Т В Р Т И

    Амjнта ЧЕТВРТИ бил владетел по титула на Македонија во 359 п.н.е и член на династијата Аргеади.

Амjнта бил син на василеос Бердика ТРЕТИ. По смртта на татко му во 359 п.н.е станал ВЛАДЕТЕЛ кога бил бебе. Кога Македонците биле напаѓани од Илирите на бојното поле бил донесен и владетелот Амjнта иако тој бил само бебе, Македонците верувале дека тој ќе им донесе сила и победа во борбата.

Филип ВТОРИ, братот на Бердика, станал негов тутор и надгледувач. Истата година Филип ВТОРИ се прогласил за владетел на Македонија и го отуѓил неговиот помлад внук. Амjнта не се сметал за доволно опасен за да представува закана за Филип, кој дури му ја дал и неговата ќерка Кинана за да се ожени. 

Со доаѓањето на Александар ТРЕТИ Македонски на власт во 336 п.н.е работите се промениле - Амjнта веднаш бил погубен.

BACИЛEOC  МАКЕДОНOH VVv ВАСИЛЕОС НА МАКЕДОНИЈА, ОСНОВОПОЛОЖНИК НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА, АРХОНТОН НА ЅЕЦАЛИЈА (ТЕСАЛИЈА), ОСНОВАЧ И АГАМЕНОН НА ЛИГАТА НА ЅЕ, ТОЈ КОЈ ГИ ОБЕДИНИ ШЕСНАЕСЕТТЕ МАКЕДОНСКИ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА И ЗА ТОА ЈА ДОБИ ТИТУЛАТА ''МАКЕДОНОН'', НАЈУБАВИОТ ЧОВЕК ВО ЅЕИА (ЕВРОПА) BACИЛEOC  МАКЕДОНОН  ФИЛИПОЈ  Дочекај го твојот непријател, очи в очи.. со оружје рамен... и откако ќе го победиш, почитувај го и направи од него твој пријател, вo cпрoтивнo, HE CИ Maкeдoнeц   ,... Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини. Тој ве најде кога со малку успех себраневте од илирите, трибалите и тракијците. Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од се, ви даде храброст, храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде. Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше....... Син ти Алекcандрoj Mакедонон, славeн Bасилeон Mакедон, по Mилост Божја, до Индија, cите ги згази, вечност ни дари. Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ФIΛIY  - B - BTOРI  MAKEΔNΩN  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо - буквата ''B'' била број 2, бројот ''2'' е арапскски знак, значи подоцнежно

ΒΑΣΙΛΕΩΣ  MAKEΔNΩN  ФIΛIY
Tоа e официјалното име и е уникат, нема потреба од ''бројки''

     МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ СО ШЕСHАЕСЕТ ЗРАЦИ ЗА ПРВ ПАТ ВО ВРЕМЕТО HA ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, KOJ ГИ ОБЕДИНУВА MAKEДОНСКИТЕ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА, TOJ за ТОА од МАКЕДОНЦИТЕ БИЛ HАЗНАЧЕН И ЈА ДОБИЛ ТИТУЛАТА:

>>>> МАКЕДОНОН <<<<

, најсветлото за еден македонски владетел.

МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ НA BACИЛEOC ФИЛИП МАКЕДОНСКИ - ОД древниот македонски град АГА

АГА, нé Еге

Македонски племиња според Bасилeоc Филип Македонски, кој ги обеднил, биле:

Агајци
(Од Ага),

Алмопијанци
(Од Алмопија)

Беласти
(Од Белас),

Бердикаjци
(Од Бер),

Белагонци
(Од Белагон),

Илимaјаци
(Од Илимaја),

Линкестијци
(Од Линк),

Орестијанци
(Од Орест),

Пajонци
(Од Пajониja),

Халкидеонци
(Од Полуостровот Халкидеон),

Мoлoсијанци
(Од Молосија - Ахилеја),

Мaѕеjaнци
(Од Мaѕеја - Југоисточна Ѕеиа и Североападна Ѕеника (Југоисточна Европа и Североападна Мало Азија), затоа Филип Македонски плаанирал поход на Персија, за да ги ослободи. Во Маѕејци може да се сметаат и (Бригите) Фригите. Во Ѕеника имало и други колонии на Македонци, Македонски колонии колонизирани порано),

Тракијаци
(Од Тракија)

Трибалци
(Од Трибалион),

Илири
(Од Илирија) и

Дарданци
(Од Дарданја, тие биле еден вид Илири).

Нивна аедничка одлика е тоа што ја обожавале Божицата Мајка - МА.

  ПРЕД ОВА ОБЕДИНУВАЊЕ МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ БИЛО СО 8 ЗРАЦИ, здружени симболично со зраци околу (Ѕе) владетелот:

Агајци,
(Од Ага)

Алмопијанци,
(Од Алмопија)

Беласти,
(Од Белас)

Бердикаjци,
(Од Бер)

Белагонци,
(Од Белагон)

Илимaјци
(Од Илимaја),

Линкестијци,
(Од Линк)

Орестијанци
(Од Орест).

 

Славен Bасилeоc Mакедонски
секој тебе те знае,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон.

Роди ни мајко Македонијо
уште еден Bасилeон Mакедонон, OH, OH,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeон Mакедон.

Bо битки неброени,
македонско име прослави.

Син ти Алекcандрoj Mакедонон славeн Bасилeон Mакедон,
по Mилост Божја до Индија, cите ги згази, вечност ни дари.

Роди ни мајко Македонијо
уште еден Bасилeоc Mакедон, OH, OH.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон.

Македонија за тебе жали син нa Mакедон.
Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

Роди ни мајко Македонијо,
уште еден Bасилeоc Mакедон, OH, OH,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон, OH, OH.

Македонско име вечно нема да загине.
Глава даваме, Македонија и македонско име не даваме.

Македонија за тебе жали син нa Mакедон.
Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН ФИЛИПOJ  

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

''- Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини.

Тој ве најде кога со малку успех се браневте од илирите, трибалите и тракијците.
Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од се, ви даде храброст, храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде.

Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше.

Тој ве направи колонизатори и воведе закони и обичаи кои не само што се грижеа за вашата безбедност, туку ја донесоа и зората на новото време на културата и живеењето.
Од робови и од осиромашени поданици, тој ве направи владетели не само на вашата земја, туку и над варварите кои претходно ви се закануваа со опустошување на вашите имоти и со зграпчување на вашите придобивки.

Тој ве направи владетели на ѕецалијците, од кои секогаш имавте длабок и смртен страв. Со победата над фоќијците, тој го обезбеди нашиот пристап кон Полуостровот на Ѕе преку патишта кои беа широки и проодни, а не тесни и непристапни.

Тој ги понижи аѕајците и ѕевaците до толку голема мера а во тој поход, јас лично му помогнав кај Аронеја така што наместо овие нации постојано да ја напаѓаат Македонија и да им плаќате данок на првите и да живеете како вазали на вторите, тие сега се потпираат на нашата помош и интервенција за да ја обезбедат нивната сигурност.

Тој навлезе на Полуостровот на Ѕе и откако обезбеди контрола врз нивните работи, беше избран за главен заповедник на целиот Полуостров на Ѕе во походот против персијците, слава којашто не ја присвои само за него, туку и ја дари на целата македонска нација.''....

ФИЛИПОЈ - Ф И ЛИП ОЈ

- Ф - Ф, бил анттичко божество преку кое се демострирала силата
- И - и
ЛИП - најубав
- ОЈ - ој

Најсилен и најубав - Филип.

ФИЛИП МАКЕДОН СКИ
СКИ - н'СКИ - НАШКИ - НАШ - НАШИОТ
Значи Филип е "Македонон - Македонски", тоа е титула нé презиме, дадена од Македонците на Македонскиот василеос Филип и постанал "Македонон - Македонски", титулата се пренесува и на неговите крвни следбеници, неговиот син Александар и неговиот внук Александар (Помладиот). Тие сé "Македонон - Македонски", другите нé се "македонон" како титула и се узурпатори на Македонскиот престол, но се македонци.

ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН ФИЛИПОЈ

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

ФИЛИПOJ  МАКЕДОНОН - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН

ФИЛИПOJ  МАКЕДОНОН - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН, најубавиот човек во Ѕеиа (Европа) на времето

Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите

Церемониалниот штит на Bасилeоc Филип Македонски

        Bасилеoc Филип BТОРИ Македонски (382-336 п.н.е.) е василеoc (владетел)  на  Македонија (владеел 359-336 п.н.е.). Роден e во Белас - светол (illuminated),  Беласти - светли (the illuminated), (Пела) во 382 год. п.н.е., тој бил најмладиот син на Македонскиот владетел василеoc Амjнтаoj ТРЕТИ  и василицаc Евридика. Во младоста (околу 368-365 п.н.е.) бил заложник во Ѕева, водечки град држава  во тоа време. За време на својот престој  таму како заложник се здобил со воено и дипломатско искуство од страна на Епиманидас, воен командант на Ѕева.

Епиманидас

Тука се спријателува со командантот на Светата Чета на Ѕева (Теба) и ги учи на терен нејзините воени тактики. 

Светата Чета на Ѕева 

          Броела 150 хомосексуални машки двојки, така сметајќи во битка едниот на друг ќе држел повеќе на својот партнер и ќе се борел по храбро. Била добро опремена, секој војник бил опремен со:  заштитен оклоп, шлем, штит, меч и копјe, била тактички најдобро извежбана воена сила во тоа време.

Штитот од Воиoа - кованица

     Кратко за градот држава Ѕева

   Основач на Ѕева (Теба) е феникиецот  Кадмус кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (Беотија) претходно пелазгиска (населена со белци) територија,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа (Европа). 

   Остатоците од палатата  на Кадмус  во Ѕева датираат од околу 1200 - 1400 г. п.н.е..  

ЗНАЧИ ЅЕВИТЕ по потекло  БИЛЕ  ФЕНИКИЈЦИ. 

   Градот држава Ѕева бил потполно уништен од Александар Македонски,  неговите територии поделени од околните градови држави cojузници на Македонија, a  населението продадено како робови.  

    При смртта во тестаментот Bасилеoc Александар Македонски нареди Ѕева да се обнови, коj дал и пари за таа намена.
    Bасилеoc Касандар го обновува градот нo потоа без никакво важно политчко влијание.

 

 

        Смртта на неговите постари браќа Bасилеoc Александрoj ВТОРИ и Бердикаoj ТРЕТИ му овозможиле да седне на Mакедонскиот престол во 359 п.н.е.. Оригинално назначен за нaдгледувч/воспитувач на неговиот малолетен внук Аминтаoj ЧЕТВРТИ, тој ќе успее целосно да ја превземе власта.

     Bасилеoc Филип Македонски 359 п.н.е.  ВО НАЈТЕШКИОТ МОМЕНТ ЗА МАКЕДОНИЈА ДОАЃА НА ВЛАСТ.

На 23 годишна возраст Филип бил назначен за воспитувач на неговиот малолетен внук Bасилеoc Аминтаoj ЧЕТВРТИ, нo подоцна за владетел од македонскиот собор на народот, покрај тоа што имало и други наследници за оваа функција како што биле некои македонски офицери, полубраќа од страна на мајка му Евридика: Архелај, Аридеј и Менелај. Првиот бил убиен од страна на Филип, а другите два избегале во прогонство во Олинѕеион.

Во тој момент Македонија била напаѓана од сите страни, а делови окупирани од илирите, траките додека аѕаjците истовариле своја војска во поморскиот дел под водство на еден друг наследник на македонскиот престол со име Аргoj, кој на аѕаjците им го ветил Амфиполитон.

Иако малад Bасилеoc Филип Македонски се покажал како добар дипломат. Го поткупил тракискиот владетел со подароци, така се свртел против Аргoj како моментално најопасен. Аѕаjскиот војсководец Мантиа дошол во пристаништето на Маѕеон со 3000 коплити, нo останал во место, Аргoj марширал поддржан со платеници до Ага (Еге - древната македонска престолнина) нo во градот не добил поддршка од народот па морал да се повлече кон Маѕеон. По пат Bасилеoc Филип му поставил стапица и целосно го поразил 359 година п.н.е.. Bасилеoc Филип сепак за мир го повлекол моментално Mакедонскиот гарнизон од Амфиполитон и извршил воени реформи во Македонија, со цел да ја зацврсти својата власт.

 

Македонија пред Филип BТОРИ Македонски

РЕФОРМИ  

Наскоро по доаѓањето на власт Василеос Филип Втори (сé уште не со титула ''Македонски''), извршил реформи во државата и вовел постојана платена војска со прочуената македонска фаланга, како основна воена единица, ја подобрил уште повеќе коњаницата, направиле направи за опсада на градови, направи за фрлање на камења и стрели. Неговите воени способности придонесле Македонија да стане регионална сила.  

      Војската на  Македонија  во времето на Василеос Филип  Македонски  се смета за една од највеличенствените воени сили на античкиот свет. Нивната беспрекорност најпрвин ја покажале под водсво на Василеос Филип Македонски.

Bоните иновации нa оружјата и тактиките oсмислени од Василеос Филип Македонски биле главните фактори за величината и успесите на македонската војска. Војувањето Василеос Филип Македонски  го претворил во начин на живот за многу македонци, кои дотогаш ја гледале војската како хонорарна работа која се работи вон земјоделската сезона. Со тоа што војската ја направил да биде вистинска работа со полно работно време. Василеос Филип Втори можел редовно да ги вежба војниците, градејќи единство и координација. Ова ја создало најдобрата воена машинерија дотогаш видена, благодарение на времето и трудот посветен на маневри и воени иновации.

      Во тактичките иновации спаѓаат употребата на фалангата, како и координирани напади и тактики помеѓу фалангата (пешадија), коњаницата, стрелците и опсадната машинерија.

Едно од нивните оружја било копјето СОРИОСА, која давало многу офанзивни и дефанзивни предности на македонската војска.

МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА  

 

Шлем од ковано железо од македонската фаланга од времето на Филип Македонски, пронајден 1998 на местото Исаp Мрвинци

Фрагмент од релјеф од Лимира, Ликија. 4 век п.н.е.

Mакедонската фалангa - строј

Околија с. Дебриште - локалитет Градиште - Прилеп, Република Македонија, шлем од ковано железо

Шлем од македонската фаланга

Македонски коњанички шлем

Македонски коњанички шлем

Шлем од македонската фаланга

Македонски шлем од бронза

Македонски шлем од бронза, приватна колекција, најверојатно Турција

Македонски шлем во Баварискиот државен музеј, Минхен, Германија

Шлемот на Запирион

Шлем со маска на Se од богатството Олонешт (според Е.В. Черненко)

Македонски штитоносец - Белтаст (по белата опашка од коњ на шлемот), рељефот се наоѓа во Виена

Шлем од македонската фаланга

Коњанички шлем од македонската фаланга

Шлем од ковано железо од македонската фаланга

Коњанички шлем од македонската фаланга

Заштитен дел од шлем од македонската фаланга

Штит од бронза од македонската фаланга - најверојатно од '' бронзените штитови'' втора елитна единица во Mакедонската фаланга после ''сpебрените копја''

Шлем од ковано железо од македонската фаланга со фрагменти од сребро (на Македонската коњаница) денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград

Заштитен оклоп од македонската фаланга со лик на Медузата - денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград

Ооружје од македонската фаланга, за жал диви копачи

 

Според Диодор (16.3.1-2), во 359 е. В ..


"... Филип ја подобри организацијата на своите сили со опремување на неговите луѓе со потребните оружја за војна, одржа маневри на мажи cо оружје вo координирани вежби.
Тој осмисли Компактен Ред и опремување на фалангата, имитирајќи ги збиените формации со штитови на воини од Илион и беше прв што ја организира македонската фаланга."

Диодор 15. 44. 1 - 3 - Ификрат од Аѕeна, посинетиот син на македонскиот владетел Амjнта ТРЕТИ, таткото на Филип Mакедонски:

" Откако се стекна со долго искуство во воените операции во времето на Персиската војна, тој смисли многу подобрувања на инструментите за војната, посветувајќи се особено во областа на оружјето.

Прво, градовите држави користат штитови големи и затоа е тешко да се ракува со нив, Тој ги отфрли, со други помали и кружни, со умерена големина, а со тоа постигнува две цели: да се даде на телото соодветна покриеност и да му овозможи на корисникот на штитот со својата леснотија да биде потполно слободен во своите движења.

Предxодно се нарекуваа "коплити" и копјето за сметка на нивниот тежок штит, оттогаш своето име беше преименувано во "белтаcти", по пелтата (по белата опашка од коњ на шлемот) што ја носеа.

Тој направи промена во спротивна насока, всушност ја зголеми должината на копјата и двојно ја зголеми должината на мечевите кој при употреба на овие пробни оружја ја потврди практичноста и успехот на овие експериментални орудиа и заработи голем углед и воопшто инвентивни гениј.

Тој исто така, создаде војнички чизми кои продолжуваат и денес да се нарекуваат ''ификратеи''. Тој, исто така воведе други корисни подобрувања во уметноста на војната, но би било досадно да пишувам. "

 

Македонската фаланга била пешадиска формација oсмислена од Филип ВТОРИ  Македонски.

 

 

Заштитен оклоп  од лино 

Ификратеи

         Bасилеoc Филип ВТОРИ поминал голем дел од младоста како заложник во Ѕева, каде учел кај познатиот воен командант Епаминоид чии реформи биле основа за Филиповите реформи на фалангата. Членовите на фалангата биле професионални војници и биле едни од првите трупи во историјата кои биле орагинизарно вежбани, давајќи им ја споспбноста да изведуваат комплицирани маневри многу подобри од оние на непријателите. 

Тие се бореле во густи квадратни формации од 256 војника со порсечна длабочина од осум војника. Водачот стоел на чело на секој ред од 16 војника, а помошникот-водач во средината на редот, така што задните редови можеле да се разместуваат по страните во случај да треба повеќе фронтални војници.

Mакедонската фалангa

 

   Војниците во фалангата носеле по една '' СОР и ОСА ''- копје со два врва кое било долго преку 6 метри, со едниот крај - ОСА - да боде и по потреба било забодeно во земјата кога требало да се справат со непријателска коњаница, со другиот крај (по потреба) СОР - да сече и кастри. Сориосата се носела во два дела кои се спојувале пред битка и морале да бидат ракувани со две раце. Одблизу ваквите големи оружја биле бескорисни, но од раздалеченост, војникот можел лесно да ги чува непријателите таму кај што се, без да можат да се доближат. Оружјата на војниците од првите пет редови прилично се истакнувале од самата формација, така што во секое време имало повеќе копја одколку цели за напад.

Опрема на фалангата

Пешадиски меч  oд  Македонската фаланга

Второто нивно оружје бил меч двапати по долг од другите воени единици, заштитен оклоп  од лино делумно заштитен со бронза, шлем од ковано железо, бронзени подколеници, специјални заштитни сандали - ификратеи и штит кој бил прицврстен преку рамо со јаже за да војникот биде по слободен во ракувањето со долгото копје.

Копјата на македонската фаланга биле правени од дрвото ''јасен''.

Младите стебла од јасен, откако и била одредена должината, за да добијат цврстина и да добијат поправа форма, биле потпечувани на тивок оган, а потоа кората и била отстранувана и биле премачкувани со заштитен материјал.

Cклопено целосно, со двата дела, плочестиот дел од ковано железо ''сор'', бронзениот дел ''оса'' и централниот железен дел за склопување, копјето тежело околу 5 килограми, а долго 7 метри.

Интерпретација на ''пезетарој'' - ''pezetarioi'' (латински), ''PO CHETA IROI'' - по чета херои, тешката елитна пешадија, попрецизна интерпретација на ''пезетарој'' е: пе зета рој - рој на зраци, зета - зрак, биле добро обучени, а не како што велат некои дека биле најслабата формација, составена од неискусни, напротив биле добро извежбани. Значи ''после - чета ирои'' - коњаницата, следува, по чета ирои - пешадијата.

 

Железниот дел крај на копјето CОР и ОСА - делот ''СОР ''

Врв од бронза дел на едниот крај на копјето - ''ОСА''   

 Координирани вежби

Македонскиот владетел василеос Филип ВТОРИ не ја користел фалангата како главно оружје за напад, туку како алатка за држење на непријателите во едно место додека тешката коњица им ги разбивала редовите.

Македонската коњица се борела во клинеста формација и била сместена најдесно, по пробивањето низ непријателските редови, коњаниците ги придружувале штитоносците, елитни пешадијци кои служеле како телохранители на владетелот, а по нив доаѓала фалангата. На левото крило секогаш се наоѓала сојузничка коњаница од Ѕецалија, која се борела во ромбоидна формација и служеле главно за одбрана.

 

Mакедонската фаланга - cмoтpa

Mакедонската фаланга - пoзициja

Mакедонската фаланга - нaпaд

Mакедонската фаланга - гaзaт cé пpeд ceбe

Македонската Фаланга за подобра синхронизација напаѓала под ритам на воени тапани, ''ритaмот'' останал забележан во македонскиот фолклор, до нашите денови, тоа звучело некако вака:

 

v V V   V   v v                 > v vv                 < v v VV ☼ МАКЕДОНСКА ФАЛАНГА ☼ НАПАД ПОД РИТAМОТ НА ВОЕНИ ТАПАНИ   МАКЕДОНИЈАМАКЕДОНИЈА

    Другите единици: Хоплити или КОПЛИТИ - КОП ЛИТИ - копје што лeтаат, престрелниците, разните гаѓачи, резервите од сојузнички коплити, стрелците и артилеријата  исто така билa употребуванa во битка.

Штитоносец

Фалангата имала прилично мал багаж, со само по еден слуга на неколку војници. Ова дало на фалангата голема брзина на марширање која никој не можел да ја надмине во некои случаи противниците се предавале заради неспремност бидеjќи не можеле да предвидат дека неговата војска ќе пристигне толку рано.

Фалангата исто така била извежбана за изведување на кратки јуришни напади.

Разиката помеѓy дисциплиниранат фаланга и останатите е евидентна

Bрв од бронза, Буквите МАК, кратенка од Македонон, дел на копјетo најверојатно од еден пелтаст

   Гаѓачи

 

 Стрелец

Артилерија

   

Македонската коњица  - ЧЕТАХЕРОИ  

 [1]  "[ Нашите непријатели со векови живееле безгрижeн и луксузен живот, ние од Македонија cо генерации  cме биле обучени во тешкотo битие  на опасност и војна. Сè на сè, ние сме слободни луѓе, a тие се робови ]." Македонската коњица  - ЧЕТА ХЕРОИ  

Македонската коњаница била масивна, користеле ''планински коњи''

      Тешката коњаница се состоела од коњички придружници кои биле благородници и ѕецалиска коњица. Коњичките придружници - пријателите ги сочинувале осум чети или единици со по 200 коњаника, освен ВЛАДЕТЕЛСКATA четa кој ималa 300  - ЧЕТАХЕРОИ. Биле опремени со копја (клинстони, клин ''с тон'' со должина од 3.6 - 4.2 метри и тежок оклоп. Коњите исто така биле делумно оклопени. Јавачите не носеле штитови. 
Оргaнизацијата на ѕецалската коњица (која подоцна е во склоп на македонската фаланга) била слична на онаа кај Македонската коњица  - ЧЕТА ХЕРОИ, со тоа што тие имале пократки копја и се бореле во послободни формации.

 

Македонската коњаница  - ЧЕТА ХЕРОИ

Македонски коњанички меч

Коњанички мечови

Македонски коњаник, релјеф

Василеос Александар Македонски во битка со персиец, фреска од Ага

Василеос Александар Македонски во битка, фреска од од Помпеј

  Од лесната коњица, единиците т.н. „трчачи“ ги заштитувале крилата на војската за време на битка и оделе во извиднички мисии. Имало и уште неколку стотини сојузнички коњаници кои исто така учествувале, но биле послаби од останатите.

Македонски коњанички шлем пронајден во Ирак

Археолошки музеј Триполи, бронзен шлем од Македоинската коњаница

Македонската коњаница  - ЧЕТА ХЕРОИ  - кованицаи од Ѕецалиаја

Македонски коњаници од Македонските колонии во Бктрија во Аѕеиа (Азија)

     СРЕБРЕНИТЕ КОПЈА КАКО БИЛЕ ОСНОВАНИ

На сон на Василоеос Филип Македонски му дошл светец велејќи дека АКО СЕ БОРИ СО ОСТРИЦА ОД СРЕБРО ЌЕ ОСВОИ СЕ'.
Така ги формира ''Cребрените Kопја'' кои биле најелитната војска во македонската фаланга и лични телохранители на Василоеос Филип ВТОРИ Македонски.

Фреска од гробнцата во Ага - стражата на Македонските владетели василеос Филип Македонски и Василеон Александар Македонски, Македонската Света Чета - Сребрениоте копја

Фреска од гробнцата во Ага - шлемови (пешадиски и коњанички) и орудија од Македонската Света Чета (Сребрениоте копја) на василеос Филип Македонски

Припадник на Македонската Света Чета - Сребрениоте копја

Освен Сребрени Копја имало и единици на Бронзени штитови

Cребрените Kопја - современа филмска фантазија

 

ВОЕНИ ПОХОДИ

На почетокот Василеос Филип Македонски за мир со илирите се има женето со Авдита, ќерката на Вардилас, но сега засилен со новоформираната Македонска Фаланга во 358 п.н.е. го скршил отпорот на илирите кои ја окупирале северна Македонија во времето на неговиот брат Бердика ТРЕТИ и на локалните племиња. Cо тоа ја проширил својата власт до Дјаѕератеoн - Д ја Ѕе Ра Те oн - oн со Те Ра Ѕе ja Д (он) ова може да се протолкува како "Oн - тoj, Бог и јас во градот на светлината со 3 сонца", (Дјацаритoн (''ес'' e лaтинcки тeрмин) - за зборот "цар" е рано во тој период - "Dyassarites'', сигурно има грешка при преписот), "Lichni - Lichnidos" - лих ниди - лошо гнездо (Охридско Езеро).
*** Некој километар на запад од градот има друг голем археолошки локалитет, можеби тој е постариот град, а Лихниди е поновиот од втори век п.н.е., денешен Охрид - градот на ридот, кој го изградил Македонскиот Цар Самоил, можеби и Јустинијан. Археолошките локалитети се недоволно испитани најверојатно, генерално во целата денешна држава Македонија.

На бојното поле оставил 7000 илирски војници 3/4 од нивните сили.

ПОВОДИТЕ ЗА ВОЈНА СО ДАРДАНИЈА

Се чини дека Вардилас се спротивставил на договорот со Македонскиот владетел василеос Амјнта ВТОРИ и Сирас и ја нападнал Македонија во 393 година п.н.е.. Вардилас (В ар д илас - во Ар Д Ил јас, нe ''Бардилас'') користеше нови воени тактики што никогаш порано не ги користеа илирите. Победил решавачка битка против василеос Амјнта ВТОРИ, го протерал и управувал со Македонија преку марионетскиот владетел Аргој. Во 392 година п.н.е., василеос Амјнта ВТОРИ /ТРЕТИ се здружил со ѕецалијците и ја ослободил Македонија од влијанието на дарданците, кои биле едно од највлијателните илирски племиња во тоа време. Во тоа време Илирија била еден вид на сојуз - конфедерација, зошто ''илиритe'' се делат на племиња. Меѓутоа, илирите постојано напаѓале и владееле со северните граници на Македонија. По континуирани инвазии, Вардилас ги принудил Македонците да му платат годишна почит (данок) во 372 година п.н.е..

Во 370 година п.н.е., достојниот Македонски владетел василеос Амјнта ТРЕТИ починал, откако го вратил богатството на својата држава по катастрофите од страна на илирите. Неговиот брак со Евридика од Линк, ќерка на Сирас роди три сина и една ќерка. Неговиот најстар син бил Александар ВТОРИ. Во 369 година п.н.е., Вардилас го спречи Македонскиот владетел василеос Александар ВТОРИ да ги протера дарданците од Македонија. По битката, се вели дека Вардилас накратко го држел како заложник принцот Филип, најмладиот брат на василеос Александар ВТОРИ. Во 365 година п.н.е., василеос Александар ВТОРИ го наследил неговиот брат василеос Бердика ТРЕТИ.

Пајонците започнале серија рации (ограбувања) против Македонците како поддршка на дарданската инвазија од север. Василеос Бердика ТРЕТИ, владетел на Македонија, понижен од недостоинството да мора да им ''оддаде почит'' (да им плаќа данок) на дарданците, маршираше на север во пролетта 358 година п.н.е. со Mакедонската војска, да го реши прашањето со битка. Ова не беше прва прилика во која се бореше против Вардилас, но Македонците ја загубија битката. Самиот владетел на Македонија бил меѓу 4.000 загинати Македонци. Останатите, во паника, откако се исплашија од илирската војска, го загубија срцето за продолжување на војната. Ова беше најлошата загуба што ги претрпеа Македонците во опсегот на нивните напори да се ослободат од илирите. Дарданците ја проследија својата победа со проширување на контролата кон југ до езерото Дјаѕератеoнско (Охридското) Езеро - Езерото на три сонца и на запад во горната Македонија. Со дејствијата на Вардилас, дарданците ја доведоа Македонија до колапс.

Кога принцот Филип, најмладиот од тројцата браќа, деца на Македонскиoт владетел василеос Амјнта ТРЕТИ и василица Евридика, го презеде престолот на Македонија, беше решен, да ги потчини илирите под команда на дарданскиот василе Вардилас еднаш засекогаш, уништувајќи ја илирската закана.

Во 359 година п.н.е., Македонија може да се врати во ослободителна војна против илирите, откако ќе ја надмине внатрешната состојба на политички хаос и ќе го отстрани ризикот од напад од другите противници. Кога василеос Филип син на Македонскиот владетел василеос Амјнта го презеде Mакедонскиот престол, значителни територии од Горна Македонија останаа под контрола на Вардилaс. Со цел да се концентрира на внатрешната борба неопходна за да ја обезбеди сопствената позиција на престолот на Македонија, василеос Филип син на василеос Амјнта го потврди договорот што дарданците и го наметнаа на Македонија со сила на оружје и го стабилизира сојузот со неговиот брак со Авдита, веројатно внука или ќерка на Вардилaс. Овoj брак несомнено ја одврати целокупната дарданска инвазија врз Македонија во време кога земјата беше најранлива.

До пролетта 358 година p.н.е., василеос Филип син на василеос Амјнта конечно го обезбеди својот престол и сега беше во можност да се осврне на ослободување на северозападна Македонија од дарданецот Вардилас. Кога зборот за мобилизација на реформираната Македонската војска - Македонската фаланга, го привлече вниманието на Вардилас, кој му предложи на василеос Филип син на василеос Амјнта да склучат договор за одржување на ''статус кво'' - секој да си задржи што освоил, под услов двете страни да ги задржат градовите кои во тоа време веќе беа под нивна власт. Ова, се разбира, беше неприфатливо за василеос Филип син на василеос Амјнта, бидејќи тој не беше подготвен да прифати какви било услови, освен целосно повлекување на дарданците од северозападна Македонија. Вардилас, сепак, не беше расположен да се откаже од својата добивка без борба. Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта го мобилизираше секој способен војник во Македонија за битката. Вардилас, како и досега, најверојатно нема да земa затвореници, така што секој Mакедонски пораз ќе резултира со осакатени жртви.

БИТКАТА КАЈ ЛИНК

Со оглед на тоа што неговата северна граница засега е безбедна, Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта (''син на василеос Амјнта'' - името му е така зошто сé уште во тој период не ја добил титулата од Македонците, ''Македонски''), се сврте кон запад тоа лето за да ја врати територијата изгубена од неговиот брат. Илирите предводени од племето ''дарданцѝ'', предводени од нивниот владетел василе Вардилас, претставуваа застрашувачки предизвик, способни да одговараат на воената сила на Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта, со 10.000 пешадија и 500 сопствени коњаници против василеос Филип син на василеос Амјнта со малку поволни 10.000 пешадија и 600 коњаници. Покрај тоа, пешадијата на Вардилас имаше силна компонента на борци за шок или т.н. за брза интерванција (значи илирите имале всушност платена војска), веројатно сочинувајќи 7.000 војници од вкупниот број. Илирските воини користеле копје на сибина со тешка глава и штит. Василеос Филип син на василеос Амјнта мораше да знае дека ќе ги стават неговите сè уште несудени кипасписти (ки П ас П исти - ''како П (богот) јас П исти'', ''исти'' би можело да се интерпретира ''и с Ти'' - и со Т (богот)) и родни фалангисти на тежок тест за блиска борба, рака до рака. Македонците не се соочуваа со новоовластен Македонскиот владетел како василеос Филип син на василеос Амјнта, туку со способен ветеран од многу војни, бидејќи дарданскиот василе Вардолас можеше да има 90 години, но сепак беше доволно цврст за да јава на коњ на бојното поле.

Илирите се подготвија да понудат битка на отворено. Историчарот Хамонд сугерира (1994, 26) дека ова било западно од превојот Кaрли Дeрвен на рамнината Линк, битката е позната и како ''Битката кај Еригон (Црна Река).

Линк - Градот на Рисот денес e битолското село Црнобуки

Темели од градби, исцртани мермерни плочи, ќупови, амфори, мозаици, разни предмети и нормално, кованици - сето ова излегува по дворовите на жителите на битолското село Црнобуки

Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта пристигна и ја распореди својата фаланга исто како и во својата прва акција, со фалангитите лево и централно, повторно ангажираше коплити и кипасписти од десно по тој редослед и коњаницата и лесната пешадија ги подели на двете крила. Што се однесува до распоредот на војската на Вардилас, тврдењето на историчарот Диодор за квадратна формација е збунето дури и во контекст на неговиот опис на битката и бидејќи таквите тактики не се тестирани на друго место, освен во повлекување или за дарданците или Македонците во оваа област, (тоа што не го разбирал историчарот Диодор, е дека Вардилас знаел како дејствувала Македонската фаланга. Вардилас знаел дека ќе биде опкружен, па смислил тактика, најверојатно планирал да го прегази центарот на Македонската војска со силен фронтален удар, но се соочил со долгите Македонски копја) верзијата на историчарот Фронтиниј треба да се претпочита. Ова укажува на тоа дека Вардилас поставил линеарен распоред, неговата тешка пешадија се совпаѓа со ширината на Македонската фаланга со уште подлабоки редови и имал најдобри мажи - војници таму, кои се лепеле во средината со коњаници и стрелците.

Формациите се затворија заедно, илирите со брзо темпо, a Македонците полека за да се одржи добар ред. Кога конечно се сретнаа, започна една злобна борба од едниот до другиот крај на полето. Сите елементи на фалангата во овој момент се поместија во хор за да ги извршат своите смртоносни задачи. Оставени низ центарот копјаниците се држеа цврсто, нивното долго оружје ги држеше илирските копја далеку од опсегот и ранија барем неколку од оние што ja водеа илирската војска. Во исто време, василеос Филип син на василеос Амјнта и неговите копјаници напредуваа од десната страна удирајќи ги илирите, бидејќи импулсот од задните редови немилосрдно ги туркаше напред. Илирските борци од предните редови што им се спротивставуваа добија многу помала помош одзади и беа немоќни да одолеат на интензивниот притисок и долгите копја, што доаѓаaa врз нив. На крајот, илирите немаа друг избор освен да попуштат. Додека илирите се повлекуваа, почнаа да се враќаат наназад, токму ''хетаироите'' - ЧЕТА ИРОИТЕ (елитната Македонска коњаница) и нивните штитоносци пелтастите (пешадијци) сега се истакнаа, олеснувајќи им го патот на коплитите и кипаспистите со расчистување на целата илирска коњаница и лесна пешадија од тоа крило. Изложени и ставени надвор од издржливост, илирската левица сега целосно попушти и го испрати остатокот од нивната формација во избезумено бегство под жестокиот напад.

Историчарот Диодор [7] (1 век п.н.е.) го пишува ова за настанот:

''И во почетокот, долго време, битката беше рамномерно подготвена поради преголемата галантност прикажана од двете страни и колку што беа убиени и уште повеќе ранети, интензитетот на битката се разниша прво на еден начин, а потоа на друг, постојано занишан од храбрите дела на борците; но подоцна, додека Македонсите коњаници притискаа од крилотa и одзади и василеос Филип син на василеос Амјнта во центарот на своите трупи се бореше како вистински херој, главнината на илирите беше принудена да тргне набрзина во бегство. Гонењето се одржуваше од значително растојание и многумина беа убиени во бегство, василеос Филип син на василеос Амјнта им даде знак на Македонците со труба (најверојатно рог од јак за таа намена) и подигна трофеј за победата и ги закопа своите мртви, додека илирите, откако испратија амбасадори и се повлекоа од сите Македонските градови, добија мир. Но, повеќе од седум илјади илири беа убиени во оваа битка.''

Бројката на 7.000 убиени реферирана од страна од Диодор меѓу илирите во оваа битка (16.4.7), е очигледно e претеранa. Можеби е подобро да се види како пресметка на тешката пешадија поразена отколку како вистинска жртва. Во исто време, загубите на дарданците мора да биле многу високи (неколку илјади по Јустин (7.6.7)), со веројатно 20 - 30 % убиени. Цената за победата на Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта била доста пониска, можеби 3 - 5 % ќе се намалат во борба или ќе умрат набргу потоа од раните. Вардилас го ценеше обемот на својот пораз и не загуби време во тужба за мир. Илирите подоцна испратиле претставници и ги договориле условите за мир, ослободувајќи ги сите градови што ги освоиле од Македонија. Во оваа битка, вознемирувачкото прашање на градот Линк (опасноста од илирска инвазија) беше решено, менувајќи ја ситуацијата на западните граници во корист на Македонија. Градот Линк е од каде потекнува Евридика жената на Македонскиот владетел василеос Филип Македонски, градот Линк и неговите територии биле ослободени и вратени на Македонија. Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта на северозападната граница со анектирање на дарданската територија над Линк. Ова би формирало одбранбен тампон против сите идни илирски напади обидени преку долината Дрилон (најверојатно античко име за Полог). Околу Дјаѕератеонско (Охридското) Езеро - Езерото на три сонца, останаа границите меѓу Илирија и Македонија, додека Илирија не била припоена кон Македонија во еден временски период од страна на Македонскиот владетел василеос Филип Македонски земајќи ја за жена илирката Фила, најверојатно ќерка на василе Вардилас, ''бракот'' бил ''договорот за анексија''.

 

Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта на север го удрил темел каменот на новиот град Араклеoн, ги ставил под контрола дел од Пајонските племиња приклучувајќи ги кон Македонија. Можно е да тогаш Ѕера постаналa Бела Ѕера (Бела Зора), во негова чест.

  Молосискa (Ахилејска) кованица

Молосиски шлем

Во 357 п.н.е. Василеос Филип Македонски се жени со Молосиската принцеза Миртала, која тој ја преименува во Олимпија, во чест на Олимп. 

 

Ова не се антички медалјони, туку како такови се претставени од фалсификаторите

 

Аѕајците не успеале да завладеат со градот Амфиполитон бидејќи народот таму не ја прифаќале нивната власт. Бидејќи во Аѕeна избувнала социјална војна, aѕајците се договориле со Василеос Филип Македонски доколку им го предаде градот Амфиполитон тие ќе му го дале назад градот Пинд освоен од aѕајците 363 п.н.е.. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски лесно го зазел градот Амфиполитон, нo одбил да го предаде на aѕајците, а со сила го ослободил градот Пинд. Заради овој чин aѕајците обиавиле војна на Македонија. Василеос Филип Македонски се сојузил со Халкидеон и Олинѕеион и за да им се додвори им го предал градот Потидеа кој го ослободил 356 п.н.е..

Престолот на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски

      Во 355 п.н.е. Василеос Филип Македонски го освојува Кренид, еден богат центар со руда и го преименува градот во Филипи. Годишно од тие места заработувал и до 1000 златни таленти.

Кованици од Филипи

Аѕајците пробале повторно да ги свртат старите непријатели на Македонија: илиpтите и траките кои последните по смртта на Котиа биле поделени на 3 делови, водени од страна на: Амадоко, Берисаде и Керсоплепте. Тие биле поразени од страна на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски, така да Македонија ја проширил до реката Места, додека Македонскиот војсководец Парменион ги поразил илирите заедно со нивниот новоизбран владетел Грабо.

356 / 353 п.н.е. година на Филип му се раѓа синот Александар проследен со добри вести од сите страни на Македонија,.. за победа врз траките и илирите и победата на неговиот коњ на македонските олимписки игри од македонската страна на планината Олимп,.... олимписки спортски игри организирани и финасирани од македонските владетели.

     

Во 354 п.н.е. го опседнува Маѕеон, ПРИ ОПСАДАТА на грдот ќе го изгуби десното око. Аѕајците пратиле 2 флоти на помош на градот. Првата во зимата 354 п.н.е. нo била недоволна и втората 353 п.н.е. кога градот веќе паднал во рацете на македонците. Маѕеон бил срамнет со земја, населението пратено во ропство или раселено, како извор на долгогодишана нестабилност за Македонија, имено на аѕајската колонија им било дозволено да се населат во Македонија во времето на василеос Амjнтој ПРВИ околу 498 п.н.е. но тие оттогаш станале ''извор'' на постојана нестабилност за Македонија, градот повеќе не се спомнува во историските документи после 353 п.н.е. година. Во таа прилика користи да ги нападне Авдаритеон (не Абдера) и Ма Арон (не Маронеја), пајонскит брег (не тракискиот).

Кованица од Авдаритеон

МАТ РОД ОТ ОС од родот на MA - Мајка - кованица од Ма Арон

Значи Ма Арон, нé '''маронеја''.

353 година п.н.е. аѕајците одиграле победа врз Василеос Филип Македонски кај Илеопонт (Дарданелите), а влaдeтeлот на траките им ги предал на аѕајците сите градови освен Kардиа (ова докажува дека брегот е Пајонски, не тракиски, зошто тракиецот, не го интерисира таа територија), за да си обезбедат сигурен премин кон Пјон Сеј (Црно Море).

Меѓувреме избувнала Светата Војна.

353 п.н.е. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски навлегол во Ѕецалија каде бил пречекан од 7000 фоќијци и платеници предводени од Фаило брат на Ономерко владетел нa Фоќијa. Фаило бил истеран од Ѕецалија, нo неговиот брат, му дошол на помош, принудувајќи го Василеос Филип Македонски двапати да се повлече од бојното поле. Ономерко успеал во тоа што го оневозможил дејствувањето на македонската фаланга. Василеос Филип Македонски претпазливо се повлекувал cтpaтeгиcки, нo сепак се враќал поорганизиран со поголем број на војска.

ЛАРИСАИОН

Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски заради тоа бил критикуван дека се плаши од фокијците, нo на крај имал право.

Василеос Филип Македонски коментира дека тој:

" Hе, нe бега, но, како овен, се повлекува наназад, за да повторно нападне посилно ".

Одлика само за еден исклучително надарен вјсководец.

352 п.н.е. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски со 20.000 пешадија и 3.000 коњаника, нo сега потпомогнат со ѕецалците, Ономерко со ист број на пешадија нo со 2000 коњаника. Битката се одиграла на местото ''Полињата на Крстопатот'', во битката Василеос Филип Македонски убил 6000 непријателски војници, заробил 3000 кои биле удавени во море во чест на богoт Ѕе, а Ономерко бил убиен од страна на неговите платеници и бил предаден на Василеос Филип Македонски кој го рспнал на крст.

352 п.н.е. година Василеос Филип Македонски се прогласил за водач АРХОНТОН до крај на животот на Ѕецалија и ја припојува кон Македонија.

Третата Света Војна

Античките извори за Третата Света Војна се ретки и генерално, во недостаток на информации. Главниот извор за овој период е Библиотекатa '' Xисторика Диодор Сикулус '' која е напишана во 1- ви век пo новата ера, што е тоа многу голем второкласен извор. Диодор често е изложен на потсмев од страна на современите историчари за неговиот стил и неточности, но тој зачувува многу детали од античкиот период што нe можат да се најдат никаде на друго место. Диодор работел, пред се ги копирал делата на други историчари, изоставајќи многу детали што не одговараат на својата цел, која треба да илустрира поуки од историјата; неговиот профил на Третата Света Војна содржи многу празнини.

Според Диодор, повеќе детали за Света Војна може да се најде во своите говори на аѕајските државници, првенствено Демостен и Аесчинес, овие говори никогаш не биле со намера да бидеат историски материјал, тие мора да бидат третирани со претпазливост; Демостен и Аесчинес се опишани како:

"Неколку лажговци, од кои ниту нa еден не може да му се верува, да се каже вистината во секое прашање во кое таа далечина во неговиот интерес да се лаже."

Сепак, нивните илузии на современи или минати настани укажува на некои од празнини во предвид Диодор, ни помага со уредување на хронологијата. Историските докази на Диодор, Демостен и Аесчинес може да бидaт збогатени и со фрагменти од друг историчар (како на пример со Теопомпус) и со современите епиграфски извори.

Современите историчари "за војната жестоко дебатирале и не постои јасен консензус''. Општо прифатено е дека војната траеше 10 години, а заврши во летото 346 година п.н.е.. за почеток на војната бил поводот на насилна окуација на Делфи од страна на Филомелос од Фоќија. По поразот Филомелос на Неон, ѕеванците мислеле дека е безбедно да се испрати Паменес во Ѕеника (Мало Азија) со 5000 хоплити. А комбинацијата на докази укажуваат дека Паменес се судри со Василеос Филип Македонски во Ма Арон (Маронеиjа), во 355 п.н.е.. Диодор вели дека битката се одржа кога Василеос Филип Македонски го стави под опсада Маѕеон 354 год. п.н.е.. Сепак, хронологијата на Диодор за Светата Војна е многу збунета - тој датира од почетокот и крајот на војната една година е премногу доцна, различно вели дека војната траеше 9, 10 или 11 години, а се вклучени опсадите на Маѕеон два пати под различни датуми - пoради тоа неговиоте датуми не можат да се земат за сериозни.

Водејќи сметка за датумите, повеќето историчари се согласуваат по истиот редослед на настани за овој дел од Светата војна. Главното прашање е тоа кога таа секвенца започна. Така, датира 355 п.н.е., Маѕеон до 355 - 354 п.н.е., прво ѕецалиски поход нa Василеос Филип Македонски дo 354 п.н.е. и неговиот втор до 353 п.н.е. Спротивно на тоа историчарите Kавквел, Сеалеy, Хамонд и други, сите овие датуми ce поместени за една година, почнувајќи во 354 год.

Третата Света Војна (често само се нарекува Света Војна) избувна во 356 п.н.е. и ќе го претстави Василеос Филип Македонски со неговата прaва вистинска намера: ''да го прошири своето влијание во работите од централен и јужениот дел на Полуостовот на Ѕе (Пелопонезот). Војната била предизвикана од одбивањето на Фоќиската Конфедерација да и плати парична казна, изречена во 357 п.н.е. од страна на Лигата Амфиктонијада, воено - религиозен сојуз која раководела со најсветото место во тоа време на Полуостовот на Ѕе, во храмот на Богот на Сонцето во Делфи. Зад верски елемент, се прикажува реалната политика на донесувањето против фоќијците, спроведено од страна на ѕеванците. Во тоа време, Ѕева контролира мнозинството гласови во Советот, а во есен на состанокот во 357 п.н.е. и ѕеванците биле во можност да имаат и фоќијците (за одбрана на светото земјиште) и Спарта (за окупаторската Ѕева некои 25 години предxодно) ги осуди и казни. Казните за двете страни биле " неоправдано остри " и ѕеванците веројатно не очекувале да се плати, а со тоа да се биде во можност да се изјасни за " Cвета војна ".


 На урнатините на античкиот град Делфи

Во одговор на тоа, фоќијцитe, под раководство на Филомелос, на окупираниот Делфи (која се наоѓаше во границите на Фоќис ) и ги претендираше античките барање на Фоќис за претседател на Лигата Амфиктонијада, со намера да ја поништи пресудата против себе. Се чини дека ималo некои симпатии во Аѕeна за фоќијците, бидејќи oд другите држави може да се види дека:

" Ѕеванците ја користеа Лигата Амфиктонијада зa да ги извршуваат своите ситни и диструктивни интерси."

Фоќијците се поддржан од Аѕeна (вечни непријатели на Ѕева) и очекувано Спарта, кои нe се надеваа дека ќе ги видат своите краји намери збришани кога фоќијците го заплениa Делфи. Сепак, Филомелос ја ограбил ризница на Богот на Сонцето за да ги плати своите скапи платеници, со кревање на својата моќна армија, но со тоа драстично го сменил мислењето на другите држави на Полуостовот на Ѕе.

Во зима 356/355 п.н.е., "Cвета Bојна" беше прогласена против фоќијците од страна на советот на Лигата Амфиктонијада, a ѕеванците се главните протагонисти, започна војната релативно добро за фоќијците, но тежок пораз и беше нанесен на фоќијците на Hеон од страна на ѕеванците или во 355 или 354 година п.н.е. и Филомелос беше убиен. Заплашен, Ономарко презеде фоќиски напор и ангажирал нови платеници за војна.

Заради Света Војна се чини дека се постави патот за обновување на конфликтот во Ѕецалија. Ѕецаиската Конфедерацијата бешe воопшто убедлив поддржувач на Лигата Амфиктонијада и имаше стара омраза кон фоќијците. Од друга страна, градoт - државата Ферае се во сојуз со Фоќијa. Во секој случај во 354 или 353 година п.н.е., благдарејќи на ѕецалискискиот град Лариса кој апелираше до Василеос Филип Македонски за да им помогне да ги поразат фераеаците, Василеос Филип Македонски така донел војска во Ѕецалија, веројатно со намера да гo напаѓаат Ферае. (Да објасниме тогаш Македонија не била член на Лигата Амфиктонијада, туку повикана од Ѕетсалија, на помош).

Според условите на нивниот сојуз, Лyцофрон од Ферае побара помош од фоќијците, Онормарко бил испратен од неговиот брат, Фалyос со 7.000 мажи. Меѓутоа, Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски ја одби оваа сила пред да се приклучат со фераеаците. Ономарко потоа се откажа од опсадата во тој момент и се повлече, нo донесе нова војска во Ѕецалија за да го нападне Василеос Филип Македонски. Точните детали за воениот поход што следеше се нејасни, но Ономарко ce чини дека имал два уcпecи, делумни порази нa Василеос Филип Македонски, со многу Македонци убиени во битка. По овие порази, Василеос Филип Македонски се повлекoл во Македонија за зима.

Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски коментира дека тој: " Hе, не бега, но, како овен, се повлекува наназад, за да повторно нападне посилно ".

Василеос Филип Македонски се врати во Ѕецалија следното лето (или 353 или 352 година п.н.е., во зависност од хронологијата следи), со доаѓањаето на новата Македонска армија, Василеос Филип Македонски формално побара од ѕецалијците дa му се придружат во војната против фоќијците. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски Филип Македонски сега ги собра сите ѕецалски противници на Ферае што тој можеше. Cпоред Диодор, неговита армија сега броеше 20.000 пешадија и 3.000 коњаница.

Василеос Македонон Филипој го ставил под опсада стратешко пристаниште Пагасае (главно пристаништето во Ферае), пред битката на Полето на Крстот. Со преземање на Пагасае, веројатно e дека Василеос Филип Македонски има за цел да го спречи Ферае да биде засилен од страна на морето. Василеос Филип Македонски ја научи лекцијата од претходните походи и сакаше да го спречи Ферае од надворешна помош пред напаѓање врз Ферае.

Во меѓувреме, Ономаркo се врати во Ѕецалија за да се обиде да ја зачува фоќиската надмоќ таму, со приближно истата сила како во текот на предходната година. Исто така, аѕајците го испратиле Карес со значителен воен контингент, за да им помогне на своите фоќиски сојузници, гледајќи можност да се направи одлучувачки удар против Василеос Македонон Филипој. Фоќијците и аѕајците имале повторна намера пак да се истоварат во Пагасае, бидејќи тоа е единственото пристаништето каде аѕајската флота може да се истовари, нo Василеос Македонон Филипој бил таму зa секој случај.

БИТКАТА

Битка се водеше меѓу Македонците и фоќијците, откако Василеос Филип Македонски ги спречи фоќијците да се здружат со силите на фераеанците и најважно, пред аѕајците да пристигнат. Според Диодор, двете армии останаа во близина на морето, најверојатно во близина на Пагасае - "минзухар поле" во Ѕецалија, теренот одговара на овој опис. Сега позната како битката на Полето на Крстот. Сепак, оваа рамнина е толку голема што е тешко да се идентификува точното местото на битка.

Василеос Македонон Филипој ги испрати своите војници во битка да носат круни од ловор, симболот на Богот на Сонцето - Ѕе, " како тој да е одмаздник на сквернавењето, на навредата, а тој разгласи дека се борат под покровителство на Бога". Некои од фоќиските платеници наводно го фрлилe оружјето, вознемирени од својата виновна совест. Потоа следеше борба, најкрвавата евидентирана битка во античката македонска историја водена дотогаш со градовите држави.

Василеос Филип Македонски освои убедлива победа над фоќијците. Битката се чини дека ја освои од супериорниот број и од храброста на коњаницата на Василеос Македонон Филипој.

Cупериорниот број и од храброста на коњицата на Филип. Василеос Филип Македонски сега имал ѕецалски коњи кои биле застрашувачки за непријателот, така нерачена ''тешка коњаница'' - прочуените ѕецалски коњи, прекрасни животни.

Бегајќи од пораз, фоќијците се стрчаa кон морето, каде флотата на Карес пристигнала во текот на битката, но многу луѓе се убиени за време на бегањето, или се удавиле, додека се обидувале да стигнат до бродовите. Вкупно 6000 фоќијски војници биле убиени, меѓу кои и Ономарко и уште 3000 заробени. Ономарко беше или обесен или распнат, а другите затвореници се удавени, како ритуал за храмот на богот на сонцето - Ѕе. Овие казни се дизајнирани за да се одрече за поразените чесен погреб; Василеос Македонон Филипој со што продолжи да се претстави како побожен одмазник на сквернавењето извршено од страна на фоќијците.

За ова масовното давење се има изјавено:

" Масовното давење нема да го шокира цивилизираниот свет, напротив ќе го зацврсти, а идните разбојници  ќе ги одвтрати од нивните намери.

За Исократ се чинеше дека фоќиските платеници биле подобро мртви отколку живи... Навистина беше страшна казната, но беше целосно во согласност со улогата на Василеос Македонон Филипој како шампион на богот на сонцето - Ѕе.''


Последиците

Тоа беше веројатно како последица на неговата победа (ако не и пред тоа) дека ѕецалијците го назначилe Василеос Македонон Филипој Архонт од Ѕецалија. Ова беше борба за живот, со тоа Василеос Филип Македонски ги стави под контрола сите приходи на Ѕецалиската Конфедерација и исто така стана војсководец на Обединетата Ѕецалиска армија. Тираните од Ферае, наместо да ја имаат истата судбината на Ономарко, постигнаа спогодба со Василеос Македонон Филипој, а во замена за предавањето на пристаништето на Ферае, Василеос Филип Македонски им беше дозволил на 2000 нивни платеници, да одат вo Фоќис.

Василеос Македонон Филипој поминал извесно време во реорганизирање на Ѕецалија и еднаш задоволен, тој планирал марш нa југ кон преминот на Ѕермополе (Термопилите), портата кон централниот дел на Полуостовот на Ѕе. Тој веројатно имал за цел со победа над фоќијците и освојувањето на Фоќис да го земе за себе, изгледи кои во голема мера ги вознемиpи аѕајците, бидејќи еднаш кога тој би измарширал до кај Ѕермополе, тој исто така може да маршира на Аѕeна. Аѕајците затоа упатија сила до Ѕермополе и го окупираа преминот;

Постои одредена дебата за тоа дали другите контингенти им се придружија на аѕајците кај Ѕермополе (Термопилите). И покрај тоа што можеби се покажа како е можно да го премине на сила преминот, Василеос Македонон Филипој не се обиде да го стори тоа, не претпочитајќи да ризикува пораз по големите успеси во Ѕецалија.

Во меѓувреме, фоќијците се прегрупираа под контрола на братот на Ономарко, Фалyос. По огромниот фоќиски пораз на Неон и Полето на Крстот, Фалyос мораше да се впушти во двојно зголемување на платите за платениците, со цел да се привлечат во доволен број и со тоа да ја надополни неговата војска. И покрај поразите сепак, поголемиот дел од фоќијци уште беа во полза на продолжување на војната. Во текот на зимата на таа година, Фалyос ce ангажира во дипломатски напори за да се собере поголема поддршка од сојузниците за Фоќис и успеа во проширување на театарот на конфликтот во следниот воен поход.

Уникатно, фоќијците беа во состојба да ја обноват големата воена загуба, благодарение на нивниот плен од ризницата нa Храмот на Богот на Сонцето - Ѕе, фактор кој до придонесе да војната заврши нeрешено до 346 год. п,н.е.

Таа година 346 год. п,н.е. , Македонија станала полноправен член на Лигата Амфиктонијада или Светата Лига - воено религиозниот сојуз, како заслуга за одмаздата врз грешните фоќијци.

 

Причина да се повлече од освојувањата на југ било тоа што Филип Македонски бил повикан на помош од страна на Пј (не ''визант'') и Беринтион бидејќи новиот тракиски владетел Керсоблепте сакал да ја обнови силата на Тракија од времето на Котиа. Исто така и аѕајците подготвиле флота со водство на 40 триери и одреден број на коплити да го одбранат теснецот Илепонт, нo до тоа не дошло бидејќи се раширила вест дека Василеос Филип Македонски бил тешко болен. Василеос Македонон Филипој го победил тракискиот владетел, а неговиот син бил пратен како заложник во Македонија &#